Η δικηγόρος Μ.Α., η οποία εργάζονταν σε δικηγορική εταιρεία στην Αθήνα και απολύθηκε επειδή αρρώστησε, παραχώρησε την παρακάτω συνέντευξη στην Ταξική Πορεία και μας μιλά τόσο για την περίπτωση της απόλυσής της όσο και για τις συνθήκες που βιώνουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο.
Ερώτηση: Αρχικά πες μας δύο λόγια για το τι συνέβη και με ποια αιτιολογία απολύθηκες.
Απάντηση: Δούλευα σε μια δικηγορική εταιρεία στην Αθήνα από τον Αύγουστο του 2022, χωρίς να έχει προκύψει ποτέ κανένα πρόβλημα στην εργασία μου. Τέλη Οκτωβρίου ξεκίνησα να νοσώ από μία αγνώστου τότε αιτιολογίας ασθένεια, της οποίας το μοναδικό σύμπτωμα ήταν ο υψηλός πυρετός. Την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου εργάστηκα κανονικά στην εταιρεία, παρόλο που εξακολουθούσα να είμαι εμπύρετη. Μετά από 10 ημέρες προσήλθα στα ΤΕΠ του Νοσοκομείου «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ». Στο εν λόγω νοσοκομείο δεν διαγνώστηκε κάποιο πρόβλημα υγείας και ο ιατρός μου συνέστησε να λάβω αντιβιοτική αγωγή. Εφόσον λάμβανα ήδη την αντιβιοτική μου αγωγή για αρκετές ημέρες με τα συμπτώματα να γίνονται όλο και εντονότερα, επισκέφτηκα το ιδιωτικό νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν. Στο συγκεκριμένο νοσοκομείο έγινε η πρώτη διάγνωση της ασθένειάς μου και πήρα μια επταήμερη αναρρωτική άδεια. Όταν απέστειλα την αναρρωτική άδεια στην εταιρεία, μου ζητήθηκε να λάβω άδεια από δημόσιο νοσοκομείο, διότι μόνο έτσι θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή η απουσία μου.
Την επομένη επισκέφτηκα το Νοσοκομείο «Λαϊκό». Η ιατρός, που με εξέτασε, μου συνέστησε ανάρρωση. Μου τόνισε πως το εμπύρετο μπορεί να συνεχιστεί έως και τρεις μήνες, εάν δεν ξεκουραστώ επαρκώς. Παράλληλα μου χορήγησε εκ νέου αναρρωτική άδεια. Με την λήξη της αναρρωτικής μου άδειας, επέστρεψα κανονικά στη εργασία μου, με αποτέλεσμα την κορύφωση της νόσου την εβδομάδα που εργάστηκα. Η ασθένεια μου είχε επανέλθει επιθετικά και μάλιστα παρουσίασα νέα, σοβαρότερα συμπτώματα.
Mέσα Νοεμβρίου επισκέφτηκα τα ΤΕΠ του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Κατόπιν εντολής του εφημερεύοντος ιατρού εισήχθην αμέσως για νοσηλεία. Νοσηλεύτηκα στον «Ευαγγελισμό» και μετά από μερικές ημέρες εξήλθα με αναρρωτική άδεια δεκαήμερης διάρκειας. Ενημέρωσα την υπεύθυνη του νομικού τμήματος της εταιρείας για τη νοσηλεία μου, τόσο κατά την είσοδο μου, όσο και κατά την έξοδο μου από το νοσοκομείο και δεν έλαβα καμία απάντηση. Συνέχιζα να μην λαμβάνω απάντηση σε κλήσεις και μηνύματα για αρκετές ημέρες.
Με την λήξη της αναρρωτικής μου άδειας, επέστρεψα κανονικά στην εργασία μου, όπου ο εργοδότης μου με κάλεσε στο γραφείο του και μου έκανε κάποιες από τις ακόλουθες αδιανόητες και ανόητες ερωτήσεις:
• Για ποιον λόγο νόσησες τόσο σοβαρά; Εγώ δεν πέρασα έτσι αυτήν την λοίμωξη.
• Για ποιον λόγο δεν έλαβες αντιβίωση;
• Τι θα γίνει αν ξαναρρωστήσεις; Πώς ξέρω ότι δεν θα χρειαστεί να ξαναλάβεις αναρρωτική άδεια;
Eπιτέθηκε σε μένα προσωπικά όπως και στους ιατρούς του «Ευαγγελισμού», λέγοντας ότι «κανένας γιατρός δεν χορηγεί τόσο μεγάλες αναρρωτικές άδειες». Με κατηγόρησε ως αδιάφορη προς την εταιρεία, επειδή αρρώστησα!! Αμφισβήτησε μέχρι και την ασθένεια μου, η οποία είχε διαγνωστεί από δύο δημόσια νοσοκομεία, εκθέτοντας γελοία επιχειρήματα όπως «κοιτάς κάτω όταν μου μιλάς, άρα μου λες ψέματα» !!!
Μου ανακοίνωσε πως δεν θα υπάρξει μισθοδοσία μέσα στον μήνα Νοέμβριο, ούτε καν για τις μέρες που εργάστηκα εμπύρετη, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία μου και έχοντας κάθε δικαίωμα να λάβω ακόμη μεγαλύτερη αναρρωτική άδεια με βάση τα ιατρικά δεδομένα, που θέλουν την συγκεκριμένη λοίμωξη να έχει προβλεπόμενο διάστημα ίασης έως και 3 μήνες. Στη συνέχεια μου ανακοίνωσε την διακοπή της συνεργασίας μας.
Ερώτηση: Πώς ήταν οι συνθήκες εργασίας στην συγκεκριμένη εταιρεία; Έχει απολύσει κι άλλους συναδέλφους στο παρελθόν;
Απάντηση: Οι συνθήκες εργασίας σε γενικά πλαίσια ήταν καλές. Ωστόσο, υπήρχε ένα έντονο κλίμα και πολύ συχνά υπήρχαν διαπληκτισμοί μεταξύ του εργοδότη και των εργαζομένων και των εργαζομένων μεταξύ τους. Το διάστημα που δούλεψα στην εταιρεία ήταν αρκετά σύντομο, οπότε δεν γνωρίζω αν είχε απολύσει άλλους συναδέλφους στο παρελθόν και με ποιές αιτιολογίες. Όσο δούλευα εγώ εκεί είχε προβεί σε μια ακόμη απόλυση στο άλλο τμήμα της εταιρείας, όχι το νομικό. Δεν γνωρίζω ακριβώς την αιτία. Επίσης, υπήρχαν άλλοι δύο συνάδλεφοι που παραιτήθηκαν όσο καιρό δούλευα εγώ στην εταιρεία, οι οποίοι επίσης απασχολούνταν στο άλλο τμήμα και δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για την παραίτησή τους.
Ερώτηση: Τι ενέργειες/δράσεις έχουν γίνει μέχρι τώρα για την καταγγελία του περιστατικού και ποια ήταν η απάντηση της εργοδοσίας;
Απάντηση: Μέχρι στιγμής έχουν γίνει δύο κινητοποιήσεις από το Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων, του οποίου είμαι μέλος, έξω από τα γραφεία της εταιρείας, μία στις 9/12 και μίας στις 15/12. Η εργοδοσία και στις δύο κινητοποιήσεις, «απάντησε» με αστυνομική τρομοκρατία. Στην πρώτη διαμαρτυρία υπήρχε πολύ μεγάλη αστυνομική δύναμη (πάνω από δέκα αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ και ΔΡΑΣΙΣ), η οποία εμπόδισε αντιπροσωπεία του Σωματείου μας να εισέλθει στην πολυκατοικία, στην οποία στεγάζεται η εταιρεία. Μάλιστα, οι αστυνομικοί έπαιζαν τον ρόλο του «μεσάζοντα» ανάμεσα στην εργοδοσία και στο σωματείο και μας μετέφεραν τις εντολές της εργοδοσίας σαν να ήταν οι επίσημοι εκπρόσωποι της. Η εργοδοσία δεν απαντούσε στις κλήσεις, ούτε στα e-mail του σωματείου, ούτε δέχτηκε ποτέ να μιλήσει με το σωματείο. Στη δεύτερη κινητοποίηση, αντιπροσωπεία του σωματείου έφτασε ως τα γραφεία της εταιρείας, και απαίτησε να μιλήσει με την εργοδοσία και με τους συναδέλφους μου. Ωστόσο, βρήκε μπροστά της κλειστές πόρτες και στους δύο ορόφους της εταιρείας !!
Ερώτηση: Γνωρίζουμε ότι οι μισθωτοί δικηγόροι αν και μισθωτοί θεωρούνται «συνεργάτες», με αποτέλεσμα να μην τους αναγνωρίζεται κανένα από τα δικαιώματα των μισθωτών εργαζομένων. Η περίπτωση της απόλυσής σου είναι ένα χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα. Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση τι διεκδικείτε, ποια είναι τα αιτήματά σας;
Απάντηση: Διεκδικούμε να εισακουστούν τα αιτήματα μας, που είναι η επαναπρόσληψη μου και η καταβολή των δεδουλευμένων μου. Όμως το ζήτημα δεν είναι ατομικό, αλλά συλλογικό. Με αφορμή τη συγκεκριμένη παράνομη και καταχρηστική απόλυση προσπαθούμε να κάνουμε την φωνή μας να εισακουστεί, την ίδια ώρα που οι Δικηγορικοί Σύλλογοι κωφεύουν απέναντι στα προβλήματα του κλάδου μας, με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά χιλιάδες συνάδελφοι. Στον κλάδο μας δεν είναι αυτονόητο ούτε το ελάχιστο δικαίωμα. Δεν δικαιούμαστε άδειες και επιδόματα, δεν λαμβάνουμε καν τον κατώτατο μισθό. Δεν υπάρχει προβλεπόμενο ωράριο εργασίας και ως εκ τούτου δεν πληρωνόμαστε ποτέ τις υπερωρίες μας. Η ασφάλιση μας βαραίνει εμάς τους ίδιους και ο εργοδότης μας δεν υποχρεούται να καλύψει τις ασφαλιστικές μας εισφορές, που αγγίζουν το ποσό των 200 € μηνιαίως. Ειδικά, οι συνάδελφοι ασκούμενοι δικηγόροι δουλεύουν υπό συνθήκες γαλέρας, με την εργασία τους να μην θεωρείται καν εργασία, αλλά «μαθητεία». Αναγκάζονται να δουλεύουν δεκάωρα και δωδεκάωρα για 200 και 300 € το μήνα και σε πολλές περιπτώσεις αμισθί. Κι όλα αυτά την ίδια στιγμή που η άσκηση έχει 18μηνη υποχρεωτική διάρκεια και θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την λήψη της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος. Πολλοί από αυτούς πετάγονται με συνοπτικές διαδικασίες έξω από το επάγγελμα, για τον λόγο ότι δεν μπορούν να επιβιώσουν και στρέφονται σε άλλες εργασίες. Απαιτούμε να αναγνωριστεί επιτέλους το αυτονόητο! Αυτό δηλαδή που βιώνει η πλειοψηφία των νέων συναδέλφων, αλλά προσποιούμαστε ότι δεν συμβαίνει. Ότι δηλαδή δεν είμαστε «συνεργάτες», αλλά μισθωτοί, που υπαγόμαστε στο διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη. Απαιτούμε να υπογραφεί ΣΣΕ που να καλύπτει τους εργαζόμενους στα δικηγορικά γραφεία και στις δικηγορικές εταιρείες.
Ερώτηση: Πως σκοπεύετε να συνεχίσετε το επόμενο διάστημα;
Απάντηση: Σκοπεύουμε να κλιμακώσουμε τις ενέργειές μας, ώστε να πάρει το μήνυμα και η συγκεκριμένη εταιρεία και κάθε εταιρεία ή γραφείο που εφαρμόζει ανάλογες πρακτικές, ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν θα μένουν αναπάντητες. Το ζήτημα έχει τεθεί υπόψιν του Δ.Σ.Α και του Δ.Σ.Θ, μέλος του οποίου είμαι. Ωστόσο, ένας επιστημονικός σύλλογος όπως ο Δ.Σ.Α ή ο Δ.Σ.Θ. ή οποιοσδήποτε άλλος δικηγορικός σύλλογος, δεν είναι συνδικαλιστική οργάνωση. Δεν μπορεί, αλλά ούτε και θέλει να τοποθετείται επί τέτοιων ζητημάτων. Τουλάχιστον έτσι έχει δείξει η ιστορία του. Μέσα στον ίδιο σύλλογο βρίσκομαι τόσο εγώ που είμαι μια νέα και χαμηλοαμειβόμενη δικηγόρος, όσο και μια μεγάλη δικηγορική εταιρεία που μπορεί να έχει τζίρο εκατομμυρίων ευρώ. Είναι προφανές ότι έχουμε αντικρουόμενα συμφέροντα. Ωστόσο δεν το βάζουμε κάτω! Με οργανωμένους και συλλογικούς αγώνες μπορούμε να καταφέρουμε πολλά. Με ενεργά και μαζικά σωματεία μπορούμε να κατακτήσουμε όσα δικαιούμαστε. Μπορεί οι εργοδότες μας να έχουν την αστυνομία να τους υπερασπίζεται, αλλά εμείς έχουμε ο ένας τον άλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου