ΓΣΕΕ: πιο εργοδοτικά… πεθαίνεις

Πάτο δεν λέει να πιάσει η εργοδοτική και απεργοσπαστική στάση των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ. Μπροστά στην απεργία στις 14/10 που έχει προκηρυχθεί από την ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΑ και άλλα συνδικαλιστικά όργανα ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που έχει καταθέσει η κυβέρνηση, οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ δεν προκηρύσσουν απεργία. Αντίθετα πουλάνε… τρέλα στην τελευταία τους ανακοίνωση, καλώντας τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στην απεργιακή κινητοποίηση του… Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Δεν φτάνει που το νομοσχέδιο έχει ανακοινωθεί από το καλοκαίρι και οι εργατοπατέρες δεν έχουν κάνει τίποτα για να κινητοποιηθεί και ενημερωθεί ο κόσμος στα σωματεία και τις ομοσπονδίες. Δεν φτάνει που την απεργία της 1ης του Οκτώβρη με το ζόρι την κάλεσαν και δεν έκαναν ούτε τα ελάχιστα για να στηριχτούν και να απεργήσουν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Τώρα η ΓΣΕΕ, μπροστά στη νέα απεργία που έχει ανακοινωθεί, επιλέγει την ανοιχτή υπονόμευση. 

Ο υποτιθέμενος δημόσιος διάλογος της κυβέρνησης, τον οποίο ζητούσε και η ΓΣΕΕ, δεν έφερε καμία αλλαγή. Το νομοσχέδιο, που εξυπηρετεί τους εργοδότες και το κεφάλαιο χτυπώντας ανοιχτά το 8ωρο-5ήμερο με τις 13 ώρες δουλειάς και την αύξηση του εργάσιμου χρόνου χωρίς αποδοχές και ελαστικοποιώντας πλήρως τις εργασιακές σχέσεις, προχωράει αλώβητο επι της ουσίας στην ολομέλεια της Βουλής για ψήφιση.

Εκεί οδηγούν οι λογικές που ψάχνουν να βρουν «καλά σημεία» στα κυβερνητικά νομοσχέδια, που θα «καλυτερέψουν» τους νόμους με «κοινωνικό διάλογο» και που θα κάνουν «εποικοδομητικές προτάσεις» στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Στο ανοιχτό ξεπούλημα των εργατικών διεκδικήσεων και κατακτήσεων. Εκεί οδηγούν και οι αντιλήψεις των επερωτήσεων και των «καλών» προτάσεων νόμων στη Βουλή, που δήθεν κοντράρουν την πολιτική του κεφαλαίου (βλέπε ΠΑΜΕ-ΚΚΕ και πρόταση για καλές συλλογικές συμβάσεις στη Βουλή), που βάζουν στην άκρη τις συνελεύσεις και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και δημιουργούν αυταπάτες στον εργαζόμενο λαό για το κοινοβούλιο και τα χαρακτηριστικά του. Γιατί οι αγώνες που χρειάζονται σήμερα είναι για να οργανωθεί και να παλέψει η εργατική τάξη αυτόνομα και σε αντίθεση με το κεφάλαιο, το κράτος και τους μηχανισμούς του, χωρίς αυταπάτες για καλούς νόμους, καλές διατάξεις και καλά κοινοβούλια.

Να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις και να οργανώσουμε όπου και όπως μπορούμε την πάλη μας κόντρα στην πολιτική τους. Να ξεσκεπάσουμε τον εργατοπατερίστικο συνδικαλισμό και να τον βάλουμε στην άκρη. Στις 14 Οκτώβρη να δώσουμε τη μάχη της απεργίας μαζικά, ενάντια στην κυβέρνηση και το κεφάλαιο αλλά και κόντρα στην υπονόμευση των εργατοπατέρων.

• Όλοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις
• Να μην περάσει το αντεργατικό έκτρωμα

Ταξική Πορεία