Κινητοποίηση της ΟΕΝΓΕ με τους εργαζόμενους σε καραντίνα

“Απαιτούμε η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας να δεχτεί επιτέλους να συναντήσει αυτούς που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για την αντιμετώπιση της επιδημίας του κορονοϊού.” Έτσι ξεκινούσε το κάλεσμα της ΟΕΝΓΕ για παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο υγείας την Πέμπτη 19/03. Kαι αυτό είναι αρκετά ενδεικτικό της πολιτικής στάσης της ηγεσίας της ΟΕΝΓΕ (ΠΑΜΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Πρώτο ζητούμενο είναι το τραπέζι διαλόγου με τους κυβερνώντες, ακόμα και σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία και το λαό γενικότερα. Τα υπόλοιπα αιτήματα (μαζικές προσλήψεις, μέτρα προστασίας κλπ.) ας έπονται.
Φυσικά, δεν ήταν ένα μαζικό κάλεσμα προς τους νοσοκομειακούς γιατρούς που έχουν αρχίσει να πλήττονται από την πανδημία, είτε νοσώντας, είτε με την καταστρατήγηση της ασφάλειας και των εργασιακών δικαιωμάτων τους. Ήταν ένα κάλεσμα που απευθυνόταν μόνο στους εκλεγμένους συνδικαλιστές και, μάλιστα, με συγκεκριμένο dress code. 20 άνθρωποι με λευκές ποδιές και μάσκες και 15 δημοσιογράφοι με κάμερες. Οι απαραίτητες συνεντεύξεις δόθηκαν, χωρίς να λείψουν μικροεκνευρισμοί για το ποιος θα πάρει πρώτος το μικρόφωνο, με έμφαση σε προτάγματα συνδιαχείρισης και τα απαραίτητα συνθήματα (7 στον αριθμό) βροντοφωνάχτηκαν όταν οι δημοσιογράφοι έδιναν το παράγγελμα για τις ανάγκες του ρεπορτάζ. Η αποχώρηση των δημοσιογράφων σήμανε και τη λήξη της παράστασης (διαμαρτυρίας).

Δε θα μπορούσε κανείς να περιμένει και πολλά περισσότερα. Τα φειδωλά αιτήματα του πανό έδιναν τον τόνο της “κινητοποίησης”. Η ΟΕΝΓΕ απαιτεί 500 μόνιμες προσλήψεις και 100 κρεβάτια ΜΕΘ. Οποιοσδήποτε μπορεί να αντιληφθεί ότι αυτά τα μέτρα δεν αρκούν ούτε για τις περιόδους χωρίς πανδημίες. Οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στα νοσοκομεία είναι κατά πολύ ανώτερες από αυτά τα νούμερα.

Πέρα από τις φαιδρότητες των συνδικαλιστικών ηγεσιών που αποπροσανατολίζουν, οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία γνωρίζουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης και αντιλαμβανόμαστε πως τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα. Το σύστημα μάς θεωρεί αναλώσιμους, μας αφήνει χωρίς μέτρα προστασίας, μας αρνείται το διαγνωστικό τεστ όταν εκτεθούμε στον ιό, μας μετατάσσει ανεξαρτήτως ειδικότητας στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης των κρουσμάτων για να καλύψει τις τεράστιες ελλείψεις. Με όχημα την πανδημία του κορονοϊού σκληραίνει την αντεργατική επίθεση, αφήνοντας παρακαταθήκες για το μέλλον. Γι' αυτό πρέπει να οργανωθούμε στους χώρους δουλειάς και να απαιτήσουμε μόνιμες και μαζικές προσλήψεις, μέτρα ασφάλειας και προστασίας, να ανοίξουν μαζικά κλίνες ΜΕΘ, να ανοίξουν όλα τα τμήματα και τα νοσοκομεία που έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια.