Μόνο με τον αγώνα μας μπορούμε να υπερασπιστούμε
τις δουλειές, τους μισθούς και τα δικαιώματά μας
Μέσα στην αγωνία και την αβεβαιότητα συνεχίζουν να ζουν οι 12.500 χιλιάδες εργαζόμενοι του Μαρινόπουλου, αλλά και οι χιλιάδες εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις που είναι άμεσα συνδεδεμένες με τη λειτουργία του.
Η απόφαση προσωρινής προστασίας πού πήρε από το Πρωτοδικείο, με στόχο να μπουν στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα οι τέσσερις εταιρείες του ομίλου, δεν αποτελεί καμία εγγύηση για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το αντίθετο: όλο αυτό το «παζάρι» για τη διαχείριση των τεράστιων χρεών που δημιούργησε επί χρόνια ο Μαρινόπουλος είναι απολύτως βέβαιο ότι θα το πληρώσουν οι εργαζόμενοι και ο λαός.
Όποια κι αν είναι η κατάληξη αυτού του «παζαριού» με το κράτος, τις τράπεζες και τους πιστωτές, τα βάρη δεν θα πέσουν στο Μαρινόπουλο (ο οποίος συνεχίζει να θησαυρίζει μέσα από επιχειρήσεις όπως η ΦΑΜΑΡ και τα Στάρμπακς). Τα βάρη θα τα πληρώσουν οι χιλιάδες εργαζόμενοι και οι χιλιάδες μικροεπιχειρήσεις που εξαρτώνται από τη λειτουργία του.
Έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός, το σύστημα της λεγόμενης «ελεύθερης οικονομίας», δηλαδή της ασύδοτης εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Επιτρέπει στο μεγάλο κεφάλαιο να κάνει τα βρόμικα παιχνίδια του σχεδόν ανενόχλητο και μετά φορτώνει τα βάρη στις πλάτες του λαού και των εργαζομένων, μέσα από νομικές διαδικασίες που έφτιαξε γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό, όπως η «πτώχευση» και η «εξυγίανση».
Να μείνουν, λοιπόν, ήσυχοι οι εργαζόμενοι τώρα που άνοιξε ο δρόμος για την υπαγωγή του «Μαρινόπουλου» στο άρθρο 99; Να μείνουν ήσυχοι που στο παιχνίδι παραμένει και ο «Σκλαβενίτης» (το «καλό αφεντικό») διαπραγματευόμενος τους όρους για μια καλή εμπορική κίνηση και την κυριαρχία του στον κλάδο; Κάθε άλλο, λέμε εμείς. Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν πρέπει να εφησυχάσουν, αλλά πρέπει να προετοιμαστούν για τα χειρότερα. Να οργανώσουν την πάλη τους και να διεκδικήσουν τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους, των μισθών και των δικαιωμάτων τους.
Είναι απαράδεκτη η στάση του σωματείου το οποίο έχει μετατρέψει τους εργαζόμενους της επιχείρησης σε απλούς θεατές αυτού του προκλητικού, αντιδραστικού και αντεργατικού θεάτρου που παίζεται σε βάρος τους. Που δεν συγκάλεσε ούτε μια συνέλευση, που δεν οργάνωσε ούτε μια κινητοποίηση. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να περιμένουν άπραγοι τις εξελίξεις που θα καθορίσουν τις ζωές τους επειδή η διοίκηση του σωματείου τα βρήκε με την εργοδοσία και έβαλε πλάτη για να προχωρήσουν τα σχέδια του «Μαρινόπουλου» και να βρει ένα καλό «επενδυτικό τοπίο» ο «Σκλαβενίτης». Και δεν πρέπει να περιμένουν όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι από τη δήθεν αριστερή κυβέρνηση να τους βρει μια λύση.
Οι εργαζόμενοι πρέπει ΤΩΡΑ, ΑΠΟ ΧΘΕΣ, να βγουν στο δρόμο και να απαιτήσουν αυτά που δικαιούνται: τα δεδουλευμένα τους, τις δουλειές τους, τα δικαιώματά τους.
Γιατί οι διαβεβαιώσεις των εκπροσώπων του «Μαρινόπουλου» στο Πρωτοδικείο για τους εργαζόμενους αποδείχτηκαν «λόγια του αέρα», βολικές αοριστίες οι οποίες έχουν ήδη εξανεμιστεί, καθώς οι εργαζόμενοι ακόμη περιμένουν τους μισθούς που έπρεπε να πάρουν την προηγούμενη Δευτέρα.
Γιατί η υπαγωγή στο άρθρο 99 δεν αποτελεί παρά ένα καλό κόλπο για να κερδίσει χρόνο ο «Μαρινόπουλος» και να παζαρέψει, όχι για λογαριασμό των εργαζομένων, αλλά για το δικό του όφελος το οποίο τους οδήγησε μέχρι εδώ. Εξάλλου, από τις επιχειρήσεις που προσέφυγαν στο άρθρο 99 ούτε το 5% δεν κατάφερε να «εξυγιανθεί» και να συνεχίσει τη λειτουργία του.
Γιατί ακόμη και αυτή η λεγόμενη «εξυγίανση» είναι πλέον βέβαιο ότι θα σημάνει μεγάλες υποχωρήσεις για τους εργαζόμενους: απώλεια δεδουλευμένων, απολύσεις, χειροτέρευση των όρων αμοιβής και δουλειάς.
Γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έβαλε πλάτη στο να συντηρείται αυτό το καθεστώς της σκανδαλώδους ληστείας του μεγάλου κεφάλαιου σε βάρος του λαού, το οποίο αξιοποίησε ο «Μαρινόπουλος» και τόσοι άλλοι. Και ετοιμάζει με τη σειρά της νέα αντεργατικά μέτρα (περιορισμό στη συνδικαλιστική δράση, ομαδικές απολύσεις, περικοπή 13ου και 14ου μισθού).
Απέναντι σε όλους αυτούς, οι εργαζόμενοι του Μαρινόπουλου πρέπει να σταθούν ενωμένοι και αποφασισμένοι. Στηριγμένοι στις δικές τους δυνάμεις και όχι με την τύχη τους αφημένη σε όλους αυτούς που τους οδήγησαν μέχρι εδώ (αυτούς και χιλιάδες ακόμη εργαζόμενους) και οι οποίοι θα συνεχίσουν να προωθούν και να στηρίζονται στην ίδια και χειρότερη αντεργατική πολιτική.
Σάββατο 9 Ιουλίου 2016
Ταξική Πορεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου