Τους τρεις αυτούς μήνες, λοιπόν, της εφαρμογής του νέου συστήματος εφημέρευσης, η δουλειά μας έχει πολλαπλασιαστεί, η αναμονή των ασθενών στα ΤΕΠ έχει αυξηθεί, τα κρεβάτια αλλά και τα ράντζα είναι δυσεύρετα και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, παρόλο που οι εργαζόμενοι υπερβάλουν εαυτόν, είναι όλο και χαμηλότερη. Το βασικότερο πρόβλημα, όπως και σε όλα τα νοσοκομεία, παραμένει αυτό της έλλειψης προσωπικού σε όλους τους κλάδους και τις ειδικότητες με μόνη λύση τις μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.
Οι κυρίαρχες παρατάξεις, τόσο στο Σωματείο του Νοσοκομείου, όσο και στις Ομοσπονδίες, αφήνουν το χρόνο να περνά, χωρίς να κάνουν απολύτως τίποτα για να λυθούν τα προβλήματα, πόσο μάλλον για να οργανώσουν τον αγώνα των εργαζομένων, σπέρνοντας μόνο την απογοήτευση και την ηττοπάθεια.
Θα πρέπει να τους ξεπεράσουμε...
Μπορούμε να έχουμε νίκες μόνο με μαζικούς κι οργανωμένους αγώνες.
Θα πρέπει να πιέσουμε το Σωματείο να πάρει απόφαση για νέα κινητοποίηση στο Νοσοκομείο και τις Ομοσπονδίες για την προκήρυξη πανελλαδικής απεργίας ενάντια στο νέο σύστημα εφημέρευσης.
Διεκδικούμε:
Ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και πραγματικές αυξήσεις στο κόστος της ζωής για όλους τους εργαζόμενους.
Ίση, πλήρη και δωρεάν περίθαλψη για όλο το λαό χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου