Την Παρασκευή 14/12 πραγματοποιήθηκε εκδήλωση της «Πρωτοβουλίας ενάντια
στις απολύσεις στην Plegmanet» σε μια προσπάθεια ουσιαστικής συζήτησης και αποτίμησης του αγώνα αλλά και
σύνδεσης του με άλλους εργατικούς αγώνες. Μέσα από τις τοποθετήσεις των
συναγωνιστών της Πρωτοβουλίας, αλλά και άλλων εργαζομένων που παραβρέθηκαν
αναδείχθηκε η αναγκαιότητα της υπεράσπισης των εργασιακών δικαιωμάτων και των
συνδικαλιστικών ελευθεριών από τους εργαζόμενους κόντρα στις εκδικητικές
απολύσεις.
Ο συνολικός απολογισμός δράσης της Πρωτοβουλίας κρίθηκε θετικός από το
σύνολο των τοποθετήσεων, με σημαντικές παρακαταθήκες για το εργατικό κίνημα.
Στον ενάμιση χρόνο δράσης της, η πρωτοβουλία κατάφερε να παρέμβει και να
συζητήσει με εκατοντάδες εργαζόμενους από διάφορους εργασιακούς χώρους του
κλάδου των τηλεπικοινωνιών, να αναδείξει τον δρόμο του αγώνα σαν τον μόνο που
μπορεί να βάλει φραγμό στην επίθεση του κεφαλαίου και της κυβέρνησης. Παρά το δύσκολο συσχετισμό κατάφερε να πετύχει σημαντικές νίκες, όπως την
αμοιβή και την ασφάλιση των εργαζομένων
τα Σάββατα στη εταιρία Plegmanet. Από όλους σχεδόν έγινε αναφορά στον ρόλο της
επιθεώρησης εργασίας καθώς και της αστικής δικαιοσύνης, που όπως φάνηκε σε όλη
τη διάρκεια του αγώνα λειτουργούσαν ουσιαστικά
σαν μηχανισμός προστασίας της εργοδοσίας.
Αξιοσημείωτη και ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η τοποθέτηση μιας εκ των καθαριστριών
από το Υπουργείο Οικονομικών, η οποία μετέφερε την εμπειρία της από τον
δυναμικό αγώνα των -απολυμένων τότε- καθαριστριών που κατάφεραν τελικά να
κερδίσουν την επαναπρόσληψή τους.
Η πρωτοβουλία καθ’ όλη την διάρκεια συγκρότησης της κατάφερε να σταθεί στο
ύψος των περιστάσεων και να δώσει σημαντικές κόντρες, με την αποφασιστικότητα
και την επιμονή της στρίμωξε την εργοδοσία, πάλεψε ενάντια στο σαθρό επιχείρημα
της «παραγωγικότητας» των εργαζόμενων, υπερασπίστηκε το δικαίωμα στην δουλεία
με αξιοπρέπεια -ανεξάρτητα την απόδοση-, αντιμετώπισε και αντιτάχθηκε στον κρατικό και ρεφορμιστικό συνδικαλισμό. Παρόλο
που η απόφαση του δικαστηρίου δεν οδήγησε σε επαναπρόσληψη του απολυμένου
εργαζόμενου της Plegmanet, έδειξε με τον
πιο ξεκάθαρο τρόπο με ποιανού το μέρος είναι η αστική δικαιοσύνη και πόσο
δυσμενής είναι σε αυτή τη φάση ο ταξικός συσχετισμός για τους εργαζόμενους. Και όμως, όλες οι
τοποθετήσεις κατέληγαν πως μόνο με τον δρόμο της αντίστασης, της μαζικότητας
και του αγώνα μπορούν να υπάρξουν νίκες για τους εργαζόμενους. Ο αγώνας της
αποτελεί ένα πολύτιμο δίδαγμα του εργατικού κινήματος για να δυναμώσουν οι
επόμενοι αγώνες που πρέπει να έρθουν. Γιατί ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός
που δε δίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου