ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
Ο νέος εργασιακός μεσαίωνας είναι ήδη εδώ. Ο σύγχρονος εργαζόμενος-λάστιχο βράζει στο καζάνι της ανασφάλειας, της εκ περιτροπής εργασίας, της «μισο-εργασίας» ή της «μισο-ανεργίας». Μπλοκάκηδες, ωρομίσθιοι, εργαζόμενοι με το κομμάτι, με συμβάσεις του μήνα, της βδομάδας, πολλές φορές με υπογραφές σε λευκό χαρτί, τόσο όσο θέλει το αφεντικό και μετά ξανά στο πηγάδι της ανεργίας. Ανασφάλιστοι, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με μισθούς πείνας ή και απλήρωτοι για μήνες. Χωρίς μέτρα ασφαλείας, με τα εργατικά ατυχήματα - δολοφονίες να αποτελούν καθημερινό φαινόμενο και την εργοδοτική τρομοκρατία να τσακίζει κόκκαλα.
Τα επίσημα στοιχεία μιλούν από μόνα τους. Η ανεργία συνεχίζει να βρίσκεται σε πολύ υψηλά νούμερα (20,6%), ενώ για τους νέους κάτω των 25 ετών ανέρχεται στο 42,3%. Την ίδια στιγμή όποιος καταφέρει να βρει μια δουλειά, έρχεται αντιμέτωπος με την μερική και εκ περιτροπής εργασία. Έξι στις δέκα (57%) νέες συμβάσεις γίνονται με ελαστικές σχέσεις. Το παραπάνω στοιχείο αποτελεί πλέον μια σταθερή πραγματικότητα. Από το 2014 και μετά οι συμβάσεις με εκ περιτροπής και μερική εργασία είναι περισσότερες από αυτές με πλήρη. Όσο και αν οι κυβερνώντες προσπαθούν να φουσκώσουν ή να φτιάξουν νούμερα που να «βγαίνουν», είναι τρομερά δύσκολο να κρύψεις την πραγματικότητα, δηλαδή την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την κυριαρχία της ελαστικότητας και της ανασφάλειας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σαν άξιος συνεχιστής όλων των προηγούμενων αντιλαϊκών κυβερνήσεων, σαν πιστός φίλος του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, έχει προσφέρει τα μέγιστα στη κατεύθυνση της προώθησης της άγριας αντεργατικής επίθεσης. Η απελευθέρωση των απολύσεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, το χτύπημα του ελεύθερου συνδικαλισμού και του δικαιώματος στην απεργία και πολλά άλλα αντεργατικά μέτρα που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια, δείχνουν το δρόμο που θέλουν να ακολουθήσουν. Βασικός στόχος η πολυδιάσπαση των εργαζομένων, το χτύπημα του δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, η εμπέδωση του φόβου και της τρομοκρατίας μέσα στους εργασιακούς χώρους.
Η κατάσταση στους εργασιακούς χώρους βρίσκεται τρομακτικά πίσω από την αναγκαιότητα. Σωματεία ανύπαρκτα ή διαλυμένα, συνδικαλιστικές ηγεσίες συμβιβασμένες ή και εργοδοτικές κάνουν το παν για να μπλοκάρουν την όποια αγωνιστική διάθεση εκφραστεί. ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ και Εργατικά Κέντρα, χτίζουν «κοινωνικές συμμαχίες» με το κεφάλαιο και την εργοδοσία, σφυρίζουν αδιάφορα την ώρα που υλοποιούνται βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα.
Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε εμείς. Σε κάθε εργασιακό χώρο μικρό ή μεγάλο να φτιάξουμε εστίες αντίστασης. Από κοινού με τους συναδέλφους μας να πάμε κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία και την επίθεση. Να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις, να πάρουμε τη κατάσταση στα χέρια μας, ενάντια στη ηττοπάθεια και την ανάθεση.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ:
«Ελαστική εργασία και η αναγκαιότητα οργάνωσης και αντίστασης»
Σάββατο 30/6 στις 19:00, στο μπαλκόνι της «Ρωγμής»
Μ. Βόγδου 20, 4ος Όροφος (Έναντι δικαστηρίων)