Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

Εκλογές στο Συνδικάτο Οικοδόμων στα Χανιά


Στις 5, 6, 7 Ιούλη έγιναν εκλογές στο συνδικάτο οικοδόμων στα Χανιά. Ένα συνδικάτο το οποίο υπάρχει μόνο σαν όνομα και είναι ανύπαρκτο χρόνια τώρα σαν εργαλείο συσπείρωσης και δράσης των οικοδόμων ενάντια στην πολιτική της ανεργίας και της εξαθλίωσης.

Η οικονομική κρίση έχει αποψιλώσει το χώρο των κατασκευών, όπου μεγάλος αριθμός των εργαζομένων τις τελευταίες δεκαετίες ήταν μετανάστες και οι εναπομείναντες οικοδόμοι δουλεύουν σήμερα σε καθεστώς γαλέρας, οι περισσότεροι ανασφάλιστοι.

Το συνδικάτο που ελέγχεται από την Ταξική Ενότητα (ΠΑΜΕ) έχει καταργήσει κάθε συλλογική διαδικασία, γενικές συνελεύσεις, απολογισμό δράσης, κινητοποιήσεις. Η ταμπέλα του όμως είναι χρήσιμη σε κάθε εκδήλωση που αποφασίζει το ΠΑΜΕ και ο κομματικός του φορέας.

Οι φετινές εκλογές έγιναν μετά την τροποποίηση του καταστατικού (Δ.Σ. με 7 έδρες αντί για 11 και δυνατότητα εγγραφής νέων μελών από μια σειρά άλλα επαγγέλματα), προφανώς γιατί δεν θέλουν να χάσουν την ταμπέλα και ήθελαν να βγάλουν περισσότερους αντιπροσώπους στο Εργατικό Κέντρο Χανίων. Παρά την κινητοποίηση του κομματικού τους μηχανισμού παρά τις διάφορες μικροκομπίνες που έκαναν (ψήφισαν κάποιοι που ήταν μέλη και άλλων σωματείων) δεν κατάφεραν να πετύχουν μεγάλη προσέλευση ψηφοφόρων.
Ψήφισαν: 160
Έγκυρα: 153
Ταξική Ενότητα: 131   (6 έδρες στο ΔΣ - 5 αντιπρόσωποι στο Εργατικό Κέντρο Χανίων)
Ταξική Πορεία 22  (1 έδρα στο ΔΣ)
Αυτό που απαιτείται σήμερα, που η επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους κλιμακώνεται, είναι το δυνάμωμα των αντιστάσεων, η ταξική ανασυγκρότηση του εργατοσυνδικαλιστικού κινήματος και σ’ αυτό οφείλουν να συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις οι συλλογικότητες και οι αγωνιστές που πιστεύουν σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Προεκλογικά η Ταξική Πορεία παρέμβηκε μοιράζοντας την παρακάτω προκήρυξη:

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΠΕΛΑΣΗ,
ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ!


Συνάδελφοι οικοδόμοι,

Η κατάσταση που ζουν όσοι ακόμη δουλεύουν στον κλάδο μας, αλλά και συνολικότερα η εργατική τάξη και οι πλατιές λαϊκές μάζες στη χώρα μας δεν έχει προηγούμενο.

Βιώνουμε με τον πιο ωμό τρόπο τις συνέπειες της βαθειάς κρίσης του ιμπεριαλιστικού καπιταλιστικού συστήματος. Της ανελέητης επίθεσης στα δικαιώματα και τις καταχτήσεις της εργατικής τάξης από τη μεριά του ντόπιου και ξένου κεφάλαιου, που εκμεταλλευόμενο τη διάλυση του ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος επιδιώκει να ισοπεδώσει κάθε δικαίωμα των εργαζομένων.

Θέλει τους εργαζόμενους με σκυμμένο το κεφάλι, αναλώσιμους, να αποδέχονται τη μια μετά την άλλη υποχώρηση αδιαμαρτύρητα. Να θεωρηθεί, ότι είναι κάτι σαν φυσικό φαινόμενο εκατομμύρια άνθρωποι να ζουν στην ανεργία και την εξαθλίωση, την ίδια ώρα που μια χούφτα παράσιτα έχουν συσσωρεύσει στα χέρια τους αμύθητο πλούτο. Να απαγορευτεί ακόμη και με νόμο η δυνατότητα του εργαζόμενου να αντιστέκεται, να υπερασπίζεται τη ζωή και το δίκιο του. Εκεί αποβλέπουν τα σχέδια της κυβέρνησης, που δρομολογεί μέτρα για περιορισμό στο δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Να αφεθεί ελεύθερο το πεδίο στο κεφάλαιο να ξεζουμίζει τους εργαζόμενους και να τους πετά στην ανεργία, όταν δεν τους χρειάζεται. Να ξεχαστεί οριστικά κάθε τι που θυμίζει κοινωνικές παροχές, ασφάλεια, σύνταξη, περίθαλψη. Αυτή την πολιτική υπηρετούν όλα τα κόμματα του συστήματος . Αυτή είναι και η απαίτηση των αρπαχτικών του ξένου κεφάλαιου και της Ε.Ε.

Σ’ αυτό το δρόμο που μας στρώνουν δεν υπάρχει επιστροφή, παρά τα παραμύθια που μας πουλούν περί γρήγορης ανάπτυξης και ξεπέρασμα της κρίσης. Το κεφάλαιο είναι αχόρταγο και ουδόλως ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα τα δικά μας, γι αυτό και θα συνεχίσει να απαιτεί υποταγή και ισοπέδωση.

Η ιμπεριαλιστική μηχανή θα συνεχίσει να αλέθει αθώα κορμιά και να ισοπεδώνει χώρες χωρίς κανένα οίκτο για τα θύματα του προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντα του.

Αν λοιπόν έτσι έχουν τα πράγματα, αν αυτό είναι το μέλλον που περιμένει εμάς και τα παιδιά μας, δεν υπάρχει κανένας λόγος να περιμένουμε τις εξελίξεις.

Δεν έχουμε κανένα λόγο να εμπιστευτούμε τις κυβερνητικές φλυαρίες.

Έχουμε κάθε λόγο να οργανώσουμε τον αγώνα και να βγούμε στους δρόμους και να αγωνιστούμε ενάντια στα νέα μέτρα και στα προηγούμενα που μας έχουν φέρει σ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Αυτό το μήνυμα μας στέλνουν ο λαός και οι εργαζόμενοι από τη Γαλλία και το Βέλγιο, που για μήνες τώρα βρίσκονται στους δρόμους κόντρα στην τρομοκρατία, την απαγόρευση και την καταστολή.

ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ:

- Ενάντια στα μεροκάματα και τους μισθούς πείνας.

- Για συντάξεις που θα μας επιτρέπουν να ζούμε σαν άνθρωποι και όχι συντάξεις πείνας που θα μας αναγκάζουν να ψάχνουμε το μεροκάματο να είμαστε όρθιοι στα βαθιά γεράματα.

- Ενάντια στην περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών.

- Ενάντια στην πολιτική της λιτότητας, της ανεργίας και των απολύσεων.

Αυτόν τον αγώνα δεν θέλει και δεν μπορεί να τον οργανώσει η ξεπουλημένη συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ. Δεν μπορούμε όμως να τον εμπιστευτούμε ούτε στις δυνάμεις της ομοσπονδίας οικοδόμων και του ΠΑΜΕ που δεν τους ενδιαφέρει η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, αλλά μόνο η ενίσχυση του κομματικού τους φορέα.

Η εργατική τάξη χρειάζεται αγώνες με ταξικό προσανατολισμό που θάχουν σαν στόχο τη σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και του συστήματος και τη νίκη και όχι αγώνες για τη φωτογραφία.

Αυτή την υπόθεση θέλει να υπηρετήσει η Ταξική Πορεία.

Ενισχύστε-Στηρίξτε την Ταξική Πορεία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου