Ύστερα από απόφαση του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) και της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, οι εργαζόμενοι στους κλάδους της μελέτης και της κατασκευής προχώρησαν σε νέα απεργία την εβδομάδα που πέρασε. Η 48ωρη απεργία στις 12 και 13 Φλεβάρη ήταν μια ακόμη κινητοποίηση με βασική αιχμή την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ).
Την πρώτη ημέρα της απεργίας έγινε συγκέντρωση στην πλ. Κάνιγγος και ακολούθησε πορεία μέχρι τα γραφεία του ΣΤΕΑΤ, όπου έγινε συνάντηση με τις εργοδοτικές ενώσεις. Οι οικοδόμοι απέσπασαν μια ικανοποιητική πρόταση από τους εργοδότες, σύμφωνα με την τοποθέτηση του προέδρου της Ομοσπονδίας. Αυτή κυρίως αφορά μια αύξηση στα μεροκάματα της τάξης του 22% και αυξήσεις σε ορισμένα επιδόματα.
Όσον αφορά τη διαπραγμάτευση του ΣΜΤ με τους εργοδότες, για μια ακόμη φορά δεν έφερε κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα και προχώρημα. Ο ΣΕΓΜ (Σύνδεσμος Ελληνικών Εταιρειών-Γραφείων Μελετών) εξακολουθεί να μην παίρνει μέρος στη συζήτηση, ενώ οι ΣΤΕΑΤ, ΣΑΤΕ, ΠΕΔΜΕΔΕ και ΠΕΣΕΔΕ επικαλέστηκαν μεταξύ τους διαφωνία σχετικά με την εφαρμογή της ΣΣΕ και για τους εργαζόμενους με μπλοκάκι. Επομένως, δεν υπήρχε από την πλευρά τους νέα αντιπρόταση, δεσμεύτηκαν όμως ότι σε διάστημα μίας εβδομάδας θα την ετοιμάσουν και θα την καταθέσουν στο ΣΜΤ. Ένα επιπλέον στοιχείο είναι ότι οι εργοδότες ζήτησαν κοινή πρόταση για ΣΣΕ από το ΣΜΤ, τον ΣΤΥΕ (Σύλλογος Τεχνικών Υπαλλήλων Ελλάδος) και την ΟΣΕΤΕΕ (Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδας) Οι σύλλογοι αυτοί όμως, αφορούν το σύνολο των εργαζομένων στις τεχνικές επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως ειδικότητας.
Η απεργιακή συγκέντρωση της δεύτερης ημέρας είχε προγραμματιστεί να είναι πανελλαδική και συμμετείχαν αντιπροσωπίες των σωματείων και από πόλεις της περιφέρειας. Έγινε νέα συγκέντρωση στην πλ. Κάνιγγος και ακολούθησε πορεία μέχρι το υπουργείο Εργασίας, όπου πραγματοποιήθηκε προγραμματισμένη συνάντηση των σωματείων με τους γενικούς γραμματείς. Η Ομοσπονδία Οικοδόμων συζήτησε ιδιαίτερα αιτήματα του κλάδου (ένσημα υπέρ αγνώστων κ.λπ.), ενώ το ΣΜΤ έθεσε το ζήτημα της δουλειάς με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (ΔΠΥ) που συνεχώς διευρύνεται για τους εργαζόμενους μηχανικούς.
Οι δύο απεργιακές συγκεντρώσεις είχαν περιορισμένη συμμετοχή από τους εργαζόμενους των κλάδων, παρ’ όλα αυτά έδωσαν ένα στίγμα. Και τις δύο ημέρες, η Ταξική Πορεία συμμετείχε στην απεργία και τις συγκεντρώσεις με διακριτό πανό και συνθήματα.
Ύστερα και από αυτή την απεργία, φαίνεται ότι η Ομοσπονδία Οικοδόμων θα καταλήξει σε κάποια συμφωνία με τους εργοδότες και θα προχωρήσει σε υπογραφή νέας ΣΣΕ. Μένει να δούμε τις λεπτομέρειες της νέας συμφωνίας και σε τι μεταφράζεται στην καθημερινή ζωή των εργατών, σε αυτές τις συνθήκες.
Από την άλλη, το ΣΜΤ δεν έχει κατορθώσει να πλησιάσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Οι εργοδότες δεν αισθάνονται ιδιαίτερη πίεση και έχουν τη δυνατότητα εδώ και ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα να τρενάρουν τη συζήτηση με νέες προφάσεις κάθε φορά. Όσο δεν ασκείται μεγαλύτερη πίεση μέσα στους χώρους δουλειάς, όσο η συμμετοχή στον απεργιακό αγώνα παραμένει σε αυτά τα επίπεδα, οι εργοδότες θα διατηρούν τη δυνατότητά τους να μην δεσμεύονται σε παραχωρήσεις. Για να δεσμευτούν σε πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και να υπογράψουν την κατοχύρωση ουσιαστικά του ΔΠΥ ως εξαρτημένη σχέση εργασίας, πρέπει να διαμορφωθεί ένας διαφορετικός συσχετισμός μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.
Ο αγώνας των εργαζόμενων μηχανικών για υπογραφή ΣΣΕ θα βρεθεί σε νέα κατάσταση το επόμενο διάστημα. Με δεδομένο ότι οι οικοδόμοι θα προχωρήσουν, όπως φαίνεται, σε συμφωνία με τους εργοδότες, το ΣΜΤ θα «αναγκαστεί» να συνεχίσει τον αγώνα αυτό με τις δικές του δυνάμεις. Οι μέχρι τώρα κοινές απεργιακές συγκεντρώσεις των δύο κλάδων ανέδειξαν κάποια κοινά ζητήματα πάλης με την κοινή εργοδοσία αλλά δεν κατάφεραν να αναδείξουν τον κοινό βηματισμό που χρειάζεται και το ξεπέρασμα των λάθος αντιλήψεων στην πάλη. Με δεδομένα όμως τα όρια και τις συγκεκριμένες δυνατότητες του ΣΜΤ, ο κλάδος των μηχανικών περισσότερο ως υποστηρικτής του αγώνα των οικοδόμων εμφανίστηκε, παρά ως ένα κομμάτι εργαζομένων που δίνει και μια δική του μεγάλη μάχη. Χαρακτηριστικό σε αυτό είναι το γεγονός ότι στη δεύτερη απεργιακή συγκέντρωση της Πέμπτης 13/2 δεν υπήρχε καν τοποθέτηση από την πλευρά του ΣΜΤ. Μια τέτοια προσέγγιση σίγουρα δεν βοηθάει την ενίσχυση των συναδέλφων μηχανικών που έδωσαν τη μικρή ή τη μεγάλη μάχη με τους εργοδότες εκείνη την ημέρα για να απεργήσουν και είδαν το Σωματείο σε ρόλο ακολουθητή.
Ο αγώνας για υπογραφή ΣΣΕ από την πλευρά του ΣΜΤ θα περάσει επομένως σε νέα φάση. Είναι ανάγκη να αναβαθμιστεί η ανάδειξή του, είναι ανάγκη να γίνει υπόθεση των εργαζόμενων μηχανικών σε κάθε εργοτάξιο και γραφείο. Πρέπει να ενισχυθούν οι αντιστάσεις στους χώρους δουλειάς, απέναντι σε μια εργοδοσία που πιέζει για ακόμη πιο εξοντωτικά ωράρια, που υποχρεώνει σε ακόμη χαμηλότερους μισθούς, που ασκεί σε μόνιμη βάση αφόρητες πιέσεις για να βγουν οι παραδόσεις και τα χρονοδιαγράμματα.
Η απεργία στις 28 του Φλεβάρη για τα δύο χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών θα είναι το επόμενο ορόσημο για τους εργαζόμενους. Στο δρόμο προς τη νέα αυτή απεργία, πρέπει να αναδειχτούν ξανά τα ζητήματα του κλάδου, αλλά και να γίνει η συνολική αντιπαράθεση με το σύστημα και τις πολιτικές που ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους και απειλούν τη ζωή του λαού και της νεολαίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου