Τα όνειρα της νεολαίας δε χωρούν στο γερασμένο τους κόσμο

Το παρόν κείμενο αποτελεί εισήγηση μέλους της Ταξικής Πορείας στην εκδήλωση του 2ημέρου για τη νεολαία του Αριστερού χώρου σκέψης και δράσης «Ρωγμή» στη Ξάνθη. Η εκδήλωση είχε τίτλο «Τα όνειρα της νεολαίας δε χωρούν στο γερασμένο τους κόσμο».

Η εργαζόμενη νεολαία όλων των ηλικιών βρίσκεται μπροστά σε τεράστια αδιέξοδα. Η επίθεση με την ένταση και το βάθος που προωθείται ιδίως τα τελευταία  χρόνια διαμορφώνουν μια πραγματικότητα η οποία   συνθλίβει βίαια καθημερινά  τα όνειρα , την προοπτική της και το μέλλον της.

Θα μπορούσαμε να πούμε πως η εργασία αποτελεί το βασικό καμβά πάνω στον οποίο συγκροτείται και ξεδιπλώνεται  η ζωή και το μέλλον κάθε εργαζόμενου. Πόσο μάλλον ενός νεολαίου που αγωνιά για το πώς τα φέρνει βόλτα τη δεδομένη στιγμή αλλά ταυτόχρονα βρίσκεται με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον αναζητώντας περισσότερο από τον καθένα να διαμορφώσει εκείνες τις  βάσεις για μια ζωή με αξιοπρέπεια και  ευκαιρίες σε εργασιακό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο. Όχι δεν αναφερόμαστε στην «κοινωνική ανέλιξη» που ευαγγελίζεται ο καπιταλισμός, που απαιτεί το πάτημα επί πτωμάτων. Αναφερόμαστε στην πηγαία ανάγκη κάθε ανθρώπου πόσο μάλλον ενός νέου, να ζει και να εργάζεται με αξιοπρέπεια και να μπορεί να βλέπει το μέλλον με προοπτική και όχι αδιέξοδα, σαν ένα ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.

Εκλογές στην Ενωση Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής

Ανακοίνωση της Ταξικής Πορείας που μοιράστηκε στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση της Ενωσης Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής

Απέναντι στην συνεχιζόμενη επίθεση

Μόνη διέξοδος οι αγώνες μας

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

Αμείωτη συνεχίζεται η επίθεση που βιώνει ο λαός και οι εργαζόμενοι στα δικαιώματα τους. Το νέο αφήγημα που επιχειρεί να στήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ γύρω από την λεγόμενη «έξοδο από τα μνημόνια», παρουσιάζει την δική τους «πραγματικότητα», όπου τα δύσκολα πέρασαν, οι θυσίες έπιασαν τόπο και ένας νέος δρόμος ανοίγει για την «ανάκαμψη» και την «ανάπτυξη». Μόνο που η  σκληρή πραγματικότητα βροντοφωνάζει για το ακριβώς αντίθετο. Η καθημερινότητα που βιώνουν στο πετσί τους λαός και εργαζόμενοι εδώ και οχτώ χρόνια – η ισοπέδωση των δικαιωμάτων τους, η καταλήστευση του εισοδήματός τους, η ανεργία, η φτώχεια, η εξαθλίωση – δεν ήταν μία δυσάρεστη παρένθεση, δεν ήταν μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή το αποτέλεσμα αλόγιστων πολιτικών.

Για τη συναυλία ΓΣΕΕ-ΕΚΗ στο Ηράκλειο

Στη συναυλία που συνδιοργάνωσαν ΓΣΕΕ και Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, που ειπώθηκε ότι θα γίνει και σε άλλες πόλεις με τα κατά τόπους Εργατικά Κέντρα, συμμετείχαν πολλοί και γνωστοί καλλιτέχνες  (Σαββόπουλος, Φαραντούρη, Μυστακίδης κ.ά.). Καλλιτέχνες που ο καθένας από αυτούς άφησε το στίγμα του στη μουσική, ενέπνευσε και γαλούχησε γενιές. Που το σύστημα έχει κάθε λόγο να τους προβάλλει για να δείχνει πιο προοδευτικό, ανεκτικό, εναλλακτικό και να δίνει την ψευδαίσθηση στους παλιούς αριστερούς και αγωνιστές ότι έχουν γίνει πράξη όλα αυτά για τα οποία πάλεψαν. Ταυτόχρονα όμως πρόκειται για καλλιτέχνες που είτε έκαναν τιτάνιο αγώνα για να διαγράψουν και αποτινάξουν από πάνω τους το παρελθόν (Σαββόπουλος), είτε στην καλύτερη να επαναπαυτούν στις δάφνες του παρελθόντος και να σιωπήσουν (Φαραντούρη).

Παρακάτω η ανακοίνωση που μοιράστηκε από την Ταξική Πορεία:

Ηράκλειο: παρέμβαση στη συναυλία ΓΣΕΕ-ΕΚΗ

ΓΣΕΕ και Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, διοργάνωσαν συναυλία για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της ΓΣΕΕ στο λιμάνι του Ηρακλείου. Με περίσσιο θράσος αυτοί που έχουν διακόψει κάθε σχέση με εργατικούς αγώνες, που βάζουν πλάτη για να περάσει η πολιτική κυβέρνησης – ιμπεριαλιστών, που διοργανώνουν «ημέρες εθνικής δράσης» και «κοινωνικής συμμαχίας» συμβάλλοντας στην απαξίωση και κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας που προωθεί η κυβέρνηση. Αυτοί που όλα αυτά τα χρόνια της επίθεσης στα δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων είναι έξω αλλά και ενάντια στις ανάγκες των εργαζομένων χωρίς να δώσουν την παραμικρή μάχη για την υπεράσπιση αλλά και διεύρυνση των κατακτήσεών μας, για τη στήριξη των εργαζομένων στις συνθήκες εργοδοτικής αυθαιρεσίας και τρομοκρατίας, διοργανώνουν φιέστες ως εκδηλώσεις «μνήμης» για τους εργατικούς αγώνες. Αποτελεί προσβολή στους χιλιάδες νεκρούς της εργατικής τάξης που με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές έδωσαν και τη ζωή τους για να καθιερωθεί το οκτάωρο, η ασφάλιση, οι συλλογικές συμβάσεις, η δωρεάν περίθαλψη, οι συνδικαλιστικές ελευθερίες κλπ, να τιμώνται με τέτοια happening και όχι με αγώνες τα 100 χρόνια.

Ημέρες καριέρας ή μήπως… ημέρες κοροϊδίας;

Η ακόλουθη προκύρηξη μοιράστηκε απο την Ταξική Πορεία στις "Ημέρες καριέρας" που πραγματοποιήθηκαν στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.

Οι “Ημέρες Καριέρας” παρουσιάζονται ως το μεγαλύτερο event (sic) για την επαγγελματική εξέλιξη και τις νέες τάσεις εργασίας στην Ελλάδα, όπου συμμετέχουν περισσότερες από 59 επιχειρήσεις, εκπαιδευτικοί οργανισμοί και φορείς που αναζητούν νέους “συνεργάτες”. Στο δελτίο τύπου της διήμερης εκδήλωσης βλέπουμε ότι απευθύνονται σε νέους που αναζητούν εργασία (είτε στην Ελλάδα είτε, βεβαιώς, στο εξωτερικό), εργαζόμενους που θέλουν να εξελίξουν την επαγγελματική τους πορεία, τελειόφοιτους, φοιτητές και πτυχιούχους που ενδιαφέρονται για (άραγε δωρεάν;) εκπαιδευτικά προγράμματα και (άραγε πληρωμένη;) εκπαιδευτική άσκηση.

   Στην πραγματικότητα όμως, οι ‘’Ημέρες Καριέρας” είναι ένας ακόμη τρόπος, μέσω του οποίου το σύστημα προσπαθεί να καλύψει τα κενά που το ίδιο δημιούργησε. Εντάσσεται εμφανώς στη λογική που σου λέει ότι αφού το πτυχίο σου δεν αρκεί για να βρεις μια δουλειά με εργασιακά δικαιώματα, στο αντικείμενό σου (γιατί;) οφείλεις ο ίδιος, με δική σου επιβάρυνση να μπεις σε έναν αγώνα δρόμου για συνεχή συγκέντρωση προσόντων, όλο και καλύτερη κατάρτιση, όλο και μεγαλύτερη προϋπηρεσία. Μας υποχρεώνουν να κυνηγάμε τα σεμινάρια, τα μεταπτυχιακά, τις -συνήθως απλήρωτες- πρακτικές, μήπως και αυτό βοηθήσει τις πιθανότητές μας να προσληφθούμε. Εκμεταλλεύονται την επιθυμία μας να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας. Οι “Ημέρες Καριέρας” μας χρυσώνουν το χάπι. Δεν είναι στην πραγματικότητα όλα ρόδινα και ωραία: ένα τεράστιο ποσοστό της νεολαίας δεν βρίσκει δουλειά και είναι βουτηγμένο στην ανεργία, άλλο ένα τεράστιο ποσοστό της νεολαίας δουλεύει στην επισφάλεια και σε άθλιες συνθήκες εργασίας. Μαύρη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες, εκμετάλλευση, μειωμένοι μισθοί. Και όλα αυτά προωθούνται και από τις ίδιες τις εταιρείες που τόσο μεγαλόψυχα συμμετέχουν εθελοντικά στις «Ημέρες Καριέρας».

Καταγγελία για τον ξυλοδαρμό ανήλικου ξενοδοχοϋπάλληλου στο Ηράκλειο

Άλλο ένα κρούσμα «ανάπτυξης» βίωσε 17χρονος ξενοδοχοϋπάλληλος στο ξενοδοχείο που εργαζόταν στη Σταλίδα Ηρακλείου. Χτυπήθηκε βάναυσα μέσα στο ξενοδοχείο από συγγενικά πρόσωπα στελέχους του ξενοδοχείου, στο κεφάλι και στα γεννητικά όργανα και χρειάστηκε 4ωρη χειρουργική επέμβαση. Ο ανήλικος είχε απολυθεί 2 ημέρες πριν δεχτεί τη βάρβαρη επίθεση και έμενε στο χώρο ως φιλοξενούμενος.
Το περιστατικό αυτό, όπως και αυτό στα Χανιά, έρχεται να προστεθεί στα αμέτρητα περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας στον ξενοδοχειακό κλάδο, που καταδεικνύουν το μέγεθος της τρομοκρατίας αλλά και το ξεζούμισμα που υφίστανται οι υπάλληλοι, με εργασιακές συνθήκες λάστιχο, με μισθούς εξαθλίωσης, με συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες άγνωστες λέξεις. Κι όλα αυτά στην «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας, όπου η γκλαμουριά, η πολυτέλεια και οι διαφημίσεις για σπουδές στον αναπτυσσόμενο τουριστικό κλάδο δεν μπορούν να κρύψουν την κόλαση «ανάπτυξης» που βιώνουν οι χιλιάδες εργαζόμενοι.
Η «ανάπτυξή» τους θέλει εργαζόμενους που να μην αντιδρούν στην πολιτική κυβέρνησης-κεφαλαίου με κάθε κόστος, να υπομένουν τα εξαντλητικά ωράρια και την αυθαιρεσία της εργοδοσίας, με σκοπό την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Στη «μεταμνημονιακή» Ελλάδα η εργασιακή ζούγκλα δεν ήρθε για να φύγει με κυβερνητικές εξαγγελίες. Εκτός αν αποφασίσουν διαφορετικά οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλο δρόμο από αυτόν της αντίστασης στην πολιτική που τους θέλει έρμαια της εργοδοσίας και της φτώχειας και εξαθλίωσης. Να οργανωθούν, να μαζικοποιήσουν και να ενεργοποιήσουν τα σωματεία τους, διεκδικώντας καλύτερες και ασφαλείς συνθήκες εργασίας, αυξήσεις μισθών, συνδικαλιστικά δικαιώματα. Να παλέψουν ενάντια στις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, τους επίσημους συνομιλητές κυβέρνησης και εργοδοσίας, οι οποίοι έχουν φέρει τους εργαζόμενους στον κλάδο σε συνεχόμενες ήττες. Να αντισταθούν και να απορρίψουν το μέλλον που τους επιφυλάσσει η πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση για λογαριασμό του κεφαλαίου. Δύσκολος πράγματι αυτός ο δρόμος, όμως είναι ο μοναδικός.

Λαϊκό ρεμπέτικο γλέντι της Ταξικής Πορειας

Στο βιβλιοπωλείο-Καφε Εκτός των Τειχών (Γραβιας10-12) Εξαρχεια

ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, Η ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ, ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ

Το παραμύθι της κυβέρνησης για το «τέλος των μνημονίων» αποκαλύπτεται μέρα με την ημέρα. Όλα τα αντιλαικά-αντεργατικά μέτρα της τελευταίας 8ετίας εφαρμόζονται απαρέγκλιτα, ενώ ήδη ψηφισμένα - όπως η περικοπή των συντάξεων και η αύξηση της φορολογίας - περιμένουν τη σειρά τους. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ έχουν κι επίσημα ξεκινήσει την προεκλογική παροχολογία, την ώρα που τα πλατιά λαικά στρώματα στενάζουν. Το κλίμα γίνεται συνεχώς πιο αντιδραστικό, με την ηγεσία των συνδικάτων να υποτάσσεται και να συμβάλει στην απογοήτευση και την μοιρολατρία. Δε θα πηγαίνει όμως συνέχεια έτσι…