Βάρη - Intrakat: Ακόμα ένας εργαζόμενος νεκρός στο βωμό του κέρδους

 

Το πρωί της Δευτέρας 23/10 άλλος ένας εργαζόμενος χάνει τη ζωή του κατά τη διάρκεια εργασιών διάνοιξης για την τοποθέτηση οπτικών ινών στην περιοχή της Βάρης Αττικής. Ο εργαζόμενος - 56 χρονών με 2 παιδιά - βρισκόταν μέσα σε φρεάτιο τη στιγμή που ο τροχός διάνοιξης της ασφάλτου πέρασε από πάνω του!  Ακόμη ένα εργοδοτικό έγκλημα συντελέστηκε, αυτή τη φορά στα πλαίσια εργασιών που είχε αναλάβει η  Intrakat για λογαριασμό της Cosmote.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο νεκρός εργαζόμενος απασχολούνταν ως εργολαβικός  με ότι αυτό σημαίνει για τις εργασιακές συνθήκες που επικρατούν σε αυτές.  Η πολιτική του ξεπουλήματος και του κατακερματισμού των εργαζόμενων σε δεκάδες θυγατρικές και εργολαβίες, όπως ακριβώς συμβαίνει και αρκετά πλέον χρόνια στον ΟΤΕ , έχει επιφέρει τεράστιο πλήγμα στις εργασιακές σχέσεις των εργαζόμενων του κλάδου.  Βασικό στόχος του κεφαλαίου με τραγικές συνέπειες για πολλούς συναδέλφους είναι να διασπάσει τους εργαζόμενους, να αποποιηθεί κάθε ευθύνη για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και  μέτρα ασφαλείας και κυρίως να μειώσει το εργατικό κόστος στο ελάχιστο αυξάνοντας εκθετικά την ροή των υπερκερδών του. 

Οι εργαζόμενοι του κλάδου, αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμο και φτηνό εργατικό δυναμικό. Κάθε μέρα ρισκάρουν τη ζωή τους για να μπορέσουν να επιβιώσουν αυτοί και οι οικογένειες τους.  Η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, η παντελής έλλειψη μέτρων προστασίας, τα 12ωρα και  οι εξαντλητικοί ρυθμοί δουλειάς συνθέτουν το πλαίσιο στο οποίο καλείται να εργαστεί ένας εργολαβικός εργαζόμενος.

Κύριος  υπεύθυνος για τα εργοδοτικά εγκλήματα, που πλέον συντελούνται καθημερινά, είναι το ίδιο το κεφάλαιο που δε διστάζει να θυσιάζει ζωές μπροστά στο κέρδος.  Η κυβερνητική πολιτική και το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που επεκτείνεται συνεχώς διαμορφώνουν ένα ακόμη πιο ασφυκτικό πλαίσιο. Η  κατάργηση του 8ωρου, η νομιμοποίηση της υπερ-εντατικοποίησης της εργασίας η  ποινικοποίηση του συνδικαλισμού, ο φόβος της απόλυσης, η πίεση από τη σκληρή καθημερινότητα δημιουργούν συνθήκες για νέα τραγικά συμβάντα εν ώρα εργασίας. Ο εργαζόμενος δεν έχει απέναντι του μόνο τον εργοδότη, αλλά και ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό που κάνει τα πάντα για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του ξένου και του ντόπιου κεφαλαίου.

Ο μόνος τρόπος που έχουν οι εργαζόμενοι για να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση είναι η συνεχής πάλη τους για καλύτερες και ασφαλείς εργασιακές συνθήκες. Γνωρίζουν και οι ίδιοι πολύ καλά ότι είναι μια μάχη διαρκείας. Για αυτό κάθε εργαζόμενος πρέπει να ενταχθεί στα σωματεία όπου ανήκει και να αποκτήσει  η μάχη του συλλογική έκφραση.

Αθήνα 25/10/23