Από τη στιγμή που ανακοινώθηκαν τα πρώτα θετικά αποτελέσματα κι ακόμα περισσότερο όταν αδειοδοτήθηκε το πρώτο εμβόλιο, η συζήτηση από την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της σκόπιμα περιστρέφεται μόνο γύρω από αυτά.
Τι κι αν για 40 περίπου μέρες είχαμε 100 νεκρούς το 24ωρο...
Τι κι αν οι διασωληνωμένοι μετά από 1,5 μήνα καραντίνα είναι πάνω από 450...
Τι κι αν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία νοσούν και πεθαίνουν με ανησυχητικούς ρυθμούς....
Τι κι αν οι συνθήκες νοσηλείας σε πολλές κλινικές και ΜΕΘ covid είναι επιεικώς κάτω του μετρίου...
Τι κι αν ξεπεράσαμε σε νεκρούς την Κίνα, μια χώρα με πληθυσμό 1,5 δις....
Για τους αρμόδιους πάμε καλά σε σχέση με τις ΗΠΑ, το Βέλγιο και την Ιταλία (με άλλες χώρες πχ. Κούβα δεν κάνει να συγκρινόμαστε).
Το εμβόλιο λοιπόν είναι η αρχή του τέλους της πανδημίας για την κυβέρνηση κι όλοι ευχόμαστε να είναι έτσι.. Όμως μέχρι να εμβολιαστεί το 60 ως 70% του πληθυσμού της χώρας θα περάσουν μήνες. Οι ανακοινώσεις των αρμόδιων για το πόσα εμβόλια θα έρθουν και πότε ποικίλουν. Μπορεί να φτάσει φθινόπωρο ώσπου να αποκτήσουμε την πολυπόθητη ανοσία της αγέλης.
ΚΙ ΩΣ ΤΟΤΕ;
Θα συνεχίσουν τα νοσοκομεία να έχουν τις ελλείψεις που έχουν;
Είδαμε το προηγούμενο διάστημα ότι σε πόσο λίγο χρόνο γεμίζουν κλινικές και ΜΕΘ.
Είδαμε ότι η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού σε τέτοιους χώρους στοιχίζει ανθρώπινες ζωές.
Είδαμε ότι τα γεμάτα ΜΜΜ, οι μαζικοί χώροι δουλειάς όπου με ευθύνη των εργοδοτών δεν τηρείται κανένα μέσο προστασίας και οι σχολικές αίθουσες των 27 μαθητών φταίνε για τη διασπορά του ιού.
Είδαμε ότι η οικονομία στα τεστ και τα μέσα προφύλαξης πληρώνεται ακριβά.
Η κυβέρνηση δυστυχώς δεν είδε τίποτα από όλα αυτά. Γι αυτήν στις διαδηλώσεις κολλάει κυρίως ο ιός. Γι’ αυτό και ξόδεψε εκατομμύρια για τις δυνάμεις καταστολής για να πνίγουν εν τη γενέσει του κάθε αγώνα. Γι’ αυτό και ξαναμπουκώνει με νέα ποσά τα ΜΜΕξαπάτησης για να τα βρίσκουν όλα «καλώς καμωμένα».
Δεν πρόκειται λοιπόν από μόνη της να κάνει τίποτα για να προασπίσει την υγεία μας όπως δεν έκανε μήνες τώρα. Εμείς θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η μόνη μας ευθύνη είναι η οργάνωση αγώνων. Για να προσληφθεί προσωπικό και να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι ,να έχουμε τεστ και μέσα προστασίας, να χαρακτηριστεί ο χώρος του νοσοκομείου ανθυγιεινός και να μπούμε στα ΒΑΕ, θα πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να ξεπεράσουμε τη συμβιβασμένη συνδικαλιστική ηγεσία και να παλέψουμε μαζικά κι οργανωμένα. Διαφορετικά η κατάσταση συνεχώς θα χειροτερεύει…
Η νέα χρονιά από μόνη της δεν πρόκειται να φέρει καμία αλλαγή προς το καλύτερο αν δεν ακολουθήσουμε το γνωστό «συν Αθηνά και χείρα κίνει».
Α.Λ. - Νοσηλεύτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου