ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η:
...ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΑΖΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
...ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
...ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ - ΕΦΙΑΛΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων οξύνεται φέρνοντας όλο και πιο κοντά ένα γενικευμένο μακελειό για το ξαναμοίρασμα του κόσμου. Ο άδικος πόλεμος στην Ουκρανία με εκατομμύρια νεκρούς και μακελεμένους συμπυκνώνει τον χαρακτήρα της αναμέτρησης που εξελίσσεται, με τις δύο ισχυρότερες πυρηνικές δυνάμεις του πλανήτη (ΗΠΑ/ΝΑΤΟ μέσω του ανδρείκελου Ζελένσκι – ΡΩΣΙΑ) να αναμετριούνται στο ευρωπαϊκό έδαφος, βάζοντας τη χρήση των πυρηνικών στην ημερήσια διάταξη. Οι τελευταίες εξελίξεις της διακυβέρνησης Τραμπ αποκαλύπτουν ότι η ειρήνευση δεν αποτελεί δυνατότητα του άγριου ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Το στόμωμα των επιδιώξεων αμφότερων ΗΠΑ και Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας κλιμακώνει την επιθετικότητα όλων σε όλα τα σημεία του πλανήτη. Πρώτα και κύρια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού προς όλους, τόσο τους «συμμάχους» δυτικούς ιμπεριαλιστές της ΕΕ, όσο και προς ΡΩΣΙΑ και ΚΙΝΑ. Την ίδια στιγμή, το φασιστικό κράτος του Ισραήλ με τις πλάτες των ΗΠΑ-Δύσης συνεχίζουν τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού στη Γάζα.
Τα αδιέξοδα της συνολικής κρίσης του συστήματος τροφοδοτούν τον γεωστρατηγικό ανταγωνισμό, ο οποίος βαθαίνει ακόμη περισσότερο την κρίση. Οι δασμοί που επέβαλε ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός έκαναν ακόμη πιο πιθανή μια γενικευμένη ύφεση.
Η ντόπια αστική τάξη, διπλά εξαρτημένη από ΗΠΑ και ΕΕ, μπροστά στον διεθνή ανταγωνισμό εντείνει την εξάρτησή της αναζητώντας ρόλο και προσδοκώντας την πριμοδότησή της στον αντιδραστικό ελληνοτουρκικό διαγκωνισμό. Συμμετέχει στον πόλεμο στην Ουκρανία, συμμαχεί με το φασιστικό Ισραήλ, εμπλέκεται σε πολεμικές επιχειρήσεις στην ανατολική μεσόγειο σπέρνοντας θύελλες για τον λαό μας.
Οι νέες διακηρύξεις για τους εξοπλισμούς και το “ReARM” αποτελούν την πιο κυνική ομολογία ότι, μπροστά στις νέες πολεμικές ανάγκες του συστήματος, θα απαιτηθεί από την εργατική τάξη και τον λαό εκτός από χέρια και ιδρώτα να δώσουν και το αίμα τους.
Σε αυτές τις εξελίξεις, η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη στήριξη όλου του πολιτικού συστήματος, κλιμακώνει την επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους και τον λαό με σειρά αντεργατικών νόμων. Διακηρύσσει απολύσεις στο δημόσιο μέσω της αξιολόγησης, διαγράφει φοιτητές, διώκει χιλιάδες εκπαιδευτικούς, συγχωνεύει νοσοκομεία. Η μαζική έξοδος του λαού στις απεργιακές κινητοποιήσεις των Τεμπών έχει υπόβαθρο τη ζοφερή προοπτική του από την πολιτική του συστήματος.
Η ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ
Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ
Η πολιτική της επίθεσης της κυβέρνησης έχει στο στόχαστρο τόσο τα εργασιακά μας δικαιώματα όσο και το δικαίωμα του λαού σε ίση πλήρη και δωρεάν περίθαλψη. Τις συνέπειες αυτής της πολιτικής τις βιώνουμε καθημερινά και σε κάθε στιγμή της δουλειάς μας αναγνωρίζοντας και τη δοκιμασία που βιώνουν οι ασθενείς στην προσπάθεια να βρουν την υγειά τους. Συνολικά χτυπιέται το δικαίωμά μας να μπορούμε να ζούμε από μία δουλειά με ανθρώπινες συνθήκες εργασίας καλύπτοντας τις ανάγκες μας.
ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ. Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού βάζουν τη μονιμότητα στο στόχαστρο. Ήδη σχεδόν το 1/3 των συναδέλφων μας είναι συμβασιούχοι και το δικαίωμα στη μονιμότητα απειλείται καθολικά. Αποτελεί παραφωνία στην εργασιακή ζούγκλα που διαμορφώνεται. Η σταθερότητα ακόμη και σε μόνιμους εργαζόμενους χτυπιέται είτε με εκβιασμούς-«εντέλλεσθε», είτε με νόμιμο τρόπο συγχωνεύοντας διοικητικά μονάδες.
ΜΙΣΘΟΣ. Η ακρίβεια έχει εξανεμίσει το εισόδημά μας. Οι δήθεν αυξήσεις της κυβέρνησης της προηγούμενης περιόδου είναι πραγματικές μειώσεις λόγω της πολλαπλάσιας ακρίβειας. Πληθώρα μισθολογίων στον ίδιο χώρο δουλειάς με ψευτοεπιδόματα, όλα κάτω από το κόστος ζωής. Χιλιάδες εργαζόμενοι παίρνουν τον κατώτατο ή «αποζημίωση» για πρακτική, ενώ εισάγεται επίσημα η άμισθη εργασία μέσω του εθελοντισμού. Είναι αποπροσανατολισμός και εξαπάτηση από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες ότι ο 13ος-14ος μισθός θα επιστρέψει μετά από δικαίωση στα δικαστήρια.
ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ. Η υποστελέχωση έχει κάνει κανόνα το καθημερινό τρεχαλητό. Διπλά και τριπλά πόστα, φόρτωμα γραφειοκρατίας, απανωτές βάρδιες, κλεμμένα-χρωστούμενα ρεπό και άδειες είναι ο κανόνας που οδηγεί πολλούς συναδέλφους στην παραίτηση λόγω της εξόντωσης. Οι μετακινήσεις και το νέο σύστημα εφημεριών στην Αττική αποκαλύπτει ότι ο εργαζόμενος-λάστιχο είναι στόχος της κυβέρνησης.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. Αξιολόγηση σημαίνει απολύσεις. Μπορεί προς το παρόν να συνδέεται μόνο με την εξέλιξη σε θέσεις ευθύνης, αλλά αποτελεί πολυπόθητο στόχο της κυβέρνησης για το χτύπημα στη μονιμότητα. Το αποκαλύπτουν οι εξελίξεις στους εκπαιδευτικούς που τρέχουν 2.500 πειθαρχικά(!) και η προσπάθεια επιβολής αργίας στην εκπαιδευτικό Χρύσα Χοτζόγλου. Η εφαρμογή των DRG έχουν και τέτοιο χαρακτήρα, αφού θα αξιολογείται ο εργαζόμενος από το ηλεκτρονικό αποτύπωμα της εργασίας του. Η συνειδητή υποτίμηση-ξεπούλημα από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και χαμήλωμα του πήχη ακόμη και της ΑΠΕΡΓΙΑΣ-ΑΠΟΧΗΣ που συμμετείχαμε το προηγούμενο διάστημα είναι προσφορά στην κυβερνητική πολιτική εγκαταλείποντας τους εργαζόμενους.
ΒΑΡΕΑ-ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ. Το ανθυγιεινό επίδομα-κοροϊδία έγινε αντικείμενο διαχωρισμού των εργαζόμενων που έπρεπε «να μοιραστούν την πίτα». Καμία σχέση δεν έχει με το δικαίωμά μας για χαρακτηρισμό του χώρου ως ανθυγιεινού και κάλυψη ανεξαιρέτως όλων των εργαζόμενων στον ίδιο χώρο με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε ωράριο-μισθό-άδειες-συντάξιμα όρια. Δεν είναι προϊόν συνδιαλλαγής ούτε θα μας χαριστεί γιατί θα αναγνωριστεί η προσφορά μας, όπως φρόντιζαν κυβέρνηση και ρεφορμιστές να εξαπατούν τους εργαζόμενους.
ΕΡΓΑΤΙΚΑ «ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ». Αποτελούν συνέπεια της πολιτικής της επίθεσης που ακολούθησαν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις κυρίως σαν αποτέλεσμα της χρόνια αδιοριστίας και υποστελέχωσης. Σε τακτά χρονικά διαστήματα ασανσέρ που πέφτουν, διαθερμίες που παίρνουν φωτιά, ατυχήματα σε χειρουργεία, εργαζόμενοι που εμπλέκονται σε τροχαία μετά από εξοντωτικές βάρδιες, ξυλοδαρμοί σε ψυχιατρικές δομές. Τα εργατικά «ατυχήματα» θα γίνονται όλο και πιο συχνά όσο η κυβερνητική πολιτική δεν βρίσκει απέναντί της ικανές αντιστάσεις.
ΔΙΩΞΕΙΣ-ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ. Ήδη από την περίοδο της πανδημίας οι συνδικαλιστικές διώξεις συνέβαλαν στην εμπέδωση της πολιτικής της επίθεσης. Το χτύπημα των όρων δουλειάς πάει χέρι-χέρι με την ποινικοποίηση των εργαλείων πάλης των εργαζόμενων ενάντια στην πολιτική του. Το ζήτημα είναι πώς απαντιούνται. Όταν οι διώξεις της συνδικαλιστικής ηγεσίας απαντιούνται με ανάθεση στα δικαστήρια τότε το μήνυμα της τρομοκρατίας έχει περάσει καθαρά στους εργαζόμενους. Η προσπάθεια επιβολής αργίας στην εκπαιδευτικό Χρύσα Χοτζόγλου αποτελεί τομή στο χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων στο δημόσιο και ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!
ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΕ ΙΣΗ ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ
Η περίθαλψη για τον λαό γίνεται όλο και πιο δυσπρόσιτη, όλο και πιο δαπανηρή. Από την ακρίβεια ή την έλλειψη φαρμάκων, την ανύπαρκτη ή ακριβή πρωτοβάθμια περίθαλψη, την αναμονή για χειρουργείο, την απομακρυσμένη (στην επαρχία) ή βασανιστική (στην Αττική) προσέλευση σε ΤΕΠ, τη δαπανηρή και ανολοκλήρωτη νοσηλεία και στα δημόσια νοσοκομεία, μέχρι τη διακομιδή προς το σπίτι, ο λαός πληρώνει και πασχίζει να βρει την υγειά του. Στόχος του συστήματος το χτύπημα του ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ του λαού σε ΙΣΗ ΠΛΗΡΗ και ΔΩΡΕΑΝ περίθαλψη. Να απαλλαχθεί από την πολιτική ευθύνη της περίθαλψης του λαού. Mέσω της ατομικής ευθύνης να τη φορτώσει στις πλάτες του και να εμπορευματοποιήσει τις δραστηριότητές της. Οι υγειονομικοί εργαζόμενοι, στο πλάι του λαού, έχουμε ιδιαίτερο ρόλο στην πάλη για την υπεράσπιση του δικαιώματος αυτού, αφού εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας και είναι άρρηκτα δεμένο με τους όρους δουλειάς μας.
ΒΙΑ ΑΣΚΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ
Για τα σκηνικά βίας στα ΤΕΠ μετά από πολύωρες αναμονές και απόγνωση δεν ευθύνεται ο «οξύθυμος» λαός. Μοναδικός υπεύθυνος είναι το σύστημα και η πολιτική του, που έχει απέναντι υγειονομικούς και λαό διαμορφώνοντας συνθήκες ζούγκλας σε εργασία και περίθαλψη. Είναι αντιδραστική η διαμόρφωση του υγειονομικού σε μπάτσο που στρέφεται στην καταγγελία του απεγνωσμένου πάσχοντος. Η από κοινού πάλη για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού είναι η μόνη απάντηση.
ΜΠΑΡΑΖ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ
Η κυβέρνηση, εργαλειοποιώντας την πανδημία με το πρόσχημα των έκτακτων αναγκών, τσάκισε σειρά εργασιακών δικαιωμάτων και φόρτωσε τις συνέπειες στο λαό, που πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος. Μετά την πανδημία εξυπηρετώντας και τις δεσμεύσεις της στα ξένα κέντρα έθεσε συγκεκριμένους στόχους θεσμικής-νομικής καταγραφής των νέων δεδομένων με μια σειρά νόμους που κλιμακώνουν περαιτέρω την επίθεση.Ο ΝΟΜΟΣ ΓΚΑΓΚΑ διαλύει την αποκλειστική απασχόληση, χτυπάει τη μονιμότητα, υπονομεύει την πάλη για αυξήσεις στους μισθούς.
ΤΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ διαλύουν το ωράριο.
Η «ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ» επέβαλε μετακινήσεις, μονομερή αλλαγή συμβάσεων, απολύσεις, και έβαλε χέρι και στο είδος της παρεχόμενης περίθαλψης σε μια από τις πιο ευαίσθητες περιπτώσεις ασθενών.
Ο «ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ» αποτελεί αντιδραστικό θεσμό-φραγμό του λαού στην περίθαλψη και η επίτευξή του θα σημάνει κυριολεκτικό πέταγμα του λαού έξω από τα νοσοκομεία.
H εφαρμογή των “DRG”, που φορτώνουν γραφειοκρατία, αξιολογούν τους εργαζόμενους και αποτελούν εργαλείο για να μετακυλιστεί το κόστος νοσηλείας στο λαό. Ακολουθούν τα βραχιολάκια των ΤΕΠ και η αξιολόγηση μετά τη νοσηλεία από τους ασθενείς για να ενοχοποιείται ο υγειονομικός –σαν άλλος σταθμάρχης– και να βγαίνει λάδι η πολιτική της κυβέρνησης.
Η επέκταση των ΕΡΓΟΛΑΒΙΩΝ με τη διακοπή των δευτερογενών διακομιδών του ΕΚΑΒ να αποτελεί σοβαρό χαράτσι για τους ασθενείς μετά τη νοσηλεία.
Το ΜΟΝΤΕΛΟ ΚΟΜΒΟΣ – ΑΚΤΙΝΑ οδηγεί τα περιφερειακά νοσοκομεία σε κλείσιμο ευνοώντας μέσω της αδιοριστίας την τάση παραιτήσεων από εξοντωμένους υγειονομικούς. Κατάσταση που ωριμάζει τη φυσική συνέπεια των λουκέτων και συγχωνεύσεων μονάδων.
Το νέο ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΩΝ στην Αττική ανακάτεψε την τράπουλα για να φορτώσει στους ίδιους εργαζόμενους τις συνέπειες της υποστελέχωσης.
Ο νόμος ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ (4808/21) αποτελεί τομή στο χτύπημα στο 8ωρο και στο δικαίωμα στον συνδικαλισμό.
Ο νόμος για τον ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΜΙΣΘΟ (5163/24) συνδέει και το μισθολόγιο του δημοσίου με τον κατώτατο μισθό.
Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
Όλες οι παραπάνω νίκες της κυβέρνησης αποτελούν έκφραση του συσχετισμού δύναμης ανάμεσα στον κόσμο της δουλειάς και τις δυνάμεις του συστήματος. Η οργάνωση μαζικών αγώνων αντίστασης και διεκδίκησης είναι ανάγκη για τους εργαζόμενους και τον λαό για να μπει φραγμός σε αυτήν την πολιτική. Με οργάνωση εστιών αντίστασης σε κάθε χώρο δουλειάς, δυνάμωμα των σωματείων μας και μαζικοποίηση των Απεργιών και των κινητοποιήσεών μας. Απαιτείται η ενεργοποίηση και μαζική εμπλοκή των εργαζόμενων, η συμμετοχή και πάλη στα σωματεία για την οργάνωση των κεντρικών πολιτικών μαχών που πρέπει να δώσει ο κλάδος για τον ΜΙΣΘΟ, την ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, τη ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ και τις ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ. Για να σταθεί στο πλάι του λαού στους αγώνες του για την περίθαλψή του. Οι μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις των Απεργιών των Τεμπών αποτυπώνουν τη λαϊκή οργή και πρέπει να βρουν τη συνέχειά τους.
ΣΤΑΘΕΡΑ ΣΤΗ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ
Εχθρικές προς την πολιτική γραμμή της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ είναι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των υγειονομικών. Δεν είναι μυστικό ότι η ΠΟΕΔΗΝ χρόνια τώρα λειτουργεί ως γραφειοκρατική-κομματική μηχανή και παίζει ολοένα πιο αντιδραστικό ρόλο ενάντια στα συμφέροντα των εργαζόμενων. Ηγεσίες που αναπαράγονται προσδοκώντας τη σταθερότητα της καρέκλας τους και των προνομίων που τους εξασφαλίζει η συνδιαλλαγή τους με την κάθε φορά πολιτική ηγεσία. Προνόμια και καρέκλες παραχωρημένα απ’ το σύστημα σε περιόδους που τους είχε ανάγκη προκειμένου να λειτουργούν ως εκτονωτικές βαλβίδες της οργής και της αγανάκτησης των εργαζόμενων. Η μετατροπή των συνδικάτων μας από όργανα πάλης των εργαζόμενων σε «κοινωνικούς εταίρους» και συν-διοικητικούς παράγοντες οδήγησε όχι μόνο στην ανυποληψία στα μάτια των υγειονομικών, αλλά -το χειρότερο- σε μαζική οπισθοχώρηση του κινήματος.Κοροϊδία των συμβασιούχων με αίτημα για μοριοδότηση για πρόσληψη στο δημόσιο και αίτημα για δυνατότητα εργασίας σε άλλο εργοδότη αντί για πάλη για ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ.
Αποκλεισμός από την ομοσπονδία των εργαζόμενων σε εργολαβίες.
Εξαπάτηση με τα ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ ότι θα μας χαριστούν γιατί θα αναγνωριστεί ο κόπος μας πάντα μετά από τη συνδιαλλαγή των εκπροσώπων μας με την κυβέρνηση!
Ξεπούλημα του αγώνα ενάντια στην ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ.
Εξαπάτηση για ανάθεση στα δικαστήρια για τον 13ο-14ο μισθό την ίδια ώρα που περνάει ο νόμος για τον κατώτατο!
Διάσπαση και συντεχνιακή κινητοποίηση του κλάδου διασπώντας τον αναγκαίο ενιαίο μαζικό αγώνα.
Κάλεσμα για εφαρμογή του νόμου της «ψυχιατρικής μεταρρύθμισης» συμβάλλοντας στη συναίνεση για τοποθέτηση σε φορέα.
Ξεπουληματικές κινητοποιήσεις φολκλόρ τύπου ΚΑΡΑΒΑΝΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ.
Υπονόμευση των Απεργιών προκηρύσσοντας στάση εργασίας στην Αττική και Απεργία Πανελλαδικά χωρίς σύνδεση με τα πολιτικά επίδικα της κάθε περιόδου.
Η λειτουργία ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη μαζικών αγώνων και η χρόνια απογοήτευση των εργαζόμενων είναι σημαντική προσφορά των αστικών φιλοκυβερνητικών και συμπολιτευόμενων παρατάξεων που κρατάνε το τιμόνι της ομοσπονδίας. Ίδιες υπηρεσίες προσφέρουν και οι ρεφορμιστές με τις προτάσεις τους προς το σύστημα και τα μοντέλα που υπερασπίζονται.
ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ - ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΟΝΤΕΛΑ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΙΛΟΛΑΪΚΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Οι εργαζόμενοι θα υπερασπιστούν και θα διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς «συναντώνται» με τον αστικό συνδικαλισμό και έως και με την ίδια την κυβέρνηση στην «ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΕΣΥ». Όλοι τους με τις προτάσεις τους για το πώς πρέπει να είναι το μοντέλο, την ίδια στιγμή που τα δικαιώματα τσακίζονται. Με ακόμη πιο απογειωμένη τη γραμμή του ΚΚΕ που βερμπαλίζει για αποκλειστικά ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ υπονομεύοντας την πάλη τού σήμερα με αιτήματα που ούτε οι ίδιοι οι συνδικαλιστές του καταλαβαίνουν στο πότε και σε ποια κοινωνία αναφέρονται.Είναι ΛΑΘΟΣ ΑΠΟΨΗ και γραμμή ότι η κρατικοποίηση εξασφαλίζει δικαιώματα. Τα νοσοκομεία μπορεί να παραμείνουν δημόσια και οι εργαζόμενοι να δεινοπαθούν και ο λαός να πληρώνει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παλεύουμε ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις καθώς φέρνουν επιδείνωση στα δικαιώματά μας. Ούτε σημαίνει ότι παλεύουμε για το ΕΣΥ «βάζοντας πλάτη» θυσιάζοντας τα δικαιώματά μας.
Είναι ΛΑΘΟΣ ΑΠΟΨΗ και γραμμή ότι εξελίσσονται ιδιωτικοποιήσεις κύρια για το κέρδος. Κύριο είναι το ταξικό τσάκισμα λαϊκών δικαιωμάτων και η ένταση της κυριαρχίας του κεφαλαίου πάνω στους εργαζόμενους, που αφαιρεί κατακτήσεις του προηγούμενου αιώνα.
Είναι ΛΑΘΟΣ ΑΠΟΨΗ και αποπροσανατολιστικό το αίτημα για αύξηση στη χρηματοδότηση. Σε ποια πολιτική θα επενδυθεί η όποια χρηματοδότηση; Ποιος θα τη διαχειριστεί αν όχι το αστικό κράτος για τα συμφέροντά του; Χρηματοδοτούνται τα απογευματινά χειρουργεία, οι εργολαβίες, οι υπερτιμημένοι εξοπλισμοί, τα μεγάλο παζάρι στα φάρμακα, τα DRG.
Τα δικαιώματά μας στη δουλειά και το δικαίωμά μας στη ζωή δεν χωράνε μέσα σε αυτό το σύστημα. Οι επικρατούσες δυνάμεις της υποταγής, της συνδιαλλαγής και της προτασεολογίας στα συνδικαλιστικά όργανα καθιστούν βέβαιο ότι τίποτα καλό για τους εργαζόμενους δεν θα προκύψει και από τα νέα όργανα αυτού του συνεδρίου.
Η ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ παλεύει μέσα στους χώρους δουλειάς για το δυνάμωμα των μαζικών αγώνων. Για την ανατροπή των δυσμενών συσχετισμών στο κίνημα. Για την οργάνωση και τον πολιτικό προσανατολισμό των αγώνων μας.
Παλεύουμε για:
ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ – ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ
ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ-ΚΑΝΕΝΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ
ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ – ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΩΣ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΟΥ
ΜΕ Ο,ΤΙ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ
ΙΣΗ ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΑ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου