Νεκροί δύο εργάτες σε οικοδομή στο Π. Φάληρο! Να μη συνηθίσουμε το θάνατο!

Ένα ακόμα εργοδοτικό έγκλημα συνέβη την Τρίτη 14/07/2020 στο Παλαιό Φάληρο, όταν δύο εργάτες έχασαν τη ζωή τους, αφού έπεσαν από αναβατόριο 8ώροφης οικοδομής. Σαν αποτέλεσμα, τα δύο άτομα που βρίσκονταν επάνω και εκτελούσαν εργασίες, έπεσαν στο έδαφος από μεγάλο ύψος και έχασαν τη ζωή τους. Το συμβάν σημειώθηκε στην οδό Τρίτωνος 12 και οι συνθήκες του ατυχήματος είναι για ακόμη μια φορά αδιευκρίνιστες.

Πριν λίγο καιρό, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τον θάνατο του νεαρού Χρήστου στο εργοστάσιο ΗΠΕΙΡΟΣ που σκοτώθηκε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες κι αυτός,  με την εργοδοσία να αρνείται να δώσει στοιχεία για τις συνθήκες εργασίας  την ώρα του θανάτου του. Σε δεκάδες εργατικά «ατυχήματα» που έχουν συμβεί το τελευταίο μόνο διάστημα, οι συνθήκες παρέμειναν αδιευκρίνιστες, ενώ οι εργοδότες, χύνοντας τόνους κροκοδείλια δάκρυα, βιάστηκαν να τα βαφτίσουν «ατυχία της στιγμής», ακόμη και «απροσεξία του εργαζόμενου».

Άραγε, πόσο αδιευκρίνιστες είναι οι συνθήκες, τη στιγμή που το αναβατόριο στο οποίο εργάζονταν οι δύο εργάτες δεν είχε πιστοποίηση και δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για να εργαστεί κάποιος σε αυτό; Πόσο αδιευκρίνιστες είναι οι συνθήκες σε τόσα εργατικά δυστυχήματα, τη στιγμή που τα μέτρα προστασίας που δίνονται στους εργάτες είναι μηδαμινά, ενώ οι εγκαταστάσεις είναι κακοσυντηρημένες και ακατάλληλες;

Πόσο τυχαίο είναι το γεγονός ότι πλέον μετράμε σχεδόν σε καθημερινή βάση νεκρούς και σακατεμένους εργάτες;

Όσο και αν κάνουν λόγο για «αδιευκρίνιστες συνθήκες» γνωρίζουμε ότι οι εργάτες στις οικοδομές και τα εργοστάσια δουλεύουν απροστάτευτοι εκτεθειμένοι στο θάνατο καθημερινά. Εξαντλητικά ωράρια με αμέτρητες ώρες εργασίας ασταμάτητα, σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, χωρίς μέτρα προστασίας για την σωματική τους ακεραιότητα που φυσικά θα κοστίσουν κάτι παραπάνω από τα πενιχρά ποσά που βγάζουν για μεροκάματα.

Το κεφάλαιο και η εκάστοτε εργοδοσία θεωρεί τους εργάτες αναλώσιμους. Αδιαφορούν πλήρως για τη ζωή τους και δεν σταματούν να τους θυσιάζουν, αρκεί να βγει η παραγωγή με το φθηνότερο δυνατό κόστος. Η ασυδοσία του κεφαλαίου δεν θα σταματήσει να θυσιάζει την εργατική τάξη και το λαό. Αντίθετα, θα κάνει τα πάντα για να αναπαραχθεί και να κερδοφορήσει με οποιοδήποτε κόστος, χύνοντας ολοένα και περισσότερο ιδρώτα και αίμα εργατών.

Η οργή και η θλίψη για τον θάνατο δύο ακόμα εργατών να μετατραπεί σε οργάνωση και συγκρότηση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Η υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά με ασφάλεια είναι υπόθεση συλλογικού αγώνα όλων των εργαζομένων. Να μη συνηθίσουμε το θάνατο! Μαζικός αγώνας για ανθρώπινες συνθήκες ζωής και δουλειάς!