Ο τυχοδιωκτισμός των ημερομηνιών στην υπηρεσία του συστήματος

Η αρχή έγινε με την απεργία των Κλαδικών και Επιχειρησιακών Σωματείων την 1/11, ακολούθησε η πρόταση του ΠΑΜΕ για τις 8/11 και ….ο αγώνας κορυφώθηκε στις ξεχωριστές απεργίες  των ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ στις 14/11 και 28/11 αντίστοιχα. Οι εργαζόμενοι παρακολουθήσαμε όλο αυτό αμήχανοι και τώρα είμαστε πολύ θυμωμένοι:

Με την κυβέρνηση που καθημερινά μας εμπαίζει με υποσχέσεις για αυξήσεις, προσλήψεις και τέλος των μνημονίων, ενώ την ίδια στιγμή δεσμεύεται στα αφεντικά της για συνέχεια της επίθεσης και της βαθιάς εξάρτησης της χώρας.

Με την αντιπολίτευση που θέλει να «βαφτίσει το κρέας ψάρι» και έχει το θράσος να μας  φλομώνει κι αυτή με ψεύτικες υποσχέσεις, λες και είμαστε ηλίθιοι.

Μα κυρίως έχουμε εξοργιστεί:

Με τους δήθεν συμμάχους μας, τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που εντελώς τυχοδιωκτικά έπαιξαν όλο το προηγούμενο διάστημα με την ημερομηνία της απεργίας, απαξιώνοντας και εξευτελίζοντάς τη, αφήνοντάς μας, για άλλη μια φορά, μόνους υπερασπιστές της στους χώρους μας.

Την ΑΔΕΔΥ που ενώ τα προβλήματα έχουν φουντώσει, σφυρίζει αδιάφορα στέλνοντας μας μαζικά στα δικαστήρια για να διεκδικήσουμε αυτά που μόνο ο …δρόμος θα μας δώσει.

Τη ξεπουλημένη στα αφεντικά ΓΣΕΕ που συστηματικά ρίχνει νερό στο μύλο της απογοήτευσης και της ηττοπάθειας.

Αν έχεις τέτοιους «φίλους» τι να τους κάνεις τους εχθρούς!

Στόχος τους είναι να παραμείνουμε στη γωνίτσα μας και δεν πρέπει να τους κάνουμε τη χάρη. Πρέπει και μπορούμε να έχει αυτή η απεργία συμμετοχή. Κόντρα  στην απογοήτευση, κόντρα στη μιζέρια του «ένα ακόμα μεροκάματο χαμένο», κόντρα στην εύκολη λύση του βάζω «μια μέρα άδεια και μένω σπίτι μου», κόντρα στη λογική του «δεν γίνεται τίποτα και είναι όλοι ίδιοι», κόντρα στους πεφωτισμένους συνδικαλιστές που δεν θέλουν με τίποτα να μας βλέπουν στο δρόμο.

Όλγα Πετρούλια

Μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Προσωπικού του Εθνικού Τυπογραφείου

Μέλος του Δ.Σ .της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης