Με αμοιβαίες φιλοφρονήσεις και βαρύγδουπες δηλώσεις, η υπ. Εργασίας, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κι οι πρόεδροι των εργοδοτικών ενώσεων ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ και ΣΒΕ, συνυπέγραψαν στο υπουργείο την «κοινωνική συμφωνία» τους, στις 26/11/2025, με τα σημεία σχετικά με τις συλλογικές συμβάσεις στα οποία συμφώνησαν, μετά από 7 μήνες μεταξύ τους διαβουλεύσεων. Το κοινό έδαφος που επέτρεψε αυτή τη συμφωνία είναι ο «κοινωνικός εταιρισμός»: η πολιτική που αποκρύπτει την αγεφύρωτη αντίθεση των συμφερόντων κεφαλαίου και εργαζομένων, με σκοπό την υποταγή των δεύτερων. Αυτό το -κοινό- πολιτικό πλαίσιο εκφράστηκε απ’ όλους τους συμμετέχοντες. Ο δε τίτλος, «κοινωνική συμφωνία», επιχειρεί να χρίσει την κυβέρνηση, τις εργοδοτικές ενώσεις και τη ΓΣΕΕ «εκπροσώπους» ολόκληρης της κοινωνίας, με στόχο οι εργαζόμενοι ν’ αποδεχτούν τη συμφωνία των «από πάνω» σαν δική τους. Και κυρίως, να μη διανοηθούν τον αγώνα για τα δικά τους συμφέροντα, βασισμένοι στις δικές τους δυνάμεις.
Γιατί το μόνο βέβαιο είναι ότι ούτε η κυβέρνηση, ούτε οι εργοδότες, ούτε η ΓΣΕΕ δεν πρόκειται να τους χαρίσουν τίποτα. Γιατί ήταν αυτοί που για δεκαετίες κατεδάφισαν τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και διαμόρφωσαν το σημερινό τοπίο του εργασιακού μεσαίωνα. Γιατί αυτοί (κυβερνήσεις-ΕΕ-κεφάλαιο-ΣΕΒ) φέρνουν τους νόμους για τα 13ωρα, τις απλήρωτες υπερωρίες, την καταστολή του εργατικού κινήματος, και η ηγεσία της ΓΣΕΕ βάζει πλάτη για να περάσουν. Γιατί είναι αυτοί που έχουν για χρόνια καθηλωμένους τους μισθούς, έτσι που να μην φτάσουν ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες.
Η δήλωση του Παναγόπουλου (ΓΣΕΕ) ότι η συμφωνία κινείται σε κατεύθυνση «επαναρρύθμισης με άλλους όρους, εξαιρετικά, νομίζω, ευνοϊκούς για τη ΓΣΕΕ, του εργατικού συλλογικού δικαίου» αποκαλύπτει την ουσία αυτής της συμφωνίας. Στην παρουσίασή της, η Κεραμέως ξεκίνησε με το ζήτημα των όρων επέκτασης των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών ΣΣΕ. Την ίδια ώρα που το δικαίωμα στον ελεύθερο συνδικαλισμό διώκεται με κάθε μέσο, το σύστημα αποδίδει στη ΓΣΕΕ (και στις τριτοβάθμιες εργοδοτικές ενώσεις) ειδικό βάρος. Αυτοί θ’ αποφασίζουν σε ποιους κλάδους, και άρα σε ποιες ομοσπονδίες και σε ποια κλαδικά σωματεία, θα δίνουν τη δυνατότητα υπογραφής ΣΣΕ με ισχύ και σε ποιους όχι, πάντα υπό την έγκριση του κράτους, τόσο μέσω του υπουργείου όσο και μέσω του ΟΜΕΔ (η μονομερής προσφυγή στον οποίο συνεχίζει να επιτρέπεται μόνο σε επιχειρήσεις «κοινής ωφέλειας»). Διαμορφώνει έδαφος για συναλλαγή, πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκβιασμούς, επιβάλλοντας στα κατώτερα συνδικαλιστικά όργανα, που είναι πιο κοντά στους εργαζόμενους και πιο επιρρεπή στις πιέσεις τους, την αποδοχή των όρων που θα βάζει η ΓΣΕΕ (και ο ΣΕΒ ή όποιος άλλος μπλεχτεί).
Επιπλέον, η κυβέρνηση κάνει έναν ελιγμό για τα μητρώα οργανώσεων εργοδοτών και εργαζομένων (ΓΕΜΗΟΕ & ΓΕΜΗΣΟΕ), μειώνοντας τα στοιχεία που τηρούν και τη συνδικαλιστική δράση που απαγορεύεται να ασκούν (σε συμμόρφωση με τη σχετική απόφαση του ΣτΕ), διατηρώντας όμως την εγγραφή ως προϋπόθεση για την επέκταση μιας ΣΣΕ και για προσφυγή στον ΟΜΕΔ. Χρησιμοποιεί τη «θεσμική αναγνώριση» ως μοχλό πίεσης -και συμμόρφωσης.
Για τους εργαζόμενους, όμως, δεν χωράνε αυταπάτες. Αυτές οι συμβάσεις που θα επιβληθούν δεν θα είναι πραγματικές Συλλογικές Συμβάσεις που θα κατοχυρώνουν δικαιώματα, αλλά κανονισμοί εργασίας που θα εξασφαλίζουν τη συναίνεση και την υποταγή των εργαζόμενων. Καμία σημασία δεν έχει αν θα διατηρούνται όλοι οι όροι μιας ΣΣΕ μετά τη λήξη της (αντί μόνο για τους βασικούς μισθούς και τα επιδόματα ωρίμανσης, τέκνων, σπουδών και επικίνδυνης εργασίας), αν αυτοί οι όροι δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργαζομένων ή δεν υπάρχουν καν, όπως συμβαίνει σήμερα στην πλειοψηφία των λιγοστών ΣΣΕ σε ισχύ.
Οι εργαζόμενοι μπορούν να υπερασπιστούν και να κατοχυρώσουν τα δικαιώματά τους με πραγματικές συλλογικές συμβάσεις μόνο μέσα από τη μαζική πάλη. Αυτό απαιτεί τη συγκρότηση της πάλης τους και των εργαλείων που θα την υπηρετούν. Χωρίς αυταπάτες ευκολίας, στη γραμμή της σύγκρουσης με την πολιτική του συστήματος, κόντρα στην αναζήτηση διαύλων επικοινωνίας και συνδιαλλαγής. Και η πάλη αυτή προϋποθέτει το σπάσιμο της συναίνεσης μεταξύ Υπουργείου Εργασίας και των ξεπουλημένων ηγεσιών!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου