Απεργία στον κλάδο της μελέτης και της κατασκευής

Η Τετάρτη 10 Δεκέμβρη, ήταν ημέρα 24ωρης απεργίας για τους εργαζόμενους στον κλάδο της μελέτης και της κατασκευής, ύστερα από σχετικές αποφάσεις της Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, του Συνδικάτου Ηλεκτρολόγων και του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών. Επίσης, ήταν η δεύτερη ημέρα της 48ωρης απεργίας που κήρυξε το Σωματείο Εργαζομένων στο Ελληνικό, ύστερα από το νέο εργοδοτικό έγκλημα και τον θάνατο του 27χρονου εργάτη στο εργοτάξιο της Lamda Development.

Η απεργία κηρύχτηκε αρχικά με κύρια αιχμή τις συλλογικές συμβάσεις του κλάδου, ύστερα όμως από το νέο τραγικό έγκλημα ο χαρακτήρας της διευρύνθηκε. Την προηγούμενη ημέρα, Τρίτη 9 του μήνα, έγινε συγκέντρωση καταγγελίας στο Ελληνικό, με τη συμμετοχή των σωματείων του κλάδου. Ο νεκρός εργάτης ήταν μετανάστης από την Αίγυπτο και δούλευε υπερωριακά ημέρα Σάββατο, πιθανότατα ανασφάλιστος. Αυτή είναι η πραγματικότητα στα εργοτάξια, όπως την επιβάλλουν οι εργοδότες των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων,
έχοντας πάρει το πράσινο φως και από την κυβέρνηση, ύστερα από τα απανωτά νομοθετήματα για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας προς όφελός τους, με τελευταίο τον πρόσφατο νόμο για το 13ωρο. Ιδιαίτερα για τους μετανάστες εργάτες, η καθημερινότητα στη δουλειά μπορεί να συγκριθεί μόνο με συνθήκες σκλαβιάς… Είναι χαρακτηριστικό ότι το ασθενοφόρο για τον εργάτη που χάθηκε έφτασε δύο ώρες μετά το συμβάν, γεγονός που με έναν τρόπο «σκηνοθετήθηκε» προκειμένου να προλάβουν οι εργοδότες να διώξουν από το εργοτάξιο τους αδήλωτους εργάτες… Επιπλέον, ο υπεργολάβος της Lamda και αφεντικό του νεκρού εργάτη, δεν δίστασε να δωροδοκήσει την οικογένειά του προκειμένου να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό για το δυστύχημα…

Η απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Κάνιγγος το πρωί της Τετάρτης  ήταν σίγουρα αναντίστοιχη των απαιτήσεων. Οι χαρακτηρισμοί που έγιναν από το βήμα της συγκέντρωσης, διά στόματος των εκπροσώπων των Σωματείων, για «πετυχημένη» και «μεγάλη απεργιακή μάχη», μάλλον απέχουν αρκετά από την πραγματικότητα. Ειδικά για το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, φαίνεται ότι παραμένουν τα προβλήματα που έχουμε επισημάνει από την αρχή του αγώνα για διεκδίκηση συλλογικής σύμβασης, που αφορούν κατά βάση τη σύνδεση του Σωματίου με την πλατιά βάση του κλάδου των μηχανικών και τη δυνατότητά του να δημιουργεί γεγονότα στους μικρούς και μεγάλους χώρους δουλειάς.

Στη συγκέντρωση συμμετείχαν με μπλοκ το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, το Συνδικάτο Ηλεκτρολόγων Ν. Αττικής, Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, το Σωματείο Εργαζομένων εργοταξίου Ελληνικού και το Σωματείο Εργαζομένων στη γραμμή 4 του Μετρό, ενώ ήταν σημαντική η παρουσία μεταναστών εργατών. Η διαδήλωση που ακολούθησε πορεύτηκε μέσω των οδών Ακαδημίας, Πανεπιστημίου και Πεσματζόγλου προς το υπουργείο Εργασίας στη Σταδίου όπου και ολοκληρώθηκε.

Η Ταξική Πορεία συμμετείχε στην απεργιακή συγκέντρωση και διαδήλωση με διακριτό μπλοκ και συνθήματα ενάντια στην αντεργατική πολιτική, υπεράσπισης των εργατικών δικαιωμάτων Ελλήνων και ξένων εργατών, του 5νθήμερου- 8ωρού και διεκδίκησης συλλογικών συμβάσεων με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα. Επιπλέον, φωνάχτηκαν συνθήματα για τον κοινό αγώνα του λαού και της νεολαίας με τους αγρότες, που αυτές τις μέρες παλεύουν μαζικά στα μπλόκα και έρχονται αντιμέτωποι με την άγρια κρατική καταστολή.

Επίσης την Τρίτη 9/12 πραγμαποιήθηκε  απεργία στο εργοτάξιο του Ελληνικού για το θάνατο του 27χρονου εργάτη. Την απεργία κάλεσε το Σωματείο Εργαζόμενων στο Ελληνικό ενώ πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας το ίδιο πρωί στην πύλη το εργοταξίου. Η Ταξική Πορεία συμμετείχε στην συγκέντρωση   με πανό και προκήρυξη. Εμφανές ήταν πως και η συγκέντρωση στην πύλη του εργοταξίου ήταν τουλάχιστον κατώτερη των απαιτήσεων.

Ο αγώνας για συλλογικές συμβάσεις στον κλάδο έχει ακόμη αρκετό δρόμο να διανύσει. Πολύ περισσότερο τώρα, που η κυβέρνηση έχει επιτύχει την λεγόμενη «κοινωνική συμφωνία» και οδεύει ολοταχώς προς το νέο θεσμικό πλαίσιο. Ένα πλαίσιο που θέλει να φέρει την κυβερνητική πολιτική στο τραπέζι της συνδιαλλαγής με τους ξεπουλημένους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, οι οποίοι τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση για τη νέα τους επιτυχία… Αλλά και ένα πλαίσιο που θέλει να κάνει τις συλλογικές συμβάσεις πεδίο υπεράσπισης της αντεργατικής πολιτικής και των εργοδοτικών συμφερόντων.