Ο λαός μας λέει τη φράση ΄΄πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι΄΄. Κάτι τέτοιο πρέπει να συμβαίνει και με το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία μόνο που θα πρέπει να αντικαταστήσουμε τη λέξη χούι με τη λέξη αυταπάτες. Στον απόηχο της ψήφισης ενός νομοσχεδίου λαιμητόμου για τα εργασιακά δικαιώματα από την κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το νέο ΄΄σύγχρονο’’ φιλεργατικό πρόγραμμά του, αγνοώντας φυσικά το ότι ψήφισε "ναι" σε 56 άρθρα του κατά τα άλλα επαίσχυντου νομοσχεδίου της ΝΔ. Φυσικά και δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο από μία δύναμη η οποία ψήφισε μνημόνιο και έβαλε πλάτη στις πιο μαύρες επιδιώξεις κεφαλαίου και ιμπεριαλιστών ενάντια στον κόσμο της δουλειάς. Παρ΄ όλα αυτά, έχει σημασία να αναδείξουμε το μέγεθος της υποκρισίας τους, τη στιγμή μάλιστα που ένα μεγάλο κομμάτι κόσμου αγωνίζεται να αντιπαλέψει αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα.
Ο κ. Τσίπρας παρουσίασε τις πέντε βασικές αρχές του νέου κοινωνικού συμβολαίου για τον τομέα της εργασίας: Δικαιοσύνη, Ασφάλεια, Δημοκρατία, Αξιοπρέπεια, Προοπτική. Για να μην αναφέρουμε αναλυτικά όλες τις πτυχές της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, θα δούμε πως μεταξύ άλλων εμπεριέχονται άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ, εκκίνηση πιλοτικά του 35ωρου χωρίς μείωση μισθού, ισχυρό Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας και συλλογικές συμβάσεις. Για όποιον θέλει να διαβάσει περισσότερα, το πρόγραμμα υπάρχει αναλυτικά στα κατάλληλα sites. Χονδρικά δηλαδή υπόσχεται λιγότερη δουλειά (το σύγχρονο μοντέλο που θα έλεγε και το ΚΚΕ), αύξηση του μισθού, και ασφάλεια των εργαζομένων μέσω επέκτασης των ΣΣΕ. Και τώρα ας δούμε πώς αυτές οι προτάσεις έγιναν πράξη κατά τη διάρκεια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ…
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε το νόμο 3986/2011, ο οποίος είχε ψηφιστεί επί ΠΑΣΟΚ, ορίζοντας τρόπους «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας. Η «διευθέτηση» αποτελεί τη δυνατότητα του εργοδότη να αυξάνει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας του εργάτη και ταυτόχρονα να πληρώνει τις επιπλέον ώρες χωρίς προσαύξηση. Όπως λέει ο νόμος, οι επιπλέον ώρες εργασίας δεν πληρώνονται ως υπερωρία αλλά η αμοιβή τους «είναι ίση με την αμοιβή για εργασία σαράντα (40) ωρών εβδομαδιαίως». Έτσι σε περιόδους ΄΄αυξημένης απασχόλησης΄΄ ο εργαζόμενος μπορεί να απασχολείται δύο ώρες την ημέρα επιπλέον των οκτώ ωρών, οι οποίες θα αφαιρούνται από κάποια άλλη χρονική περίοδο. Και σε αντάλλαγμα; Ρεπό.
Με βάση τα παραπάνω περιττεύει ο σχολιασμός της πρότασης για 7ωρο 35ωρο. Αλλά η διαστρέβλωση δεν έχει τελειωμό. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν που απαγόρευσε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον ορισμό του κατώτατου μισθού; Επί ημερών τους δεν θεσπίστηκε η διάταξη για υποχρεωτική συμμετοχή του 50%+1 των οικονομικά ενεργών μελών του πρωτοβάθμιου συνδικάτου, προκειμένου να παρθεί απόφαση για απεργία; Για να μην μιλήσουμε για τη ζούγκλα που επικρατούσε στην αγορά εργασίας ΚΑΙ εκείνα τα 4 χρόνια που ήταν κυβέρνηση. Ας μας πει επιτέλους κάποιος, τί έκανε η ΄΄αριστερή΄΄ κυβέρνηση για αυτό το λαό; Με τι μούτρα βγαίνουν και τάζουν τη στιγμή που όσο ήταν στην εξουσία, χορτάσαμε από εντατικοποίηση της δουλειάς και νομικά τερτίπια για να την βγάζουν καθαρή οι εργοδότες; Ή μήπως την τετραετία 2015- 2019 σταμάτησαν ή έστω μειώθηκαν τα εργατικά ατυχήματα;
Καμία αμφιβολία. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από τις ανούσιες κοκορομαχίες τους, προχωράν χέρι χέρι την αντιλαϊκή επίθεση. Κόβει ο ένας ράβει ο άλλος, πάντα σύμφωνα με τις επιταγές και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να καλλιεργήσει αυταπάτες στον κόσμο 6 χρόνια πριν και να βγει στην εξουσία απέναντι στην ήδη καταδικασμένη στη λαϊκή συνείδηση κυβέρνηση της ΝΔ, έγινε γρήγορα φανερό πως ο λύκος άλλαξε χρώμα αλλά όχι όρεξη. Και τώρα, μέσα σε αυτές τις συνθήκες όχι μόνο προσπαθεί να βγει στον αφρό, αλλά θέλει να διεκδικήσει εκ νέου την ψήφο του λαού. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δώσουν συγχωροχάρτι σε τέτοιες δυνάμεις. Το συμφέρον τους βρίσκεται στο συλλογικό οργανωμένο αγώνα. Ο μαζικός αγώνας είναι αυτός που θα δώσει ελπίδα στο λαό και όχι κάποιο σλόγκαν γραμμένο σε μία κιτς ροζ-κόκκινη αφίσα.
Σ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου