ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΜΙΣΘΟ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Τετάρτη 26 Μαρτίου, 7.00μ.μ. πλ. Κοραή

 

Όχι στον νόμο για τον κατώτατο μισθό!

 Μαζικός αγώνας για πραγματικές αυξήσεις!

Εργατική Συγκέντρωση

Τετάρτη 26 Μαρτίου, 7:00μμ, πλ. Κοραή (μετρό Πανεπιστήμιο)

 Εκατοντάδες χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους εκφράζοντας την αγανάκτησή τους ενάντια στην πολιτική του συστήματος, που καθημερινά δολοφονεί ζωές, δικαιώματα και κατακτήσεις. Η τεράστια λαοθάλασσα, που ξεχείλισε σε δρόμους και πλατείες, προκάλεσε σοβαρούς τριγμούς στο πολιτικό σύστημα και την κυβέρνηση. Δεν μπόρεσε όμως, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, να αναχαιτίσει την επίθεση που προχωράει και κλιμακώνεται. Τις δηλώσεις Μητσοτάκη περί αξιολόγησης και άρσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, ακολούθησε η προκλητική απόφαση απόλυσης εκπαιδευτικού για την συνδικαλιστική της δράση και την συμμετοχή της στην απεργία για την αξιολόγηση. Στο πλαίσιο αυτό άνοιξε και η συζήτηση για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, λέγοντας, λίγο ως πολύ, ότι θα πάρουμε και…αυξήσεις.

Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Με τον πρόσφατο νόμο 5163/2024, νομοθετήθηκε μια ολόκληρη διαδικασία-κοροϊδία που καταλήγει ο κατώτατος μισθός να παραμένει για πάντα στα χέρια της κάθε κυβέρνησης,  αιχμαλωτίζοντάς μας σε μόνιμη εξαθλίωση, στο έδαφος που διαμόρφωσαν οι νόμοι Χατζηδάκη και Γεωργιάδη και η πολιτική της διάλυσης των εργασιακών και συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων. Στην προσπάθεια δε αυτή επιστρατεύονται ένα σωρό “επιτροπές” και “φορείς” (κάτω από κρατικό έλεγχο) και στήνονται τραπέζια “κοινωνικού διαλόγου” με τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, με μόνο στόχο οι εργαζόμενοι να αποδεχτούμε σαν “αντικειμενική” μια στυγνή ταξική πολιτική, που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της εργοδοσίας, βυθίζοντάς μας στη φτώχεια. Ο δε περιβόητος “μαθηματικός συντελεστής”, αν ποτέ εφαρμοστεί, οδηγεί το πολύ σε παγίωση και σε καμιά περίπτωση σε βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και οι 7 λόγοι παρέκκλισης θα χρησιμοποιηθούν μόνο σαν άλλοθι για να οδηγηθούν οι εργαζόμενοι σε ακόμα χειρότερη θέση.

Κι όλα αυτά όταν η πραγματική αξία των μισθών μας, ροκανίζεται σε μόνιμη βάση από την ακρίβεια, την άμεση και έμμεση φορολογία, το χτύπημα κάθε λαϊκού δικαιώματος, που μας αναγκάζει να βάζουμε όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για την περίθαλψή μας, την εκπαίδευση των παιδιών μας και κάθε μας ανάγκη, όταν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας παραμένουν σε καθεστώς πλήρους υπονόμευσης, οι αντεργατικοί νόμοι τσακίζουν το δικαίωμα στον ελεύθερο συνδικαλισμό και τα σωματεία λειτουργούν υπό τον ασφυκτικό κρατικό έλεγχο, την ποινικοποίηση της απεργίας και τις διώξεις.

Το ζήτημα αφορά όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα, ακόμα κι αν έχουν μεγαλύτερο μισθό. Το να ζούμε με αξιοπρέπεια από τον μισθό μας δεν είναι υπόθεση “μαθηματικών συντελεστών” και “επιστημονικών επιτροπών” υπό κρατικό έλεγχο. Είναι ζήτημα του συσχετισμού που μπορούν να διαμορφώνουν οι εργαζόμενοι με την πάλη τους.

Η συγκρότηση των δικών μας δυνάμεων και η μαζική μας κινητοποίηση είναι η μόνη κατεύθυνση που μπορεί να φέρει νίκες απέναντι στην αντεργατική πολιτική και να μας φέρει σε καλύτερη θέση. Για να δουλεύουμε και να ζούμε με αξιοπρέπεια, οι εργαζόμενοι έχουμε ανάγκη πραγματικούς αγώνες ενάντια σ’ αυτή την πολιτική.

 Ø  Να ανατραπεί ο αντεργατικός νόμος για τον κατώτατο μισθό

Ø  Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, που να καλύπτουν το κόστος ζωής

Ø  Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με δικαιώματα για όλους

Πρωτοβουλία ενάντια στον νόμο για τον κατώτατο μισθό