Παρ' όλο που το «μοντέλο» των κινητοποιήσεων της ΠΟΕΔΗΝ (στάση εργασίας για την Αθήνα και απεργία για την υπόλοιπη Ελλάδα) δεν βοηθάει, η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι τέτοια που η οργή του κόσμου περισσεύει. Το γεγονός επίσης ότι οι δύο ομοσπονδίες (ΠΟΕΔΗΝ και ΟΕΝΓΕ) συμφώνησαν σε κοινό χρόνο και τόπο της κινητοποίησης βοήθησε στο να μαζικοποιηθεί.
Είχε προηγηθεί ένα καλοκαίρι με πετσοκομμένες άδειες και λιγότερα ρεπό τη βδομάδα, καθώς στις χρόνιες ελλείψεις προσωπικού, προστέθηκαν κι αυτές από τις αναστολές, τις συνταξιοδοτήσεις, καθώς και τις νοσήσεις, μιας και η μεταδοτικότητα του κορονοϊού στα τμήματα είναι μεγάλη.
Παράλληλα, το προηγούμενο διάστημα αναδείχτηκαν μερικά από τα μεγάλα προβλήματα στα νοσοκομεία. Στα παίδων και ειδικά στο «Αγ. Σοφία» όπου, λόγω της έλλειψης αναισθησιολόγων, αναβάλλονται τα τακτικά χειρουργεία για άλλη μια φορά. Στο «Γ. Γεννηματάς» της Αθήνας που, επειδή οι ειδικευόμενοι παθολόγοι ανέδειξαν το πρόβλημα των πολλών εφημεριών πάνω από το μηνιαίο πλαφόν, τις επιπλέον εφημερίες τις κάνουν ρευματολόγοι, αιματολόγοι και άλλοι γιατροί του «ευρύτερου παθολογικού τομέα». Στα νοσοκομεία της Ηπείρου, όπου οι γιατροί μετακινούνται αναγκαστικά στο νοσοκομείο Κέρκυρας. Σε όλα τα νοσοκομεία, με τις μετακινήσεις όλων των εργαζόμενων με «εντέλλεσθαι». Κι όλα αυτά είναι μόνο μερικές από τις κορυφές του παγόβουνου.
Στην περίοδο της πανδημίας το προσωπικό των νοσοκομείων μειώθηκε, και οι εργασιακές μας σχέσεις επιδεινώθηκαν. Όσο για τους αρρώστους... περισσότερη αναμονή στα επείγοντα, ακόμα πιο δύσκολο να τους δει γιατρός όταν κάνουν εισαγωγή, περισσότερες μέρες παραμονή στο νοσοκομείο με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Μαζί λοιπόν λαός κι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουμε για να γίνουν μαζικές προσλήψεις στα νοσοκομεία. Να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι. Να επιστρέψουν οι συνάδερφοι που είναι σε αναστολή. Να χαρακτηριστεί ο χώρος των νοσοκομείων ως ανθυγιεινός με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Να δοθούν πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς. Ν' ανοίξουν τα νοσοκομεία που έκλεισαν, να έχουμε όλοι ίση, πλήρη και δωρεάν περίθαλψη.
Σήμερα πρέπει να είναι μόνο η αρχή. Θα πρέπει να γίνουν μαζικές γενικές συνελεύσεις σε κάθε νοσοκομείο, να παρθούν αγωνιστικές αποφάσεις και βέβαια να είναι μαζική η συμμετοχή στην πανεργατική απεργία της 9ης Νοέμβρη.
ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου