Τα τελευταία χρόνια τα εργατικά ατυχήματα-εργοδοτικά εγκλήματα έχουν πολλαπλασιαστεί. Σε καθημερινή βάση υπάρχει και ένας εργαζόμενος που, αν δεν χάσει την ζωή του, σίγουρα θα τραυματιστεί σοβαρά και θα ταλαιπωρείται για όλη του τη ζωή.
Έτσι και το πρωί της Τετάρτης 26/11, στο αμαξοστάσιο του ΗΣΑΠ, την ώρα που γίνονταν κάποιες εργασίες συντήρησης, ένα μηχάνημα έπεσε από ύψος και καταπλάκωσε έναν εργαζόμενο. Από αυτά δε που βγήκαν στη δημοσιότητα προκύπτει ότι ούτε η συγκεκριμένη εργασία είχε πάρει την απαιτούμενη άδεια, αλλά ούτε είχαν παρθεί τα απαιτούμενα μέτρα ασφαλείας για τους εργαζόμενους.
Το συγκεκριμένο δεν είναι το πρώτο θανατηφόρο δυστύχημα στη ΣΤΑΣΥ τα τελευταία χρόνια. Στις 16 /11/21 έγινε ένα άλλο δυστύχημα, όταν το βαγόνι εταιρείας που είχε αναλάβει ένα έργο από τον ΗΣΑΠ, δεν μπόρεσε να σταματήσει με αποτέλεσμα ένας εργαζόμενος να χάσει την ζωή του. Και, βεβαίως καθημερινά μικρότερα ατυχήματα που από τύχη δεν έχουν εξελιχθεί σε θανατηφόρα.
Η εργοδοσία, είτε κρατική είτε ιδιωτική, είχε και έχει πάντα τον ίδιο στόχο και σκοπό. Θέλει να κάνει την δουλειά της με την μεγαλύτερη απόδοση και το μικρότερο κόστος, όπου εκεί υπολογίζει και τα μέτρα ασφαλείας για τους εργαζόμενους. Επίσης, έχει και τους ανάλογους μηχανισμούς για να επιβάλει τη θέλησή της και να κάνει την δουλειά της και όταν οι εργαζόμενοι αρχίζουν να διαμαρτύρονται για τις συνθήκες και την πίεση της εργασίας τους, τότε αυτοί επιστρατεύονται και βγαίνουν μπροστά. Στον ιδιωτικό τομέα ξεκινούν οι απειλές για μη καταβολή του μισθού και απολύσεις. Στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα τα πειθαρχικά όργανα παίρνουν φωτιά και επιβάλουν στερήσεις μέρους του μισθού σε ημερήσια διάταξη. Σε κάθε περίπτωση στόχος τους είναι να αναγκάσουν τους εργαζόμενους να κάνουν πίσω. Όσο για τις συνδικαλιστικές ενώσεις, αν δεν είναι εργοδοτικές, είναι συμβιβασμένες και βάζουν εμπόδια στην όποια αντίδραση μπορεί να υπάρξει. Εξάλλου πώς θα αποδείξουν την "ικανότητά τους" τους στην εργοδοσία για να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους;
Όλα αυτά δείχνουν το παρόν και το μέλλον μας σε ένα σύστημα όπου κυβέρνηση και κεφάλαιο μας βλέπουν μόνο σαν αναλώσιμα υλικά.
Κ.Κ.Εργαζόμενος της ΟΣΥΜέλος της Ταξικής Πορείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου