«Με τα δεδομένα που
έχουμε, δεν υπάρχει στο τραπέζι και δεν τίθεται ζήτημα μείωσης των αποδοχών στο
δημόσιο, όμως ουδείς ξέρει πότε θα τελειώσει η κρίση και ποια μέτρα θα
απαιτηθούν. Κανείς στον κόσμο δεν ξέρει πότε θα τελειώσει αυτή η κρίση, εμείς
πήραμε αυτήν την στιγμή μέτρα με ορίζοντα διμήνου».
Υπουργός Οικονομικών
Σε συνθήκες χιλιάδων απολύσεων μέσα σε λίγες ημέρες, σε συνθήκες που από τη μια μέρα στην άλλη επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο πετώντας τους εργαζόμενους στην ανεργία, στην εκ περιτροπής εργασία και εκ περιτροπής αμοιβή, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο δεν μπορούν, για τους επίσημους εκφραστές του συστήματος, να αποτελούν παραφωνία. Παραφωνία σε σχέση με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που μετά την περίοδο της πανδημίας είναι πολύ πιθανό να βρεθούν χωρίς δουλειά, αλλά και χωρίς δικαιώματα, με μόλις 800 ευρώ και για κάποιους λίγους. Παραφωνία όμως και σε σχέση με τους …πατριώτες βουλευτές και υπουργούς, ακόμα και με την νεοφώτιστη πρόεδρο της δημοκρατίας που θα θυσιάσουν το 50% του μισθού τους για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Το νέο αφήγημα λοιπόν είναι «όλοι μαζί για το κοινό καλό».
Ποιων το «κοινό»; Και ποιων το «καλό» άραγε;