Από την άλλη, οι ασθενείς καθημερινά βιώνουν τις ατέλειωτες αναμονές στα εξωτερικά ιατρεία και τα επείγοντα, την πολύωρη καθυστέρηση για να λάβουν τη θεραπεία τους, την αναμονή για να βρεθεί κρεβάτι σε κάποια κλινική, άσχετη με το πρόβλημα τους, ακόμα και τη φιλοξενία σε ράντζα (π. χ. ψυχιατρική κλινική).
Για όλα αυτά και πολλά το σύστημα διαλύει ακόμα περισσότερα την δωρεάν περίθαλψη, με νέες συγχωνεύσεις νοσοκομείων, με περαιτέρω ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, με τους συμβασιούχους ορισμένου χρόνου να τείνουν να γίνουν θεσμός. Επίσης, με κάθε κόστος η κυβέρνηση προσπαθεί να μετακυλήσει την ευθύνη για τις συνθήκες στους εργαζόμενους, φέρνοντας πιλοτικά το σχέδιο για ηλεκτρονικό βραχιολάκι στα επείγοντα, ως μοχλό τρομοκράτησης και εντατικοποίησης των εργαζόμενων.
Οι εργαζόμενοι οφείλουμε να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας. Μέσα από την οργάνωση στα συλλογικά μας όργανα, μαζί με το λαό να παλέψουμε για αυξήσεις στους μισθούς, για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για ίση-πλήρη-δωρεάν περίθαλψη.
Ι. εργαζόμενος στο ΑΧΕΠΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου