ΤΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ! ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΟΑΣΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΝΕΑ ΤΕΜΠΗ!

 

      Το ατύχημα στη Βούλα με τα δύο λεωφορεία  και τους 48 τραυματίες δεν ήταν απλά ένα "ατύχημα", όπως και όλα όσα μας συμβαίνουν καθημερινά στο τιμόνι. Η εργαζόμενη της κοινοπραξίας που εκτελούσε εξαντλητικά ωράρια και διπλοβάρδιες ακόμα και σε απορριμματοφόρο  μέχρι τις 2.30 το ξημέρωμα της ίδιας μέρας δεν πρέπει να είναι κανονικότητα. Αποτελεί ξεκάθαρα εργοδοτική και κυβερνητική απόπειρα δολοφονίας.

     Κυβέρνηση και ΟΑΣΑ είναι υπεύθυνοι για τις συνθήκες εργασίας, τα εξαντλητικά ωράρια και το πρόγραμμα που, με λιγότερους εργαζόμενους, δεν μπορεί να βγει. Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων στις συγκοινωνίες που ξεκίνησε την περίοδο της οικονομικής κρίσης, το ξέσπασμα της πανδημίας, όπου κυβέρνηση και υπουργείο μεταφορών προχώρησαν στην μερική ιδιωτικοποίηση των αστικών μεταφορών, η παράδοση μέρους των συγκοινωνιών, αρχικά 30 γραμμές με 200 οχήματα και 550 οδηγούς, στα ΚΤΕΛ με τις διαλυμένες εργασιακές σχέσεις και τα εξαντλητικά ωράρια, τα ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα), η μεταφορά του συγκοινωνιακού έργου σε ιδιωτικές εταιρείες, η κατάργηση του οκτάωρου, ακόμα και η  "ελαστική μορφή εργασίας" χτυπάνε την μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

    Η έλλειψη προσωπικού, τα μόλις 800-900€ βασικός μισθός των ελάχιστων νέων συναδέλφων, που τους αναγκάζει να κάνουν μια και δυο δουλειές σε διαφορετικούς εργοδότες για να ζήσουν, οι διπλοβάρδιες, ο απαρχαιωμένος στόλος με επικίνδυνα λεωφορεία του 2000-2009 με σοβαρές ελλείψεις σε ανταλλακτικά και εκατομμύρια χιλιόμετρα στους τροχούς, τα επανειλημμένα περιστατικά βίας με θύματα οδηγούς μέσα στα λεωφορεία, οι πανηγυρικές εξαγγελίες της δήθεν 24ωρης λειτουργία στις πλάτες μας, μας οδηγούν να παίζουμε καθημερινά τη ζωή τη δική μας και των επιβατών «κορώνα- γράμματα».

    Και μάλιστα η κυβέρνηση ετοιμάζει και νέο νόμο όπου οι ώρες εργασίας γίνονται λάστιχο, οι ημέρες εργασίας ατελείωτες και η πίεση μεγαλύτερη, ενώ οι ευθύνες του κρατικού μηχανισμού αρχίζουν και τελειώνουν στην ατομική ευθύνη των εργαζομένων.

    Απέναντι σε αυτή τη κατάσταση το σωματείο δεν κάνει τίποτα. Δεν έχει καμία διάθεση να έρθει σε ρήξη με την κυβέρνηση και το υπουργείο. Δήθεν "διαρρηγνύει τα ιμάτια του", φωνάζει ότι δεν θέλει  ούτε να ακούει για εργαζόμενους δύο ταχυτήτων, αλλά, στην πραγματικότητα, αποδέχθηκε τις προσλήψεις νέων συναδέλφων, χωρίς αναγνώριση της προϋπηρεσίας τους και άρα με τα ψίχουλα των 800-900€ που δεν τους επιτρέπουν να ζουν με αξιοπρέπεια.

    Οι εργαζόμενοι στα λεωφορεία  πρέπει να έχουν μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Πρέπει να πληρώνονται για τη δουλειά που κάνουν για να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια.

 Παλεύουμε για:

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ

ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ