Συναδέλφισσες - συνάδελφοι,
Η καθημερινότητά μας στη δουλειά δυσκολεύει μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ. Η εργοδοσία, κι από κοντά τα δύο σωματεία¬, προσπαθούν να μας πείσουν πως με την υπογραφή της νέας συλλογικής σύμβασης οι συνθήκες με τις οποίες δουλεύουμε ήδη έχουν γίνει καλύτερες και ότι θα γίνουν ακόμη πιο καλές.
Όμως, πόσο συλλογική και πόσο καλή είναι τελικά αυτή η σύμβαση;
Η απάντηση είναι εύκολη σε όλους μας, αρκεί να σκεφτούμε δύο πράγματα! Πρώτον, τον τρόπο με το οποίο υπογράφτηκε αυτή. Πιο συγκεκριμένα, έγινε στα κρυφά, έξω από κάθε συλλογική διαδικασία, καμία απεύθυνση σε εργαζόμενους και καλέσματα σε γενικές συνελεύσεις προκειμένου να συζητηθούν τα προβλήματά μας και να παρθούν αποφάσεις με τη συμμετοχή όλων μας. Και δεύτερον, αν σκεφτεί κανείς τη σκληρή καθημερινότητα που βιώνουμε στη δουλειά μας, τότε η απάντηση είναι ακόμη πιο εύκολη.
Ένα τεράστιο ποσοστό συναδέλφων δουλεύει σε καθεστώς ημιαπασχόλησης χωρίς να το θέλει. Μας αναγκάζουν να παρακαλάμε τους διευθυντές να μας κάνουν 8ωρους, δηλαδή να παρακαλάμε για πράγματα τα οποία έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα! Μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα και μας ρίχνουν ευθύνες που ζητάμε ΔΟΥΛΕΙΑ. Και αν τελικά αυτό γίνει, γιατί πρόκυψε ανάγκη σε κάποιο κατάστημα, θα πρέπει να νιώθουμε υποχρεωμένοι και παντοτινά ευγνώμονες!
Καταρχάς, οι ελλείψεις προσωπικού που έχουν προκύψει σε όλα τα καταστήματα, είναι ελλείψεις οι οποίες δεν πρόκειται να καλυφθούν με βάση τα όσα ισχυρίζονται τα στελέχη. Είναι ελλείψεις που έχουν φτάσει την εντατικοποίηση της δουλειάς στα ύψη και από την αρχή μέχρι το τέλος της βάρδιας τρέχουμε σαν παλαβοί για να βγει η δουλειά. Αυτή η κατάσταση έχει ως αποτέλεσμα να καταρρέουμε, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, από τις πιέσεις που μας ασκούνται από τους προϊσταμένους μας.
Και οι μισθοί φυσικά δεν ανταποκρίνονται ούτε στις ανάγκες μας ούτε στην καθημερινότητα στην οποία καλούμαστε να δουλέψουμε, αν αναλογιστεί κανείς τα παραπάνω. Η σύμβαση που υπογράφτηκε πριν από ένα χρόνο, αλλά και η επικύρωσή της από αυτήν που υπογράφτηκε το Σεπτέμβρη του 2019 ορίζει το βασικό μισθό στα 860 ευρώ μικτά. Καταρχάς, αυτόν τον μισθό τον απολαμβάνουν μόνο οι 8άωροι, καθώς –όπως είπαμε– ένα πολύ μεγάλο ποσοστό συναδέλφων δουλεύει με καθεστώς ημιαπασχόλησης. Επιπλέον, η συντριπτική πλειοψηφία των 8ωρων συναδέλφων είναι παλιοί εργαζόμενοι (με πάνω από 20 χρόνια δουλειάς) και ο βασικός τους μισθός ήταν πάνω από αυτόν. Άρα, ουσιαστικά μιλάμε για μειώσεις.
• Μεγάλες και σοβαρές ευθύνες για την αρνητική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη δουλειά μας έχουν τα δύο σωματεία τα οποία ουσιαστικά παίζουν το ρόλο του διαμεσολαβητή ανάμεσα σε εμάς και τα αφεντικά. Η περίφημη ΣΣΕ που υπέγραψαν δεν κατοχυρώνει και δεν υπερασπίζεται τα δικαιώματά μας, αντιθέτως υπερασπίζεται τα συμφέροντα της εταιρείας. Ένα σωματείο που υπερασπίζεται τους εργαζόμενους πρέπει να ενημερώνει, να οργανώνει και να βάζει τους ίδιους τους εργαζόμενους σε συλλογικές διαδικασίες προκειμένου οι ίδιοι να παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή και τη δουλειά τους.
Συναδέλφισσες - συνάδελφοι,
Ο μόνος δρόμος για να σταματήσει η καθημερινότητά μας να είναι τόσο δύσκολη είναι να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας! Υπάρχει η ανάγκη όλοι μαζί να οργανωθούμε και να παλέψουμε με τις δικές μας δυνάμεις! Να αντισταθούμε και να διεκδικήσουμε πλήρη, 8ωρη και σταθερή δουλειά για όλους, άμεσες προσλήψεις σε προσωπικό και αυξήσεις σε μισθούς. Η ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ αυτήν την κατεύθυνση θέλει να υπηρετήσει και σε αυτή θα βάλει πλάτη!
ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
Η καθημερινότητά μας στη δουλειά δυσκολεύει μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ. Η εργοδοσία, κι από κοντά τα δύο σωματεία¬, προσπαθούν να μας πείσουν πως με την υπογραφή της νέας συλλογικής σύμβασης οι συνθήκες με τις οποίες δουλεύουμε ήδη έχουν γίνει καλύτερες και ότι θα γίνουν ακόμη πιο καλές.
Όμως, πόσο συλλογική και πόσο καλή είναι τελικά αυτή η σύμβαση;
Η απάντηση είναι εύκολη σε όλους μας, αρκεί να σκεφτούμε δύο πράγματα! Πρώτον, τον τρόπο με το οποίο υπογράφτηκε αυτή. Πιο συγκεκριμένα, έγινε στα κρυφά, έξω από κάθε συλλογική διαδικασία, καμία απεύθυνση σε εργαζόμενους και καλέσματα σε γενικές συνελεύσεις προκειμένου να συζητηθούν τα προβλήματά μας και να παρθούν αποφάσεις με τη συμμετοχή όλων μας. Και δεύτερον, αν σκεφτεί κανείς τη σκληρή καθημερινότητα που βιώνουμε στη δουλειά μας, τότε η απάντηση είναι ακόμη πιο εύκολη.
Ένα τεράστιο ποσοστό συναδέλφων δουλεύει σε καθεστώς ημιαπασχόλησης χωρίς να το θέλει. Μας αναγκάζουν να παρακαλάμε τους διευθυντές να μας κάνουν 8ωρους, δηλαδή να παρακαλάμε για πράγματα τα οποία έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα! Μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα και μας ρίχνουν ευθύνες που ζητάμε ΔΟΥΛΕΙΑ. Και αν τελικά αυτό γίνει, γιατί πρόκυψε ανάγκη σε κάποιο κατάστημα, θα πρέπει να νιώθουμε υποχρεωμένοι και παντοτινά ευγνώμονες!
Καταρχάς, οι ελλείψεις προσωπικού που έχουν προκύψει σε όλα τα καταστήματα, είναι ελλείψεις οι οποίες δεν πρόκειται να καλυφθούν με βάση τα όσα ισχυρίζονται τα στελέχη. Είναι ελλείψεις που έχουν φτάσει την εντατικοποίηση της δουλειάς στα ύψη και από την αρχή μέχρι το τέλος της βάρδιας τρέχουμε σαν παλαβοί για να βγει η δουλειά. Αυτή η κατάσταση έχει ως αποτέλεσμα να καταρρέουμε, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, από τις πιέσεις που μας ασκούνται από τους προϊσταμένους μας.
Και οι μισθοί φυσικά δεν ανταποκρίνονται ούτε στις ανάγκες μας ούτε στην καθημερινότητα στην οποία καλούμαστε να δουλέψουμε, αν αναλογιστεί κανείς τα παραπάνω. Η σύμβαση που υπογράφτηκε πριν από ένα χρόνο, αλλά και η επικύρωσή της από αυτήν που υπογράφτηκε το Σεπτέμβρη του 2019 ορίζει το βασικό μισθό στα 860 ευρώ μικτά. Καταρχάς, αυτόν τον μισθό τον απολαμβάνουν μόνο οι 8άωροι, καθώς –όπως είπαμε– ένα πολύ μεγάλο ποσοστό συναδέλφων δουλεύει με καθεστώς ημιαπασχόλησης. Επιπλέον, η συντριπτική πλειοψηφία των 8ωρων συναδέλφων είναι παλιοί εργαζόμενοι (με πάνω από 20 χρόνια δουλειάς) και ο βασικός τους μισθός ήταν πάνω από αυτόν. Άρα, ουσιαστικά μιλάμε για μειώσεις.
• Μεγάλες και σοβαρές ευθύνες για την αρνητική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη δουλειά μας έχουν τα δύο σωματεία τα οποία ουσιαστικά παίζουν το ρόλο του διαμεσολαβητή ανάμεσα σε εμάς και τα αφεντικά. Η περίφημη ΣΣΕ που υπέγραψαν δεν κατοχυρώνει και δεν υπερασπίζεται τα δικαιώματά μας, αντιθέτως υπερασπίζεται τα συμφέροντα της εταιρείας. Ένα σωματείο που υπερασπίζεται τους εργαζόμενους πρέπει να ενημερώνει, να οργανώνει και να βάζει τους ίδιους τους εργαζόμενους σε συλλογικές διαδικασίες προκειμένου οι ίδιοι να παίρνουν αποφάσεις για τη ζωή και τη δουλειά τους.
Συναδέλφισσες - συνάδελφοι,
Ο μόνος δρόμος για να σταματήσει η καθημερινότητά μας να είναι τόσο δύσκολη είναι να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας! Υπάρχει η ανάγκη όλοι μαζί να οργανωθούμε και να παλέψουμε με τις δικές μας δυνάμεις! Να αντισταθούμε και να διεκδικήσουμε πλήρη, 8ωρη και σταθερή δουλειά για όλους, άμεσες προσλήψεις σε προσωπικό και αυξήσεις σε μισθούς. Η ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ αυτήν την κατεύθυνση θέλει να υπηρετήσει και σε αυτή θα βάλει πλάτη!
ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου