52 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου…
Διαδηλώνουμε ακόμη για ψωμί-παιδεία-ελευθερία!
Το κεφάλαιο διεθνώς εντείνει την επίθεσή του ενάντια στην εργατική τάξη και τους λαούς. Στη χώρα μας έχει φέρει μόνο μέσα στην τελευταία χρονιά: τον νέο νόμο για τον κατώτατο μισθό που καταδικάζει τους εργαζόμενους σε μόνιμη φτώχεια, το νέο πειθαρχικό στο δημόσιο που αίρει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, το αντεργατικό τερατούργημα που νομιμοποιεί την 13ωρη εργασία σε έναν εργοδότη και θέλει έναν εργαζόμενο διαθέσιμο όποτε και για όσο τον έχει ανάγκη η εργοδοσία. Όμως η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι βγήκαμε στον δρόμο κάνοντας ξεκάθαρο ότι δε θα γίνουμε σκλάβοι του 21ου αιώνα!
Στον δρόμο βγήκαν και οι φοιτητές, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα. Ενάντια στους ταξικούς φραγμούς που πετάνε χιλιάδες παιδιά φτωχών και λαϊκών οικογενειών έξω από το σχολείο και το πανεπιστήμιο. Ενάντια στην καταπάτηση του ασύλου, τις διαγραφές και τις πειθαρχικές διώξεις φοιτητών. Ενάντια στις πάνω από 2500 διώξεις των εκπαιδευτικών στο δημόσιο σχολείο και στην αργία-απόλυση της αγωνίστριας εκπαιδευτικού Χρύσας Χοτζόγλου.
Ο λαός μας απήργησε και διαδήλωσε μαζικά ενάντια στο έγκλημα στα Τέμπη και την πολιτική αυτού του συστήματος που μας δολοφονεί. Κι όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να μετατρέψει το Σύνταγμα και το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη σε χώρο όπου απαγορεύονται οι διαδηλώσεις, ο λαϊκός ξεσηκωμός που γέννησε το έγκλημα στα Τέμπη δεν μπορεί να σιγήσει ούτε να τρομοκρατηθεί, παρά την αστυνομοκρατία, την καταστολή και τη φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής.









