Κρήτη: Εργοδοτικά εγκλήματα δίχως τέλος

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΟΡΟΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Χανιά: εργαζόμενος στα Duty Free στο αεροδρόμιο Χανίων τραυματίζεται σοβαρά στο πόδι έπειτα από πτώση από σκάλα κατά την εργασία του.

Ρέθυμνο: 30 χρόνος εργαζόμενος σε ξενοδοχείο βρίσκει ακαριαία θάνατο από ηλεκτροπληξία κατά την εργασία του. 

Τα νέα απανωτά εργοδοτικά εγκλήματα, σε βάρος εργαζόμενων και στη λεγόμενη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού (μετά τους θανάτους και τραυματισμούς εργατών σε εργοτάξια στα Χανιά), δείχνει τις άθλιες συνθήκες εργασίας που βιώνουν οι εργαζόμενοι σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς. Το κυνήγι όλο και μεγαλύτερου κέρδους από τα αφεντικά αλλά και η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων εδώ και δεκαετίες, έχουν διαμορφώσει συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα για τους εργαζόμενους.

Η εργοδοσία πατάει κυριολεκτικά επί πτωμάτων για την εξασφάλιση των κερδών της. Εκμεταλλεύεται στο έπακρο τους αντεργατικούς νόμους που έχουν γκρεμίσει κατακτήσεις αιώνων (5μερο – 8ωρο – μόνιμη και σταθερή δουλειά – ασφαλείς συνθήκες εργασίας – ελεύθερος συνδικαλισμός – απεργία). Μάλιστα, ο νέος αντεργατικός νόμος που είναι στα σκαριά από την κυβέρνηση εξασφαλίζει περαιτέρω ελαστικοποίηση και εντατικοποίηση της δουλειάς σε βάρος των εργαζομένων με εξαντλητικά ωράρια και απλήρωτες υπερωρίες, αποτελώντας το καλύτερο υπόβαθρο για την εκτίναξη των εργατικών ατυχημάτων. 

Όσο και αν μεγαλώνουν τα κέρδη των εργοδοτών, όσο και αν προοδεύει η τεχνολογία που θα μπορούσε να προστατεύει τις ζωές μας, καμία προστασία και κανένα δικαίωμα δεν πρόκειται να δοθεί στους εργαζόμενους, αν οι ίδιοι δεν τα απαιτήσουν, αν οι ίδιοι δεν τα κερδίσουν με ταξικούς αγώνες. Τα συμφέροντα κεφαλαίου και εργατικής τάξης είναι πλήρως αντίθετα μεταξύ τους. Για αυτό απαιτείται η ταξική οργάνωση των εργαζόμενων στα σωματεία τους, σε κάθε χώρο δουλειάς, μαζί με τους συναδέλφους τους. Να ζωντανέψουν τις διαδικασίες και τους αγώνες τους, με στόχο την αναμέτρηση με την εργοδοσία, την αντίσταση στη βαρβαρότητα και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Κόντρα στους εργατοπατέρες και λοιπούς επίδοξους σωτήρες, κόντρα στις αυταπάτες για εξασφάλιση προστασίας από τους «ελεγκτικούς» μηχανισμούς του κράτους, κόντρα σε λογικές εργασιακής ειρήνης με τα αφεντικά. Να μη συνηθίσουμε το θάνατο και τη βαρβαρότητα, αλλά να παλέψουμε για ζωή και δουλειά με δικαιώματα.