Οι χιλιάδες εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πολλαπλά προβλήματα και ακόμα μεγαλύτερες προκλήσεις. Οι ελλείψεις προσωπικού, η εντατικοποίηση, οι μισθοί πείνας, η απαξίωση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς έχουν κάνει τη δουλειά και την επιβίωση καθημερινό μαρτύριο. Παράλληλα, μια σειρά κινήσεις προετοιμάζουν την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών, που αποτελεί προτεραιότητα για τη νέα αξιολόγηση της κυβέρνησης από τους «δανειστές». Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, ανάμεσα στους εργαζόμενους κυριαρχούν η ηττοπάθεια και η παραίτηση από το συλλογικό αγώνα, λογικές που έχουν καλλιεργηθεί για χρόνια από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες με τις πλάτες των διοικήσεων και έχουν επιτρέψει την ισοπέδωση των κατακτήσεων του κλάδου.
Οι ελλείψεις προσωπικού είναι τεράστιες σε όλα τα πόστα. Παρά τις μειώσεις των γραμμών και των δρομολογίων, που έχουν χειροτερεύσει δραματικά την ποιότητα των υπηρεσιών για τον λαό, οι οδηγοί αναγκάζονται να δουλεύουν ολοένα και περισσότερο, ακόμα και στα ρεπό. Η τραγική κατάσταση των οχημάτων αυξάνει επιπλέον την ένταση της δουλειάς και την ανησυχία για την ασφάλεια εργαζομένων και επιβατών. Οι εξαγγελίες για προσλήψεις έχουν καταντήσει ανέκδοτο, καθώς ανακοινώνονται σχεδόν κάθε εξάμηνο αλλά ποτέ δεν υλοποιούνται. Μέσα σε τέτοιο καθεστώς, οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι στα επίπεδα πείνας του ενιαίου μισθολογίου, ενώ κυβέρνηση και διοίκηση θέλουν να ανοίξουν ξανά ζήτημα οργανογραμμάτων με νέο κόψιμο θέσεων.
Την ίδια ώρα γίνονται σημαντικά βήματα στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης. Η συγκρότηση του ΟΑΣΑ σε όμιλο με θυγατρικές την Ο.ΣΥ. και τη ΣΤΑ.ΣΥ., η ένταξη των εταιρειών στο «υπερταμείο», η συστηματική απαξίωσή τους, τα μεγάλα ελλείμματα στα ταμεία που προκαλεί η διαρκής μείωση της κρατικής επιχορήγησης (που επιπλέον χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν το φόρτωμα μεγαλύτερου βάρους στον ήδη εξαθλιωμένο λαό της χώρας), όλα αυτά φτιάχνουν προϋποθέσεις και κλίμα για να δημιουργηθούν «πακέτα» συγκοινωνιακού ή άλλου «έργου», τα οποία θα μπορούσαν να δοθούν σε μικρούς ή μεγάλους εργολάβους με διασφαλισμένη κερδοφορία. Για την «προσέλκυση επενδυτών», δηλαδή για το ξεπούλημα (και) των αστικών συγκοινωνιών, η κυβέρνηση καλλιεργεί μια κατάσταση που από τη μια μειώνει το ενδεχόμενο τίμημα και από την άλλη προσπαθεί να αποφύγει τις δίκαιες αντιδράσεις, εμφανίζοντας την ιδιωτικοποίηση ως δήθεν «εξυγίανση».
Η νέα συμφωνία κυβέρνησης-«δανειστών» σημαίνει την έναρξη νέου γύρου λεηλασίας του λαϊκού εισοδήματος και γκρεμίσματος των εργατικών κατακτήσεων. Η κυβέρνηση αποδεικνύει ξανά και ξανά την προσήλωσή της στις δεσμεύσεις του τρίτου μνημονίου και στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής που μας έχει οδηγήσει στη σημερινή κατάσταση. Ο νέος γύρος επίθεσης σημαίνει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα για τους εργαζόμενους στα ΜΜΜ. Για να αντισταθούμε στα νέα μέτρα αλλά και για να διεκδικήσουμε καλύτερους όρους δουλειάς και αμοιβής μέσα από μια νέα Συλλογική Σύμβαση που δεν θα νομιμοποιεί και δεν θα αναπαράγει τη σημερινή εξαθλίωση, είναι ανάγκη να βάλουμε στην άκρη διαλυτικές λογικές και πρακτικές και τις δυνάμεις που τις προωθούν. Να ξεφύγουμε από τη μοιρολατρία, την ανάθεση στους δήθεν «ειδικούς» και την αδιέξοδη προσπάθεια ατομικού «βολέματος» που μας πλασάρουν η διοίκηση και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Να εμπιστευτούμε τις δικές μας δυνάμεις, να κάνουμε την υπογραφή νέας ΕΣΣΕ και την ανατροπή των σχεδιασμών κυβέρνησης και «θεσμών» υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, υπόθεση μαζικού αποφασιστικού αγώνα!
· Άμεση σύγκληση Γενικής Συνέλευσης για τη διεκδίκηση νέας Συλλογικής Σύμβασης!
· Αγώνας για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου