Προκήρυξη που μοιράζεται στο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ στις 9-10-11/12 στην Αθήνα
Φτώχεια, εργατικά ατυχήματα και τρομοκρατία. Αυτό είναι το όραμα της κυβέρνησης για εμάς τους δημόσιους υπαλλήλους. Αυτά υπόσχεται στους εργαζόμενους στο δημόσιο, το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό είναι το παρόν, κι αυτό θα είναι το μέλλον μας αν δεν οργανώσουμε πραγματικούς αγώνες.
Καθηλωμένοι μισθοί εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Αυξήσεις ψίχουλα που δεν μπορούν να μας κλείσουν τα μάτια, πόσο δε μάλλον να καλύψουν τις υπέρογκες ανατιμήσεις και την ακρίβεια. Εφαρμογή του νόμου για τον κατώτατο μισθό που παγιώνει αυτή την κατάσταση και αποκλείει κάθε μισθολογική διεκδίκηση. Πολεμικοί προϋπολογισμοί που, στο όνομα των εξοπλισμών και των διεθνών ανταγωνισμών, θυσιάζουν τον 13ο και 14ο μισθό και όλες τις δαπάνες που αφορούν στο λαό και τα δικαιώματά του. Αποτέλεσμα είναι οι διπλοβάρδιες, πλέον και «νόμιμα» μετά την ψήφιση του 13ωρου, οι νεοδιόριστοι των 600 ευρώ που αναζητούν δεύτερη δουλειά, οι συνταξιούχοι που, με τις ευλογίες Γεωργιάδη, δουλεύουν και μετά τη σύνταξη για να τα βγάλουν πέρα. Αυτό είναι το μισθολογικό παρόν και μέλλον των εργαζομένων στο δημόσιο.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Η καθημερινότητα γίνεται όλο και πιο δύσκολη, όλο και πιο επικίνδυνη. Δεκάδες νεκροί και σακατεμένοι από τα εξαντλητικά ωράρια, την κρατική αδιαφορία, τα ελλιπή μέσα και μέτρα προστασίας. Αποθέωση της ατομικής ευθύνης, εντατικοποίηση της δουλειάς, ανασφάλεια και ομηρεία χιλιάδων εργαζομένων με κάθε λογής ελαστικές μορφές εργασίας, ελλείψεις προσωπικού και υποδομών, ένταση και εκνευρισμός στους χώρους δουλειάς.
Αλλά και τρομοκρατία, αξιολόγηση, απειλές για άρση της μονιμότητας, εκατοντάδες διώξεις σε όλο το δημόσιο για όποιον τολμά να μιλά, νέο πειθαρχικό με απολύσεις για όποιον επιμένει να παλεύει για ένα καλύτερο αύριο, νόμοι Χατζηδάκη και Γεωργιάδη με τα Σωματεία στο στόχαστρο, όλες τις απεργίες παράνομες και τους συνδικαλιστές υπό διωγμό.
Αυτό είναι, λοιπόν, το παρόν και το μέλλον που έχει ετοιμάσει η κυβέρνηση για όλους εμάς τους εργαζόμενους στο δημόσιο.
Κι εμείς να τρώμε τη μια σφαλιάρα μετά την άλλη και να προσπαθούμε να οργανωθούμε σε ανύπαρκτα, στα όρια της «σφραγίδας», σωματεία και ομοσπονδίες, σε συλλογικά όργανα που δεν λειτουργούν, χωρίς συνελεύσεις και συζητήσεις, χωρίς μαζικές διαδικασίες. Η δε ΑΔΕΔΥ, το τριτοβάθμιο όργανο, απούσα από παντού με μοναδικό «λάβαρο» τη «διεκδίκηση» του 13ου και 14ου μισθού στα δικαστήρια χωρίς κανέναν πραγματικό αγώνα στο δρόμο για την αξιολόγηση, για το νέο πειθαρχικό, για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.
Αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει κι αυτό μπορούμε να το κάνουμε μόνο εμείς οι εργαζόμενοι. Στα πρωτοβάθμια σωματεία, εκεί που βρίσκονται οι σύμμαχοί μας, εκεί που μπορούμε πραγματικά να οργανώσουμε τον αγώνα μας, κόντρα στην ανάθεση, τον εφησυχασμό και την απογοήτευση. Είναι ζήτημα ύπαρξης να ανοίξουν αυτά τα ζητήματα στους χώρους δουλειάς. Οι χαμηλοί μισθοί δεν αφορούν μόνο τους νεοδιόριστους. Η τρομοκρατία και οι διώξεις δεν αφορούν μόνο τους εκπαιδευτικούς. Η ανασφάλεια και η απειλή της απόλυσης δεν αφορά μόνο τους συμβασιούχους.
Αφορά όλους μας και κυρίως αφορά τα σωματεία μας, τις ομοσπονδίες και θα έπρεπε να αφορά και την ΑΔΕΔΥ.
Παλεύουμε για:
- ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ
- ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
- ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ
- ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΠΙΣΩ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ
- ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ
- ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου