Από τις πιο άμαζες διαδηλώσεις που έχουν γίνει ποτέ ήταν η σημερινή, παρ' όλο που πέρασαν λίγες μόνο μέρες από την τεράστια συμμετοχή των εργαζομένων στα νοσοκομεία, στις κινητοποιήσεις αλλά και την απεργία της 28ης Φλεβάρη.
Γιατί άραγε; Θα μπορούσε να έχει καλύτερα αποτελέσματα μια 7ωρη στάση εργασίας; Ποιος ο λόγος να πάει κανείς για μια ώρα στη δουλειά του; Πώς μπορεί να φύγει ένας νοσηλευτής αφού πήγε όταν θα είναι δύο στη βάρδια;
Γιατί αποφεύγει η ΠΟΕΔΗΝ την κήρυξη 24ωρων απεργιών; Γιατί η ΟΕΝΓΕ (στην οποία μάλιστα πλειοψηφία είναι αριστερές δυνάμεις) όχι μόνο δεν παίρνει αγωνιστικές πρωτοβουλίες, αλλά απλώς είναι σε κόντρα με την ΠΟΕΔΗΝ για το ποιος θα είναι ο συνομιλητής του υπουργού και ποιος θα κάνει τις καλύτερες προτάσεις για τη «σωτηρία του ΕΣΥ»;
Τα προβλήματα των εργαζομένων στον χώρο της περίθαλψης είναι τεράστια, και καθημερινά γίνονται πιο έντονα. Γι' αυτό θα πρέπει να καταλάβουμε ότι αν δεν ξεπεράσουμε τις συμβιβασμένες και υποταγμένες συνδικαλιστές ηγεσίες, αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας μαζικοποιώντας τις γενικές συνελεύσεις και παίρνοντας αποφάσεις αληθινών αγώνων, τίποτα δεν θα αλλάξει προς το καλύτερο.
Στις 28 Φλεβάρη καταλάβαμε πόση δύναμη έχουμε.
Το κατάλαβαν όμως και οι εχθροί καθώς και οι ψεύτικοι φίλοι μας που κάνουν ό,τι μπορούν για να μην επαναληφθεί...
Ας τους διαψεύσουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου