Να μην συνηθίσουμε το θάνατο!

Ένα ακόμα εργατικό ατύχημα ήρθε να προστεθεί στη λίστα των εργατικών θανάτων που όλο και μεγαλώνει. Οι εργαζόμενοι γίνονται θυσία στο βωμό του κέρδους που ορίζει η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, οι επικίνδυνες συνθήκες εργασίας  και η έλλειψη ουσιαστικών μέτρων ασφαλείας.

Ένας 53χρονος μηχανολόγος χειριστής μηχανήματος έχασε τη ζωή του τη Μεγάλη Τρίτη στο χιονοδρομικό κέντρο Παρνασσού, όταν υπό αδιευκρίνιστες προς το παρόν συνθήκες καταπλακώθηκε από μηχάνημα στο πλαίσιο εργασιών. Ο εργαζόμενος διακομίστηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λιβαδειάς όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

Οι θάνατοι των εργαζομένων δεν είναι αποτέλεσμα  ανευθυνότητας τους ή κάποιας άτυχης στιγμής. Τα εργατικά ατυχήματα είναι εγκλήματα των εργοδοτών, αφού κάθε ένα από αυτα είναι αποτέλεσμα της εντατικοποίησης και των ανύπαρκτων μέτρων ασφαλείας στη δουλειά. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, όπου η ανθρώπινη ζωή, η υγεία και η ασφάλεια κοστολογούνται πολύ φθηνά, οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας μετράνε συνεχώς νεκρούς και σακατεμένους. Το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις αποδεικνύουν με κάθε ευκαιρία  οτί οι εργαζόμενοι είναι αναλώσιμα εργαλεία για αυτούς. Συνεχόμενα αντεργατικά μέτρα που πετσοκόβουν τα εργατικά δικαιώματα, μισθοί πείνας , εξοντωτικοί ρυθμοί και ωράρια είναι αυτά που ορίζει ο εργασιακός μεσαίωνας που έχουν δημιουργήσει.

Ακόμα και σήμερα, που η πανδημία πλήττει τους λαόυς όλου του κόσμου, οι εργαζόμενοι καλούνται να δώσουν ξανά φόρο αίματος στο κεφάλαιο, με εργαζόμενους στοιβαγμένους σε εργοστάσια και τηλεφωνικές εταιρίες, να παίζουν καθημερινά τις ζωές τους κορόνα γράμματα δουλεύοντας, χωρίς μέτρα προστασίας. Ήδη ένας εργαζόμενος κατέληξε πριν λίγες μέρες από κορονοιό, που κόλλησε στο χώρο εργασίας του. Η κατάσταση που διαμορφώνεται είναι σίγουρα πολύ επικίνδυνη για όλους τους εργαζόμενους και το λαό. Και αν τώρα γίνονται αυτά, στο δήθεν ‘’δίκαιο’’ μοίρασμα των βαρών για το ξεπέρασμα της κρίσης από την πανδημία, στο νέο γύρο επίθεσης που υπόσχονται και ήδη μας προετοιμάζουν, η λίστα θα μεγαλώνει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.

Γι’ αυτό το λόγο δεν πρέπει να σταματήσουμε να αντιστεκόμαστε και να διεκδικούμε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε εργαζόμενοι με δικαιώματα, δεν πρέπει να δεχτούμε και να ανεχτούμε την πραγματικότητα και τα μέτρα που προσπαθούν να μας επιβάλλουν!