Με τον τίτλο “τώρα μιλάμε εμείς”, πρωτοβάθμια σωματεία που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ καλούν τους εργαζόμενους των νοσοκομείων που ανήκουν στο νοσηλευτικό κλάδο να απεργήσουν στα συγκεκριμένα νοσοκομεία ή να κάνουν στάση εργασίας και να συγκεντρωθούν στις 4.00μμ στο Σύνταγμα την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου, για να επιδώσουν και στα κόμματα της βουλής έγγραφο με τα προβλήματα και τις προτάσεις τους. Σε μια περίοδο που η επίθεση της κυβέρνησης προχωράει και προετοιμάζει επόμενες αγριότερες φάσεις τόσο για τα δικαιώματα των εργαζόμενων στα νοσοκομεία όσο και για το δικαίωμα του λαού στην δωρεάν περίθαλψη,
Σε μια περίοδο που οι συνδικαλιστικές ηγεσίες επιβεβαιώνουν τον ξεπουληματικό και υποτακτικό ρόλο τους,
Σε μια περίοδο που “επιστημονικοί” φορείς και διασπαστικά συνδικαλιστικά μορφώματα ανακαλύπτουν την “λύση” του “νοσηλευτικού κλάδου” και προσπαθούν να πείσουν τους νοσηλευτές ότι αν δεν ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά κάτι ξεχωριστό, θα είχαν από χρόνια μπει στα ΒΑΕ και θα είχαν πολύ καλύτερους μισθούς.
Το ΠΑΜΕ επιλέγει να στήσει κινητοποίηση αποκλειστικά ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ, με αποφάσεις ΔΣ. Και την ονομάζει και απεργία! Παρακάμπτει έτσι, τις συνελεύσεις των σωματείων, αποκλείει από την κινητοποίηση τους εργαζόμενους πλην νοσηλευτών. καλλιεργεί τον συντεχνιασμό. Και μάλιστα με μια τακτική που δεν διαφέρει σε τίποτα από την πρακτική των καθεστωτικών συνδικαλιστικών ηγεσιών. Με αποφάσεις ΔΣ, χωρίς συνελεύσεις, χωρίς προετοιμασία, καμία προσπάθεια ενεργοποίησης των χιλιάδων εργαζόμενων των νοσοκομείων. Ταυτόχρονα, ορίζοντας την “απεργιακή” συγκέντρωση εκτός του πρωινού ωραρίου, ομολογεί ότι στους σχεδιασμούς τους δεν περιλαμβάνεται η πραγματοποίηση ουσιαστικής απεργίας με συμμετοχή των εργαζόμενων.
Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; μια παρέλαση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, καθ’ ομοίωση των καραβανιών της ΠΟΕΔΗΝ! Μια παρέλαση που αφήνει στο περιθώριο το σύνολο των εργαζόμενων στα νοσοκομεία. Μια παρέλαση με κυρίαρχη την καλλιέργεια συντεχνιακών αντιλήψεων και κοινοβουλευτικών αυταπατών, καθώς στόχο έχει την επίδοση των αιτημάτων στα κοινοβουλευτικά κόμματα και την απαίτηση νομοθετικής ικανοποίησης. Από ποιους; από τα κόμματα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, τα θρύψαλα του ΣΥΡΙΖΑ και τον ακροδεξιό συρφετό; Οπότε τι μένει; απλά η επιβεβαίωση του κοινοβουλευτικού ρόλου του ΚΚΕ και η δυνατότητα του ΠΑΜΕ να υπάρχει ως δεκανίκι των κοινοβουλευτικών αυταπατών, και να δηλώνει παρόν ως συνομιλητής στην διαχείριση των πολιτικών επιλογών του συστήματος. Έχοντας φυσικά και τις ανάλογες, “υπεύθυνες” προτάσεις.
Με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρόταση για ενιαίο νοσηλευτικό κλάδο. Ένα αίτημα που είχε στόχο να απαντήσει στους διαχωρισμούς που έχει στήσει το σύστημα για να χειρίζεται τους νοσηλευτές. Σήμερα όμως την συζήτηση αυτή την ανοίγει το Υπουργείο συνεπικουρούμενο από την ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) αλλά και συντεχνιακών διασπαστικών σωματείων . Με προφανή στόχευση τον κατακερματισμό και διάσπαση του μετώπου των εργαζόμενων, στην γνωστή λογική του “διαίρει και βασίλευε”. Μια και ο ίδιος ο υπουργός, παραδέχεται ότι προβάλλει τον νοσηλευτικό κλάδο ως πρόφαση για να μην δώσει αυξήσεις σε ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους. Αντί να προτάσσονται αιτήματα και διεκδικήσεις ενάντια στους διαχωρισμούς και την πολυδιάσπαση που έχει στήσει το σύστημα εντός του νοσηλευτικού προσωπικού, όπως πχ το μισθολόγιο και το καθηκοντολόγιο, οι εργαζόμενοι στρέφονται σε μια θεσμολάγνα συζήτηση με την οποία το σύστημα επιχειρεί να επιβάλλει νέους διαχωρισμούς με τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Ο μόνος τρόπος να διεκδικήσουν και να κερδίσουν οι εργαζόμενοι είναι να βρουν αυτά που τους ενώνουν κι όχι αυτά που τους χωρίζουν. Να αναδείξουν τα αιτήματα που ενιαιοποιούν τον αγώνα τους ενάντια σε λογικές συντεχνιασμού. Να οργανώσουν την πάλη τους με συνελεύσεις και μαζικούς αγώνες μακριά από τις εικονικές κινητοποιήσεις των εργατοπατέρων της ΠΟΕΔΗΝ αλλά και τις κομματικές παρελάσεις του ΠΑΜΕ. Χωρίς λογικές ανάθεσης, συνδιαλλαγής, ενάντια στις ηττοπαθείς λογικές προτασεολογιας, παζαριού και του “μη χείρον βέλτιστο”. Γιατί η φωνή των εργαζόμενων είναι δυνατή όταν διεκδικούν τα δικαιώματα τους και τα δίκια του λαού και ακούγεται στους μαζικούς αγώνες και τις απεργίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου