Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2023

ΣΜΤ Αθήνας: Για την μάχη διεκδίκησης ΣΣΕ και την κλαδική απεργία 8/11

 
Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ) στην Αθήνα είναι εμφανές ότι διανύει μια μακρά περίοδο ουσιαστικής υπολειτουργίας. Οι επαναλαμβανόμενες εκλογικές αναμετρήσεις και οι αντίστοιχες ιεραρχήσεις των δυνάμεων του ΔΣ επέδρασαν καθοριστικά για την αποτύπωση της παραπάνω κατάστασης. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, η πρόσφατη περίοδος ψήφισης του νέου αντεργατικού νομοθετικού εκτρώματος Γεωργιάδη. Παρά το βάθος των ανατροπών, παρά τη μεγάλη αναγκαιότητα αναίρεσης του κλίματος αναμονής και υποταγής που κυριάρχησε στις υποταγμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΕΚΑ, η συμμετοχή του σωματείου αποφασίστηκε μέσω ΔΣ και όχι μέσα από πλατιά διαδικασία γενικής συνέλευσης, με ό,τι αυτό σημαίνει για την προετοιμασία και συμμετοχή της βάσης του σωματείου στην απεργία.

Σήμερα βρισκόμαστε περισσότερο από 7 –γεμάτους από εξελίξεις– μήνες μετά την τελευταία γενική συνέλευση του σωματείου. Το ΔΣ στην τελευταία συνεδρίασή του αποφάσισε τη διεξαγωγή ΓΣ την Κυριακή 5 Νοέμβρη, με κύριο θέμα τις εξελίξεις γύρω από τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ενώ ταυτόχρονα φαίνεται να εγκαινιάζει μια νέα επαναλαμβανόμενη τακτική: Αποφάσισε την κήρυξη κλαδικής απεργίας την Τετάρτη 8 Νοέμβρη, ξανά μέσω ΔΣ, ακολουθώντας την αντίστοιχη απόφαση του Συνδικάτου Οικοδομών. Η ΓΣ του σωματείου έρχεται μόλις τρεις ημέρες πριν την απεργία να επικυρώσει για τυπικούς λόγους την απόφαση!!!

Οι παραπάνω αποφάσεις για ακόμη μια φορά βρίσκονται μακριά από τις πραγματικές ανάγκες, δυνατότητες και απαιτήσεις του κλάδου. Σε επίπεδο ανακοινώσεων διαμορφώνουν ένα κλίμα εικονικής αγωνιστικότητας, ενώ στην πραγματικότητα βάζουν εμπόδια και υπονομεύουν τις όποιες προσπάθειες συγκρότησης ξεπηδούν στον κλάδο. Ας εξηγηθούμε περισσότερο.

Για το ζήτημα της ΣΣΕ και τον τρόπο που έχει αυτή αναδειχθεί στο ΣΜΤ και σε μια σειρά σωματεία τα τελευταία δύο χρόνια, έχουμε τοποθετηθεί ξανά στο παρελθόν και θεωρούμε ότι οι όποιες κινήσεις γίνονται σήμερα κινούνται στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση. Ενάμιση χρόνο πριν, στα στενά πλαίσια του ΔΣ ξεκίνησε μια συζήτηση που διάρκεσε περισσότερο από έξι μήνες για το περιεχόμενο της ΣΣΕ. Μια συζήτηση πραγματικά μακριά και έξω από την πλατιά βάση του κλάδου, μακριά από το επίπεδο της επιχειρησιακής οργάνωσης που μπορεί να δημιουργήσει όρους μαζικής διεκδίκησης, μακριά από τις πραγματικές απαιτήσεις μιας μάχης που προϋποθέτει την ολόπλευρη και παρατεταμένη εμπλοκή της βάσης του σωματείου. Πιστεύαμε και συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι το ζήτημα της ΣΣΕ, με ευθύνη των δυνάμεων του ΔΣ, άνοιξε και προωθήθηκε με καθαρά προπαγανδιστικούς όρους, για τους τύπους και όχι θέλοντας πραγματικά το σωματείο να συγκρουστεί με την εργοδοσία του κλάδου και την αντεργατική πολιτική συνολικά. Σαν κύριος στόχος αποδείχθηκε ξανά η δημιουργία εντυπώσεων, εικονικής αγωνιστικότητας, που θα καταμετράται σε δήθεν προωθημένες αποφάσεις, οι οποίες όμως στην πράξη –προσκρούοντας στον πραγματικό αρνητικό συσχετισμό– αδυνατούν να υλοποιηθούν, εντείνοντας την απογοήτευση και την αποστοίχιση της πλατιάς βάσης του κλάδου.

Η πραγματικότητα έχει ήδη επιβεβαιώσει τα παραπάνω: Παρά την ομόφωνη και «πανηγυρική» συμφωνία σε μια πρόταση ΣΣΕ με χαρακτηριστικά χάρτας δικαιωμάτων των μηχανικών, η επόμενη περίοδος έμελλε να είναι πολύ κατώτερη των περιστάσεων. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την επικύρωση της παραπάνω πρότασης και το σωματείο έχει καλέσει μια και μοναδική παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία όπου πραγματοποιούνταν συνάντηση του ΔΣ με τους εργοδοτικούς φορείς. Ενώ το επόμενο διάστημα αναλώνεται στην διαπραγμάτευση ενιαίας πρότασης με τον εργοδοτικό ΣΤΥΕ για λόγους αντιπροσωπευτικότητας. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν οργάνωσε προσπάθειες ανάδειξης της ΣΣΕ στον κλάδο, αλλά –πολύ περισσότερο– από ένα χρονικό σημείο και μετά «σφύριξε προεκλογική παύση».

Σήμερα το ΔΣ του ΣΜΤ επιστρέφει για το ζήτημα της ΣΣΕ και χωρίς ίχνος αυτοκριτικής προχωρά σε κλαδική απεργία με απόφαση ΔΣ, χωρίς να υπάρχει πραγματική δυνατότητα προετοιμασίας και συμμετοχής του κλάδου σε αυτήν. Προφανής αιτία αυτής της βιασύνης είναι η στήριξη της αντίστοιχης απόφασης του Συνδικάτου Οικοδόμων. Για όσους θυμούνται λεπτομέρειες, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ενάμιση χρόνο πριν είχαν ανοίξει τη συζήτηση για την ΣΣΕ εντός του σωματείου με την παρακάτω τροχιοδεικτική λογική: η υπογραφή ΣΣΕ των οικοδόμων με την εργοδοσία του κλάδου της κατασκευής δημιουργεί ευνοϊκούς όρους και προϋποθέσεις για θετική έκβαση στη διαπραγμάτευση ΣΣΕ των μισθωτών τεχνικών με την ίδια εργοδοσία. Εν ολίγοις, σύμφωνα με αυτήν την τοποθέτηση, η διεκδίκηση συλλογικής σύμβασης κατά βάση είναι ζήτημα «timing» και όχι συγκρότησης του κλάδου και μαζικής, αποφασιστικής διεκδίκησης.

Κάπως έτσι, και στο ζήτημα της κλαδικής απεργίας έχουμε μια βιαστική απόφαση, μετά από μήνες υπολειτουργίας και το ζήτημα της ΣΣΕ στα αζήτητα, με τη βάση του κλάδου χωρίς άμεση εμπλοκή και χωρίς προετοιμασία. Στην πραγματικότητα, οι δυνάμεις του ΔΣ πρότειναν και υπερψήφισαν άλλη μια απεργία «τουφεκιά στον αέρα». Μια απεργία για να βγουν από την υποχρέωση, για να εγγράψουν «αγωνιστικές περγαμηνές», με εικονικούς αγώνες και αποφάσεις που στην πράξη δεν μπορούν να υλοποιηθούν.

Για τις δυνάμεις της ΕΣΑΚ-ΠΑΜΕ που έχουν την πλειοψηφία στο σωματείο είναι εμφανές ότι προωθούν έναν σχεδιασμό γύρω από τις κομματικές τους ανάγκες, χωρίς πραγματική διάθεση σύγκρουσης και διεκδίκησης. Μια λογική που στην πράξη έχει ήδη αποδεχθεί τον αρνητικό συσχετισμό και την αδυναμία νικηφόρας έκβασης του αγώνα για ΣΣΕ. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η πρεμούρα δορυφοριοποίησης γύρω από τις αποφάσεις του συνδικάτου οικοδόμων.

Για τις υπόλοιπες δυνάμεις που αναφέρονται στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά (Αριστερή Πρωτοβουλία, Barricada), οι μικρές διαφοροποιήσεις στα νούμερα των μισθολογικών πινάκων και η κατά τα άλλα συμφωνία στα χαρακτηριστικά του αγώνα για ΣΣΕ, δεν συνιστούν αντιπαράθεση στη λογική της ΕΣΑΚ. Απεναντίας, αναδεικνύουν σημαντική αδυναμία ανάδειξης διαφορετικού σχεδιασμού και πορείας για διεκδικήσεις με ουσιαστικούς όρους.

Σε ένα τέτοιο κλίμα, η πλατιά βάση του κλάδου βρίσκεται στη άκρη, παρακολουθώντας (στην καλύτερη περίπτωση) τις εξελίξεις από τις ανακοινώσεις του σωματείου και των συνδικαλιστικών δυνάμεων που συμμετέχουν. Άλλη μια φορά βρίσκεται μόνη απέναντι στις ορέξεις του κεφαλαίου και της εργοδοσίας, χωρίς ουσιαστικά εργαλεία πάλης και με τις πολιτικές δυνάμεις να τα υπονομεύουν με τις αποφάσεις τους ακόμη περισσότερο.

Για εμάς η διεκδίκηση και υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς και διεύρυνση εργασιακών δικαιωμάτων είναι μια πολύ σημαντική και ταυτόχρονα πολύ δύσκολη υπόθεση, τόσο για το κλάδο των μισθωτών τεχνικών όσο και συνολικά. Είναι μια μάχη παρατεταμένη και με διάρκεια, που δεν αφορά μόνο το ΣΜΤ, αλλά συνολικά το εργατικό κίνημα και τη δυνατότητά του να τα βάλει με την αποσυγκρότηση, τη διαλυτική κατάσταση στα σωματεία και την ήττα. Ένας τέτοιος αγώνας δεν είναι ζήτημα τακτικής και δεν μπορεί να εξελίσσεται με εικονικούς όρους.

Ο αγώνας για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς και δουλειά με δικαιώματα έχει να αντιμετωπίσει την εργοδοσία, το κεφάλαιο, το κράτος και το αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο που με χαρακτηριστικά στρατηγικής επίθεσης εδώ και δεκαετίες προωθεί και επιβάλλει τον κατακερματισμό, την πολυδιάσπαση και την εργοδοτική ασυδοσία. Ένας τέτοιος αγώνας, ακριβώς για τους παραπάνω λόγους, δεν πρέπει να κινείται με κύρια κατεύθυνση τη «διαπραγμάτευση» με την εργοδοσία και τις αδιέξοδες λογικές «timing», αλλά με την κατεύθυνση συσσώρευσης όρων σύγκρουσης και αντιπαράθεσης.

 Ένας αγώνας που θα ξεδιπλώνεται με ουσιαστικούς όρους απαιτεί την άμεση και μαχητική εμπλοκή της βάσης του σωματείου. Απαιτεί την ανάδειξη/κινητοποίηση γύρω από τα βασικά αιτήματα-διεκδικήσεις του κλάδου, κόντρα στις κυρίαρχες επιδιώξεις του κεφαλαίου και της εργοδοσίας τους κλάδου. Προϋποθέτει τη σύνδεση με τη βάση, τους εργασιακούς χώρους και το επιχειρησιακό επίπεδο, το πραγματικό κύτταρο του σωματείου. Σε ένα τέτοιο πνεύμα πρέπει να κινούνται και οι κινητοποιήσεις του σωματείου, που πρέπει άμεσα να πυκνώσουν, να προσπαθούν να απελευθερώνουν δυνάμεις και όχι να υπονομεύουν ακόμη περισσότερο τα εργαλεία πάλης του εργατικού κινήματος.

 

ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ 1/11/2023

Δεν υπάρχουν σχόλια: