Ο θάνατος ναυτεργάτη, μέλος του πληρώματος του πλοίου «CRUISE OLYMPIA» δεν είναι «μεμονωμένο περιστατικό». Έρχεται σε συνέχεια του θανάτου ενός ακόμα ναυτεργάτη στο πλοίο «ΠΡΕΒΕΛΗΣ» μερικές μέρες νωρίτερα. Είναι δε ο ένας από τα τρία μέλη του πληρώματος με την ίδια ειδικότητα στο επιβατηγό-οχηματαγωγό «CRUISE OLYMPIA» που αισθάνθηκαν αδιαθεσία εν πλω. Επιπλέον, στο ίδιο καράβι έχασε τη ζωή του και επιβάτης την περασμένη Κυριακή.
Είναι ολοφάνερο ότι οι θάνατοι αυτοί συνδέονται, παρ'όλο που τα αποτελέσματα των νεκροψιών δεν έχουν δημοσιευτεί. Συνδέονται με την εντατικοποίηση της δουλειάς των ναυτεργατών, σε εξοντωτικό βαθμό την τουριστική περίοδο. Με την αδιάκοπη μείωση του προσωπικού, τα πολλαπλά καθήκοντα, τα ατελείωτα ωράρια. Με τη νομιμοποίηση κάθε αυθαιρεσίας των εφοπλιστών απέναντι στους ναυτεργάτες προκειμένου να μεγιστοποιούν τα αιματοβαμμένα κέρδη τους.
Συνδέονται επίσης με τα ασταμάτητα δρομολόγια των πλοίων με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Κατάσταση που εκτός από τις συνέπειες που έχει για τη δουλειά των ναυτεργατών, οδηγεί σε ελλειπή συντήρηση των υπερφορτωμένων καραβιών και των συστημάτων τους. Ούτε φέτος δεν λείπουν οι διαφόρων ειδών βλάβες, οι οποίες δεν προκαλούν μόνο ταλαιπωρία των επιβατών και των πληρωμάτων αλλά βάζουν σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή. Στη χώρα μας οι μνήμες από ναυτικές τραγωδίες δεν ξεχνιούνται.
Τα κέρδη του ντόπιου και του ξένου κεφαλαίου από τη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού, που βρίσκεται στο επίκεντρο της προπαγάνδας και της σημερινής κυβέρνησης περί «ανάπτυξης», απαιτούν την εξαθλίωση των εργαζόμενων που σχετίζονται με τον τουρισμό. Ο λαός κι οι εργαζόμενοι πληρώνουν με τον ιδρώτα και το αίμα τους αυτήν την ανάπτυξη, την ίδια ώρα που η δικιά τους πρόσβαση και δυνατότητα για διακοπές, έστω και για λίγες μέρες, ολοένα και μειώνεται, αν δεν έχει γίνει ήδη άπιαστο όνειρο. Όσο κι αν πανηγυρίζει η κυβέρνηση που ο τουρισμός δεν επηρεάζεται από τις «ατυχίες» του λαού (όπως έκανε κυνικά στην περίπτωση του εγκλήματος στην Ανατολική Αττική), ο λαός μας μετράει την ανάπτυξή τους με ατελείωτες θυσίες, μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Τέλος στα εργοδοτικά εγκλήματα μπορεί να βάλει μόνο ο αγώνας των εργαζόμενων και του λαού ενάντια στην εγκληματική πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου. Για αξιοπρεπείς όρους δουλειάς και ζωής κόντρα στην εργοδοτική αυθαιρεσία και την πολιτική που την επεκτείνει.
- Κανένας εργάτης νεκρός σε θάλασσα και στεριά!
- Κανένα εργοδοτικό έγκλημα αναπάντητο!
- Αγώνας ενάντια στην εγκληματική πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου!
Είναι ολοφάνερο ότι οι θάνατοι αυτοί συνδέονται, παρ'όλο που τα αποτελέσματα των νεκροψιών δεν έχουν δημοσιευτεί. Συνδέονται με την εντατικοποίηση της δουλειάς των ναυτεργατών, σε εξοντωτικό βαθμό την τουριστική περίοδο. Με την αδιάκοπη μείωση του προσωπικού, τα πολλαπλά καθήκοντα, τα ατελείωτα ωράρια. Με τη νομιμοποίηση κάθε αυθαιρεσίας των εφοπλιστών απέναντι στους ναυτεργάτες προκειμένου να μεγιστοποιούν τα αιματοβαμμένα κέρδη τους.
Συνδέονται επίσης με τα ασταμάτητα δρομολόγια των πλοίων με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Κατάσταση που εκτός από τις συνέπειες που έχει για τη δουλειά των ναυτεργατών, οδηγεί σε ελλειπή συντήρηση των υπερφορτωμένων καραβιών και των συστημάτων τους. Ούτε φέτος δεν λείπουν οι διαφόρων ειδών βλάβες, οι οποίες δεν προκαλούν μόνο ταλαιπωρία των επιβατών και των πληρωμάτων αλλά βάζουν σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή. Στη χώρα μας οι μνήμες από ναυτικές τραγωδίες δεν ξεχνιούνται.
Τα κέρδη του ντόπιου και του ξένου κεφαλαίου από τη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού, που βρίσκεται στο επίκεντρο της προπαγάνδας και της σημερινής κυβέρνησης περί «ανάπτυξης», απαιτούν την εξαθλίωση των εργαζόμενων που σχετίζονται με τον τουρισμό. Ο λαός κι οι εργαζόμενοι πληρώνουν με τον ιδρώτα και το αίμα τους αυτήν την ανάπτυξη, την ίδια ώρα που η δικιά τους πρόσβαση και δυνατότητα για διακοπές, έστω και για λίγες μέρες, ολοένα και μειώνεται, αν δεν έχει γίνει ήδη άπιαστο όνειρο. Όσο κι αν πανηγυρίζει η κυβέρνηση που ο τουρισμός δεν επηρεάζεται από τις «ατυχίες» του λαού (όπως έκανε κυνικά στην περίπτωση του εγκλήματος στην Ανατολική Αττική), ο λαός μας μετράει την ανάπτυξή τους με ατελείωτες θυσίες, μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Τέλος στα εργοδοτικά εγκλήματα μπορεί να βάλει μόνο ο αγώνας των εργαζόμενων και του λαού ενάντια στην εγκληματική πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου. Για αξιοπρεπείς όρους δουλειάς και ζωής κόντρα στην εργοδοτική αυθαιρεσία και την πολιτική που την επεκτείνει.
- Κανένας εργάτης νεκρός σε θάλασσα και στεριά!
- Κανένα εργοδοτικό έγκλημα αναπάντητο!
- Αγώνας ενάντια στην εγκληματική πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου