Δεν συμμετέχουμε στην αξιολόγηση. Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στο τάδε ή το δείνα κριτήριο, περισσότερο ή λιγότερο «αντικειμενικό».
Σ’ ένα εκμεταλλευτικό κι άνισο καπιταλιστικό σύστημα, όροι όπως αξιολόγηση, επίτευξη στόχων, κίνητρα, κρύβουν μεγαλύτερη εντατικοποίηση, δίνουν άλλοθι για απολύσεις και περικοπές μισθών και σε καμία περίπτωση δεν συμβάλλουν στη βελτίωση της δουλειάς μας. Το γνωρίζουμε καλά απ’ την εμπειρία των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Δεν σχετίζονται με τη βελτίωση ούτε των υπηρεσιών που προσφέρονται στο λαό. Το γνωρίζουμε καλά απ’ την πολιτική των κυβερνήσεων όλα αυτά τα χρόνια, που έχει βάλει στο στόχαστρο κάθε λαϊκό δικαίωμα στην εκπαίδευση, την περίθαλψη, την ασφάλιση, τις συγκοινωνίες κ.ο.κ.
Δεν υποκύπτουμε στους εκβιασμούς της κυβέρνησης, στις απανωτές εγκυκλίους και οδηγίες. Δεν θεωρούμε τυχαίο ότι το ζήτημα της αξιολόγησης στο δημόσιο μπήκε επιτακτικά το 2014, εν μέσω κρίσης και μνημονίων. Η περίοδος που ανακινήθηκε αποκαλύπτει και τις πραγματικές προθέσεις. Όταν το σύστημα αποφάσισε να κλείσει τους λογαριασμούς του με τις κατακτήσεις και τα εργασιακά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων αναζήτησε και τα κατάλληλα εργαλεία. Εργαλεία για απολύσεις, μισθολογική καθήλωση, χειραγώγηση, πειθάρχηση και υποταγή των εργαζομένων, χτύπημα των συλλογικών διαδικασιών και των εργασιακών ελευθεριών τους. Εξ’ ου και η επιμονή να επιβληθεί δια πυρός και σιδήρου, ώστε να δημιουργήσει τετελεσμένο.
Δεν εφησυχάζουμε. Μπορεί η αξιολόγηση ως προς τις απολύσεις να μην έχει δείξει ακόμα τα δόντια της, αλλά σε επίπεδο τρομοκρατίας και υποταγής έχει κάνει βήματα. Από την καθολική αντίδραση στην αξιολόγηση Μητσοτάκη, έχουμε περάσει στην εφαρμογή της σε μεγάλο ποσοστό το 2019. Μια πορεία που ετοίμασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με μικροπαρεμβάσεις που «στρογγύλεψαν» το σύστημα της αξιολόγησης και θόλωσαν τα νερά, στο έδαφος που έστρωσαν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Μπορεί στα ψιλά η ΑΔΕΔΥ και οι Ομοσπονδίες να συνεχίζουν να εξαγγέλλουν απεργία-αποχή από τη διαδικασία, αλλά απλά διαφωνούν ως προς τη διαδικασία και όχι ως προς την ουσία. Το άγχος και η αγωνία τους είναι να γίνουν συνομιλητές του συστήματος και να θέσουν στο τραπέζι τη δική τους αξιόπιστη πρόταση, λες και αυτή θα διατυπωθεί σε μια… άλλη κοινωνία, σ’ ένα…άλλο σύστημα, φιλικό στους εργαζόμενους.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το μέσο πάλης της απεργίας-αποχής ήταν εξαρχής προβληματικό. Δεν δημιουργεί μαζικούς όρους και καλλιεργεί αυταπάτες ότι δήθεν μπορούν να δοθούν μάχες και να υπάρξουν αγώνες χωρίς κόστος, ότι μπορούν να ανατραπούν οι νόμοι και οι πολιτικές του συστήματος ανώδυνα. Ωστόσο, δεν ξεχνάμε ότι μ’ αυτό το μέσο πάλης, σε διαφορετική περίοδο, οι εργαζόμενοι γύρισαν την πλάτη στην αξιολόγηση Μητσοτάκη. Το χρησιμοποιούμε σαν ευκαιρία να δηλώσουμε την αντίθεσή μας όχι μόνο στο συγκεκριμένο σύστημα αλλά σε κάθε αξιολόγηση που απειλεί τη δουλειά, τα δικαιώματα και τη ζωή μας.
- ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ!
- ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!
- ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου