Άλλος ένα εργάτης έχασε την ζωή του εν ώρα εργασίας τη Δευτέρα (1/9) στο λιμάνι του Πειραιά.Ονομαζόταν Παντελής Γεωργίου, ήταν 62 ετών και λιποθύμησε κατά τη διάρκεια εργασιών φορτοεκφόρτωσης αποσκευών κρουαζιερόπλοιου στον Τερματικό Σταθμό Κρουαζιέρας του ΟΛΠ. Μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο» όπου και κατέληξε. Πρόκειται για ακόμη έναν εργάτη που ξεκίνησε από το σπίτι του για το μεροκάματο και δεν πρόκειται να επιστρέψει.
Είναι ανατριχιαστικό το γεγονός
ότι, μόνο για το 2025 μετράμε πάνω από 115 δολοφονημένους εργάτες. Εργάτες
δολοφονημένοι για τα κέρδη της εργοδοσίας και του κεφαλαίου.Ο ζοφερός αυτός
αριθμός των 115+ νεκρών εργατών δεν αποτελεί ουτε παράδοξο ούτε παραφωνία στην
κατά τ’άλλα βιώσιμη λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος. Αντιθέτως
επιβεβαιώνει περίτρανα την εκμεταλλευτική του φύση.
Οι εξουθενωτικές βάρδιες υπό άκρως
επικίνδυνες συνθήκες σε συνδυασμό με την απουσία ουσιαστικών μέτρων ασφαλείας
οδηγούν σε μια αέναη ανθρωποθυσία και την εμπέδωση του εργασιακού μεσαίωνα για
τους εργαζόμενους αυτής της χώρας.
Μέσα σε όλο αυτό το μαύρο κλίμα της
φτωχοποίησης και της εξαθλίωσης, και με τη νεολαία να βιώνει από νωρίς την
αβεβαιότητα στην αγορά εργασίας, η κυβέρνηση προκλητικά θέτει σε δημόσια
διαβούλευση νομοσχέδιο για να παγιώσει το 13ωρο και παράλληλα να αποτινάξει κάθε ευθύνη της εργοδοσίας για τα εργοδοτικά εγκλήματα. Οι δηλώσεις Κεραμέως και
κυβέρνησης συνολικά, που έχουν ως στόχο να εξυγιάνουν αυτό το έκτρωμα,
προκαλούν μόνο οργή.
Δεν χωράει καμία αυταπάτη για τις
προθέσεις του συστήματος και των διαχειριστών του. Το αντιδραστικό νομοσχέδιο
Κεραμέως έρχεται να βάλει ταφόπλακα στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα του
εργαζόμενου λαού. Να διαμορφώσει εργαζομένους και εργαζόμενες έρμαια της
εργοδοσίας, για να δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ μη γνωρίζοντας αν θα
καταφέρουν να επιστρέψουν στο σπίτι τους.
Είναι αναγκαία και δίκαιη η
συγκρότηση μας απέναντι στο αβέβαιο μέλλον που μας προετοιμάζουν. Όσο κι αν
προσπαθεί ο βάρβαρος αυτός μηχανισμός να καταργήσει έννοιες όπως “οργάνωση” και
“συνδικαλισμός”, εμείς οφείλουμε να σπάσουμε αυτό το κλίμα τρομοκρατίας και
σιγής νεκροταφείου. Να ενεργοποιήσουμε τα σωμάτεια μας, ώστε να μπορέσουν αυτά
να γίνουν ξανά χώρος πολιτικής ζύμωσης. Να διεκδικήσουμε συλλογικά ζωή με
αξιοπρέπεια και δικαιώματα, κόντρα στο εφιαλτικό σκηνικό που προετοιμάζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου