Για ακόμη μια χρονιά ξεκίνησαν με πολλές ελλείψεις και προβλήματα τη λειτουργία τους οι παιδικοί σταθμοί. Μπορεί η κυβέρνηση της ΝΔ να μιλούσε για μπαράζ προσλήψεων σε παιδικούς σταθμούς και για προσπάθειες να μη μείνουν παιδιά εκτός των δομών, η πραγματικότητα ωστόσο για τους εργαζόμενους και τα παιδιά που φιλοξενούνται εκεί είναι εντελώς διαφορετική. Η χρονιά ξεκίνησε με απολύσεις συμβασιούχων σε κάποιους δήμους, παρά τις ανάγκες που υπάρχουν, και με βρέφη και νήπια να μένουν εκτός των δημοτικών βρεφονηπιακών σταθμών.
Οι εργαζόμενοι δουλεύουν κάτω από ακατάλληλες συνθήκες. Η εντατικοποίηση έχει αυξηθεί, με το υπάρχον προσωπικό να καλύπτει τις ανάγκες των παιδικών σταθμών χωρίς να τηρούνται οι αναλογίες παιδαγωγών-παιδιών και με ελλείψεις σε βοηθητικό προσωπικό. Σε πολλές περιπτώσεις τα Μέτρα Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ) δεν δίνονται στους εργαζόμενους ή δίνονται με καθυστέρηση. Με αυτά τα προβλήματα, οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να εργάζονται ρισκάροντας καθημερινά, μιας και ό,τι κι αν συμβεί στο χώρο του παιδικού σταθμού, αυτοί βρίσκονται εκτεθειμένοι, αντί των δημοτικών αρχών οι όποιοι είναι οι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση που βιώνουν εργαζόμενοι και παιδιά.
Οι προσλήψεις γίνονται με το σταγονόμετρο και αυτές είναι κυρίως μέσω ΟΑΕΔ και μέσω ΕΣΠΑ ορισμένου χρόνου. Ανακυκλώσιμοι εργαζόμενοι, που δουλεύουν μέσα στην ανασφάλεια για την παραμονή τους στη δουλειά, σε κάποιες περιπτώσεις με λιγότερα δικαιώματα ή και χωρίς δικαιώματα, ανάλογα με τη σύμβαση που έχουν. Για το θέμα της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, που απασχολεί το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς, οι δήμαρχοι αρκούνται να δηλώνουν απλά ότι θέλουνε μόνιμο προσωπικό, αλλά αποποιούνται τις δικές τους ευθύνες με τη δικαιολογία ότι ο νόμος δεν τους επιτρέπει τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου. Είναι καλυμμένοι καλά από το νομικό οπλοστάσιο του συστήματος, που χτυπά τις εργασιακές σχέσεις, τη μονιμότητα και τα δικαιώματα στο δημόσιο. Από τα πρώτα χρόνια των μνημονίων, οι μισθοί -μόνιμων και συμβασιούχων εργαζομένων- έχουν μειωθεί σχεδόν στο μισό, ενώ προκήρυξη για μόνιμο προσωπικό έχει να γίνει από το 2009.
Για τα παιδιά που έμειναν εκτός των δημοτικών παιδικών σταθμών, οι εργαζόμενοι γονείς τους αναγκάστηκαν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, ώστε να τα γράψουνε σε ιδιωτικούς. Οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί δεν επαρκούν ώστε να εξυπηρετήσουν όλα τα παιδιά που έχουν ανάγκη. Επιπλέον, οι περισσότεροι σταθμοί στεγάζονται σε ακατάλληλα κτίρια που δεν πληρούν ούτε τις πιο βασικές προϋποθέσεις ασφαλείας, το παιδαγωγικό υλικό δεν είναι επαρκές και συχνά ακατάλληλο, όσο για τη διατροφή βρεφών και νηπίων χρησιμοποιούνται οι πιο φθηνές και κακής ποιότητας πρώτες ύλες.
Γιατί χρήματα "δεν υπάρχουν" για τον εργαζόμενο λαό και τα παιδιά του, αλλά υπάρχουν για τις προσλήψεις χιλιάδων ειδικών φρουρών, για στρατιωτικό εξοπλισμό και ό,τι άλλο εξυπηρετεί και προστατεύει το σύστημά τους.
• ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
• ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΟΥΣ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
• ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ
Οι εργαζόμενοι δουλεύουν κάτω από ακατάλληλες συνθήκες. Η εντατικοποίηση έχει αυξηθεί, με το υπάρχον προσωπικό να καλύπτει τις ανάγκες των παιδικών σταθμών χωρίς να τηρούνται οι αναλογίες παιδαγωγών-παιδιών και με ελλείψεις σε βοηθητικό προσωπικό. Σε πολλές περιπτώσεις τα Μέτρα Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ) δεν δίνονται στους εργαζόμενους ή δίνονται με καθυστέρηση. Με αυτά τα προβλήματα, οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να εργάζονται ρισκάροντας καθημερινά, μιας και ό,τι κι αν συμβεί στο χώρο του παιδικού σταθμού, αυτοί βρίσκονται εκτεθειμένοι, αντί των δημοτικών αρχών οι όποιοι είναι οι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση που βιώνουν εργαζόμενοι και παιδιά.
Οι προσλήψεις γίνονται με το σταγονόμετρο και αυτές είναι κυρίως μέσω ΟΑΕΔ και μέσω ΕΣΠΑ ορισμένου χρόνου. Ανακυκλώσιμοι εργαζόμενοι, που δουλεύουν μέσα στην ανασφάλεια για την παραμονή τους στη δουλειά, σε κάποιες περιπτώσεις με λιγότερα δικαιώματα ή και χωρίς δικαιώματα, ανάλογα με τη σύμβαση που έχουν. Για το θέμα της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, που απασχολεί το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς, οι δήμαρχοι αρκούνται να δηλώνουν απλά ότι θέλουνε μόνιμο προσωπικό, αλλά αποποιούνται τις δικές τους ευθύνες με τη δικαιολογία ότι ο νόμος δεν τους επιτρέπει τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου. Είναι καλυμμένοι καλά από το νομικό οπλοστάσιο του συστήματος, που χτυπά τις εργασιακές σχέσεις, τη μονιμότητα και τα δικαιώματα στο δημόσιο. Από τα πρώτα χρόνια των μνημονίων, οι μισθοί -μόνιμων και συμβασιούχων εργαζομένων- έχουν μειωθεί σχεδόν στο μισό, ενώ προκήρυξη για μόνιμο προσωπικό έχει να γίνει από το 2009.
Για τα παιδιά που έμειναν εκτός των δημοτικών παιδικών σταθμών, οι εργαζόμενοι γονείς τους αναγκάστηκαν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, ώστε να τα γράψουνε σε ιδιωτικούς. Οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί δεν επαρκούν ώστε να εξυπηρετήσουν όλα τα παιδιά που έχουν ανάγκη. Επιπλέον, οι περισσότεροι σταθμοί στεγάζονται σε ακατάλληλα κτίρια που δεν πληρούν ούτε τις πιο βασικές προϋποθέσεις ασφαλείας, το παιδαγωγικό υλικό δεν είναι επαρκές και συχνά ακατάλληλο, όσο για τη διατροφή βρεφών και νηπίων χρησιμοποιούνται οι πιο φθηνές και κακής ποιότητας πρώτες ύλες.
Γιατί χρήματα "δεν υπάρχουν" για τον εργαζόμενο λαό και τα παιδιά του, αλλά υπάρχουν για τις προσλήψεις χιλιάδων ειδικών φρουρών, για στρατιωτικό εξοπλισμό και ό,τι άλλο εξυπηρετεί και προστατεύει το σύστημά τους.
• ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
• ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΟΥΣ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
• ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου