Η διοίκηση της Vodafone συνεχίζει την επίθεσή της στους εργαζόμενους, προχωρώντας σε δύο νέες εκδικητικές απολύσεις. Οι εργαζόμενοι στη Vodafone Ειρήνη Μίχου και Χρήστος Πράντζιος, οι οποίοι είχαν ήδη δικαιωθεί από τον Άρειο Πάγο μετά από πολύχρονη δικαστική μάχη με τη διοίκηση της εταιρίας, απολύθηκαν ξανά, σε μια κίνηση προκλητικής αυθαιρεσίας από την εργοδοσία.
Η Vodafone, αγνοώντας τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου καθώς και του εφετείου, στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους τους εργαζόμενους. «Όποιο κεφάλι σηκώνεται θα κόβεται». Δεν είναι φυσικά οι μοναδικές περιπτώσεις. Εδώ και χρόνια απολύει εργαζομένους με συμβάσεις σταθερής εργασίας, και τους αντικαθιστά με αντίστοιχους μέσω εργολαβιών. Είναι μέρος μιας συνολικότερης επίθεσης που εξελίσσεται εδώ και χρόνια, με στόχο την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, την εντατικοποίηση, την επιβολή σιγής νεκροταφείου από την πλευρά των εργαζομένων και την καταστολή κάθε αγωνιστικής και συνδικαλιστικής δράσης.
Από τις μαζικές ελαστικές συμβάσεις εργασίας, την υπερεργασία και τις απλήρωτες υπερωρίες, μέχρι τις εκδικητικές απολύσεις όσων τολμούν να σηκώσουν κεφάλι, η Vodafone ακολουθεί πιστά τη στρατηγική όλων των μεγάλων αφεντικών: θέλει εργαζόμενους φοβισμένους, υποταγμένους, έτοιμους να αποδεχτούν κάθε αντεργατικό μέτρο χωρίς αντίδραση.
Πατώντας πάνω στο αντεργατικά-αντισυνδικαλιστικά νομοθετήματα των Χατζηδάκη-Γεωργιάδη, η εργοδοσία δεν διστάζει να χτυπήσει τους εργαζόμενους που αγωνίζονται, αυτούς που δεν αποδέχονται αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, που αντιστέκονται και διεκδικούν καλύτερους όρους δουλειάς, όρους ζωής με δικαιώματα!
Οι δύο συνάδελφοι δεν απολύθηκαν τυχαία. Διώκονται γιατί αγωνίστηκαν, γιατί δεν υποτάχθηκαν στις επιταγές της εργοδοσίας, γιατί υπερασπίστηκαν το δικαίωμα όλων μας στη δουλειά και την αξιοπρέπεια. Και αυτό ακριβώς είναι που θέλει να τσακίσει η διοίκηση της Vodafone: το μήνυμα ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να αντιστέκονται, να διεκδικούν και να κερδίζουν.
ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΜΑΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΟΛΟΥΣ!
Αν περάσουν, ανοίγεται διάπλατα ο δρόμος για να γίνουν κανόνας. Για να μπορεί κάθε εργοδότης να απολύει ανεμπόδιστα, να καταπατά τα δικαιώματα των εργαζομένων, να επιβάλλει συνθήκες γαλέρας χωρίς φόβο αντίστασης.
Η επίθεση στο δικαίωμα της οργάνωσης στους χώρους δουλειάς, στη συνδικαλιστική δράση, στην απεργία και στη διαδήλωση είναι στρατηγική επιλογή του συστήματος και αφορά κάθε εργαζόμενο. Ο αγώνας ενάντια στις πολιτικές και συνδικαλιστικές διώξεις πρέπει να κλιμακωθεί, να γίνει κεντρικό σημείο αντιπαράθεσης. Δεν θα σταματήσουν από μόνοι τους – πρέπει να τους σταματήσουμε εμείς!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ των συναδέλφων Ειρήνης Μίχου και Χρήστου Πράντζιου!
Να σταματήσουν οι εκδικητικές απολύσεις και η εργοδοτική τρομοκρατία!
Πλήρη και σταθερή δουλειά για όλους, με αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου