Συνέντευξη με απεργούς εργαζόμενους της Teleperformance

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ TELEPERFORMANCE

Από το τέλος του Ιανουαρίου, οι εργαζόμενοι στην Teleperformance, και ιδιαίτερα τα μέλη της τυνησιακής κοινότητας, ξεκίνησαν μια μάχη ζητώντας αυξήσεις μισθών που να καλύπτουν το κόστος διαβίωσης, συλλογικές συμβάσεις και κατάργηση του "ειδικού σκοπού" βίζας. Μέχρι στιγμής, έχουν πραγματοποιήσει δύο μαζικές απεργίες, με περισσότερους από 4 χιλιάδες εργαζόμενους να συμμετέχουν. Έχουν ανακοινώσει στη διοίκηση ότι δεν θα σταματήσουν μέχρις ότου οι απαιτήσεις τους ικανοποιηθούν.  Τρία μέλη της τυνησιακής κοινότητας και εργαζόμενοι της Teleperformance απάντησαν σε μερικές από τις ερωτήσεις μας.

1.Ποια ήταν τα πρώτα βήματα αυτού του αγώνα και ποιοι οι παράγοντες που σας έκαναν να μαζέψετε υπογραφές διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς;

Nour:

Το πρώτο βήμα ήταν να αναλύσουμε την παρούσα θέση μας σε ό,τι αφορά τους μισθούς και τα εργασιακά μας δικαιώματα στην εταιρεία. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι η πρωτοβουλία δεν ξεκίνησε από ένα άτομο που είπε “μέχρι εδώ” αλλά ήταν μια συλλογική άποψη την οποία μοιραζόμασταν. Η συλλογή υπογραφών ξεκίνησε από το Facebook και ένα συνάδελφο, τον Τ και στη συνέχεια μάζεψε πάνω από 760 υπογραφές. Ο αγώνας αυτός έφερε κοντά εργαζόμενους οι οποίοι μοιράζονταν τις ίδιες ανησυχίες και την ίδια απογοήτευση. Εγώ προσωπικά είμαι στην εταιρεία από το 2017 με τον ίδιο ακριβώς μισθό, κάτι που τροφοδότησε την επιμονή μου να μιλήσω για την ανάγκη να επέλθει μία αλλαγή. Επιπλέον, ως μέλος της Τυνησιακής κοινότητας, ξέρω ότι πολλά άλλα μέλη της κοινότητας που δουλεύουν σε αντίστοιχες εταιρείες έχουν παρόμοια ζητήματα. Ξεκινήσαμε να συλλέγουμε υπογραφές ως μια συλλογική προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε αυτή την ανισότητα και να εξασφαλίσουμε δίκαιη αποζημίωση για όλους τους εργαζόμενους. Αργότερα, ο Τ πρότεινε να απευθυνθούμε στο ΣΕΤΗΠ που μας βοήθησε και μας καθοδήγησε σε ό,τι αφορά την πορεία που θα ακολουθούσαμε για να απαιτήσουμε δικαιοσύνη από την εταιρεία.

Sami:

Αρχικά επεδίωξα ενεργά την ατομική διαπραγμάτευση για δίκαιη αποζημίωση και σύμβαση αορίστου χρόνου, ειδικά αφού ήρθα αντιμέτωπος με αυξανόμενες ευθύνες αλλά στάσιμο μισθό. Παρά τις προσπάθειες όλων μας να ανοίξουμε διάλογο με την εργοδοσία, αντιμετωπίσαμε σταθερή αντίσταση με απορριπτικές απαντήσεις που έδειχναν πλήρη αδιαφορία για τις ανησυχίες μας. Αυτή η απογοήτευση συνδυάστηκε με την επακόλουθη τρομοκρατία από την ανώτερη διοίκηση, κάτι που δημιούργησε ένα εχθρικό εργασιακό περιβάλλον. Αναγνωρίζοντας το αυξανόμενο κόστος ζωής που επιδεινώθηκε από διεθνή γεγονότα όπως η πανδημία του Covid-19 και γεωπολιτικές εντάσεις, οι ελπίδες μας για αυξήσεις μισθών απορρίφθηκαν επανειλημμένα. Αντί αυτού γίναμε μάρτυρες παραπλανητικών ελιγμών όπως η ανακατανομή μπόνους για την απόκρυψη της μη αύξησης μισθών. Η ανισότητα στη μεταχείριση, ιδιαίτερα εμφανής στις προνομιακές αυξήσεις σε τμήματα που εξυπηρετούν συγκεκριμένες γλώσσες, ενέτειναν αισθήματα απογοήτευσης και διακρίσεων. Επιπλέον η δυσαρέσκειά μας τροφοδοτήθηκε περαιτέρω από την απραγματοποίητη υπόσχεση για συμβάσεις αορίστου χρόνου. Αυτά τα συστημικά ζητήματα μας ώθησαν να δράσουμε και παρακίνησαν την διακίνηση ενός υπομνήματος που είχε απήχηση σε ένα μεγάλο φάσμα συναδέλφων, συμπεριλαμβανομένων supervisors και εργαζομένων στο HR, αντανακλώντας ένα κοινό αίσθημα εκνευρισμού και απογοήτευσης.

S.B.:

Οι λόγοι είναι εμφανείς σε όλους, και δεν είναι απλώς ο πληθωρισμός ή η οικονομική μας κατάσταση, αλλά η κοινή λογική. Πάνω από 10 χρόνια τώρα η Teleperformance δεν έχει κάνει αυξήσεις σε μισθούς. Τότε τα πράγματα ήταν καλύτερα αλλά όχι πλέον. Ακόμη και με μία μικρή αύξηση μισθού δεν πρόκειται να καλυφθεί η ζημιά που έχει κάνει η αύξηση του κόστους ζωής. Δεν είναι απλώς ένα αίτημα, είναι ζωτικής σημασίας.

2.Ποια είναι τα αιτήματά σας και γιατί;

Nour:

Το βασικό μας αίτημα από τη διοίκηση της Teleperformance είναι δίκαιοι μισθοί που να αντανακλούν την αξία της δουλειάς μας καθώς και το κόστος ζωής. Είμαι εργαζόμενος της εταιρείας εδώ και 6.5 χρόνια χωρίς καμία αύξηση, παρά τον πληθωρισμό που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα που έχει επηρεάσει τα ενοίκια, τα τρόφιμα και άλλα βασικά καθημερινά έξοδα. Είναι σημαντικό επίσης να τονίσουμε ότι η πλειοψηφία από εμάς έχουν ορισμένου χρόνου συμβάσεις. Αυτό εντείνει την αβεβαιότητα και την αστάθεια στο καθεστώς εργασίας μας. Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη αυξήσεων στους μισθούς και δίκαιας αντιμετώπισης όλων των εργαζομένων. Επιπλέον, στην πρώτη μας συνάντηση με το ΣΕΤΗΠ προέκυψαν και άλλα συλλογικά αιτήματα. Αυτά τα αιτήματα μεταφράστηκαν αργότερα σε μία επιστολή που αποστείλαμε στο Τμήμα Ανθρωπίνου Δυναμικού της Teleperformance, η οποία ήταν το πρώτο βήμα. Ως μέρος αυτού του συλλογικού αγώνα, απευθύνομαι στην εργοδοσία θέλοντας να είμαι εργαζόμενος σε αυτή. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι η εταιρεία θα έπρεπε να φροντίζει για τους εργαζόμενούς της και να εγγυάται την αξιοπρέπειά και τα δικαιώματα τους!

Sami:

Τα αιτήματα είναι ριζωμένα στην επιτακτική ανάγκη για δίκαιη μεταχείριση και εργασιακές συνθήκες:

-Αύξηση μισθών που να καλύπτει το κόστος ζωής

-Συμβάσεις αορίστου χρόνου για εργαζόμενους με κάποια προϋπηρεσία

-Αυξήσεις μισθών όσο εργαζόμενοι παραμένουν στην εταιρεία

-Επιπλέον επιδόματα για φαγητό

-Ιδιωτική ιατρική ασφάλιση

-Προσφορά άμεσης επικοινωνίας μεταξύ των δικηγόρων της εταιρείας και του τμήματος αλλοδαπών για ζητήματα άδειας διαμονής

-Πλάνο επαναπρόσληψης για εργαζόμενους που έκλεισαν τα τμήματά τους

-Καλοκαιρινή κατασκήνωση για τα παιδιά εργαζομένων

-Μία πληρωμένη ημέρα άδειας ανά εμμηνορρυσιακό κύκλο για γυναίκες εργαζόμενες

-Καθαρά και καλά φωτισμένοι χώροι εργασίας

-Επίδομα για κάλυψη μεταφορικών για τους εργαζόμενους που δουλεύουν στα γραφεία

-Δωρεάν πάρκινγκ για τους εργαζόμενους

-Ενίσχυση του πακέτου πλεονεκτημάτων

-Ενίσχυση των προσφερόμενων ανέσεων στο γραφείο όπως γυμναστήριο και δωμάτιο για σιέστα

-Χρηματοδότηση ομαδικών δραστηριοτήτων για το προσωπικό

 

Αυτά τα αιτήματα, κάποια από τα οποία έγιναν δεκτά αλλά στη συνέχεια ανακλήθηκαν, είναι ουσιώδη για τη διαφύλαξη της ευημερίας και του ηθικού των εργαζομένων, ιδιαίτερα εν μέσω των παρόντων οικονομικών δυσκολιών και αβεβαιοτήτων.

S.B.:

Το αίτημα για αυξήσεις μισθών είναι αυτονόητο, οι εταιρείες ανά τον κόσμο δίνουν ετήσιες αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων τους. Αυτό το αίτημα δεν προκύπτει από το πουθενά αλλά είναι μία λογική και δίκαιη απαίτηση. Πέρα από αυτό ζητάμε συμβάσεις αορίστου χρόνου και κατάργηση της βίζας ειδικού σκοπού. Αλλιώς πρόκειται απλώς για σύγχρονο δουλεμπόριο και οικονομικές διακρίσεις εντός της ΕΕ, η οποία κατά τα άλλα δίνει διαλέξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

 

3.Πιστεύετε ότι οι δύο απεργίες στις 8 και τις 19 Φεβρουαρίου ήταν επιτυχείς;

Nour:

Αν και οι απεργίες στις 8 και τις 19 Φεβρουαρίου ήταν σημαντικές ενδείξεις ενότητας και αποφασιστικότητας μεταξύ των εργαζομένων, η ουσιαστική τους νίκη θα εξαρτηθεί τελικά από το αν η εργοδοσία θα κάνει βήματα για να ικανοποιήσει τα αιτήματά μας ή αν θα συνεχίσει να αγνοεί τα δικαιώματά μας. Πιστεύω ότι έχουμε ήδη κερδίσει στις απεργίες καθώς ο αγώνας αυτός έγινε από το τίποτα κάτι υπαρκτό.

Sami:

Οι δύο απεργίες στις 8 και 19 Φεβρουαρίου σηματοδότησαν σημαντικά ορόσημα στον συλλογικό μας αγώνα, και λειτούργησαν ως παραδειγματική μετατόπιση στην ενδυνάμωση των εργαζομένων και της αλληλεγγύης. Οι απεργίες κατάφεραν να διαλύσουν χρόνιους φόβους για αντίποινα και ενθάρρυναν μεγάλο αριθμό εργαζομένων να εκφράσουν ανοιχτά τη δυσαρέσκειά τους. Η σημαντική συμμετοχή σε συναντήσεις του σωματείου, σε συνδυασμό με την αυξημένη εγγραφή εργαζομένων, υπογράμμισαν την απόλυτη δέσμευση στην κατάκτηση απτών αλλαγών.

Επιπλέον, οι απεργίες χαρακτηρίστηκαν από μία ειρηνική και πειθαρχημένη προσέγγιση, που αντανακλά μία συντονισμένη προσπάθεια τήρησης των νόμιμων και ηθικών προδιαγραφών.

S.B.:

Οι απεργίες ήταν μια τεράστια επιτυχία, ειδικά με τη γνώση του ότι η εργοδοσία δεν περίμενε ποτέ ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί. Είναι η πρώτη φορά που εργαζόμενοι απεργούν τόσο μαζικά σε αυτές τις εταιρείες, και φυσικά δε θα είναι η τελευταία. Η διοίκηση διαφημίζει ότι οι πόρτες της είναι ανοιχτές για τους εργαζόμενους (κάτι που φυσικά δεν ισχύει) αλλά τώρα θα καταργήσουμε τις πόρτες εντελώς και θα τους κάνουμε να μας ακούσουν.

 

4.Πως αποπειράθηκε η εργοδοσία να εκφοβίσει τους εργαζομένους με σκοπό να τους πιέσει να μη συμμετέχουν στον αγώνα που έχει ξεσπάσει;

Nour:

Η εργοδοσία προσπαθεί να εκφοβίσει τους εργαζόμενους με το να παραπληροφορεί σε ό,τι αφορά τη νομιμότητα του ΣΕΤΗΠ, προσπαθώντας να σπείρει την αμφιβολία. Έχουν επίσης αποπειραθεί να μας διασπάσουν απεικονίζοντας τις απεργίες ως επιβλαβείς για τα συμφέροντα της εταιρείας. Παρ’ όλα αυτά παραμένουμε ενωμένοι στον σκοπό μας και αρνούμαστε να τρομοκρατηθούμε και να σωπάσουμε! Δε θα μας αποτρέψουν αυτές οι τακτικές και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για τα εργασιακά μας δικαιώματα!

Sami:

Οι προσπάθειες της εργοδοσίας να αποτρέψουν τη συμμετοχή εργαζομένων στον αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη χαρακτηρίστηκαν από παραπληροφόρηση και εξαναγκασμό. Κάποια μέλη της διοίκησης κατέφυγαν στη διάδοση αβάσιμων φημών σε ό,τι αφορά τη νομιμότητα των απεργιών και τις πιθανές επιπτώσεις για τους εργαζόμενους που συμμετέχουν σε αυτές, συμπεριλαμβανομένων απειλών για παρακράτηση μπόνους και αδικαιολόγητη απουσία.

Επιπλέον, υπήρχαν περιπτώσεις στοχευμένων συζητήσεων με στόχο την ενστάλαξη φόβου και αβεβαιότητας σε ό,τι αφορά όρους στα συμβόλαιά μας αλλά και τις μετρήσεις της απόδοσής μας. Παρ’ όλα αυτά αυτές οι τακτικές οδήγησαν στην ενίσχυση της αποφασιστικότητας και της ενότητας των εργαζομένων στον αγώνα για δικαιοσύνη!

S.B.:

Προσωπικά εμένα δεν προσπάθησε κανείς να με εκφοβίσει, αλλά έχω ακούσει ιστορίες από συναδέλφους. Περίμενα μία εταιρεία σαν την Teleperformance να κάνει πράξη αυτό που λέει στα διαφημιστικά της φυλλάδια αλλά αυτό που φαίνεται είναι ότι όλα είναι ψέματα και προπαγάνδα. Είμαι τρομερά απογοητευμένος από την εταιρεία και τη διοίκηση. Και θα ήθελα να τονίσω ότι δεν είναι εντάξει όταν οι εργαζόμενοι ζουν υπό καθεστώς φόβου, κάτω από τις απειλές της απόλυσης. Πλέον δεν εργαζόμαστε στην Teleperformance επειδή είναι “the best place to work” (όπως διαφημίζει η εταιρεία), αλλά επειδή δεν έχουμε άλλες επιλογές καθώς είμαστε υπό το καθεστώς της βίζας ειδικού σκοπού, κάτι που η εργοδοσία χρησιμοποιεί εναντίον μας.

 

5. Τι έχετε να πείτε στους εργαζόμενους που ενδεχομένως φοβούνται να συμμετέχουν στις απεργίες;

Nour:

Σε όποιον εργαζόμενο φοβάται να συμμετέχει θέλω να τονίσω το εξής: δεν είναι κανείς μόνος του σε αυτό. Η συμμετοχή σου είναι αναγκαία για την εξασφάλιση της συλλογικής μας επιτυχίας. Η απεργία είναι νόμιμη στην Ελλάδα και δεν χρειάζεται να υποφέρει κανείς στη σιγή. Τα βήματά μας είναι καλά οργανωμένα και μπορείς να γίνεις μέρος του αγώνα μας. Επίσης, το ΣΕΤΗΠ έχει στήσει ένα απεργιακό ταμείο που μπορεί να βοηθήσει αν η απώλεια του μεροκαμάτου είναι κάτι που κρατά κάποιον από το να απεργήσει.

Sami:

Στους εργαζόμενους που είναι διστακτικοί να συμμετέχουν στις απεργίες εξαιτίας φόβου, καταλαβαίνω τις ανησυχίες σας και αναγνωρίζω τον φυσικό φόβο που σχετίζεται με την αμφισβήτηση του status quo. Παρ’ όλα αυτά, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η συλλογική δράση είναι αναγκαία για να επιφέρει ουσιαστική αλλαγή. Να είστε σίγουροι ότι η συμμετοχή σας συμβάλλει σε ένα πιο δίκαιο εργασιακό περιβάλλον και θέτει προηγούμενο για μελλοντικές προσπάθειες προάσπισης των δικαιωμάτων μας. Επιπλέον, η αλληλεγγύη που επιδείχθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης απεργίας απομυθοποίησε πολλές από τις τακτικές εκφοβισμού, υπογραμμίζοντας τη δύναμη που έχει η ενότητα στην αντιμετώπιση της αδικίας.

S.B.:

Δεν αξίζει σε κανέναν να ζει κάτω από τέτοιο φόβο. Από τη στιγμή που υπάρχει αυτός ο φόβος το πρόβλημα το έχει ο εργοδότης, όχι εσύ. Αυτό σημαίνει ότι μας θέλουν φοβισμένους ώστε να μας ελέγχουν και να μας κάνουν να νιώθουμε ότι δεν είμαστε αρκετοί και ότι είμαστε στο έλεός τους. Τώρα δεν είναι κανείς μόνος και μαζί δε θα φοβηθούμε γιατί έχουμε ο ένας τον άλλον.

 

6. Ποια είναι η άποψή σας για την αγωγή της Teleperformance ενάντια στο ΣΕΤΗΠ;

Nour:

Η μήνυση της Teleperformance ενάντια στο ΣΕΤΗΠ είναι μία ξεκάθαρη προσπάθεια να καταπιέσει το δικαίωμά μας να οργανωθούμε και να υποστηρίξουμε δίκαιη αντιμετώπιση στο χώρο εργασίας μας. Είναι μία κατάφωρη αδιαφορία για τα βασικά εργασιακά μας δικαιώματα. Απορρίπτουμε όλες τις απόπειρες εκφοβισμού από την εργοδοσία και παραμένουμε σταθεροί στη δεσμευσή μας να παλέψουμε για μισθούς και δικαιώματα! Δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε!

Sami:

Η απόφαση της Teleperformance να κινήσει νομικές διαδικασίες ενάντια στο ΣΕΤΗΠ αντανακλά μια άστοχη απόπειρα να καταπνίξει τις αντιδράσεις και να καθυστερήσει την επίλυση. Η εταιρεία έχει χρησιμοποιήσει παρόμοιες τακτικές σε άλλες χώρες του κόσμου και έχουν αποδειχθεί μάταιες, κάτι που υπογραμμίζει τη ματαιότητα τέτοιων συγκρουσιακών προσεγγίσεων. Αντί να εμπλέκεται σε παρατεταμένες δικαστικές διαμάχες, θα ήταν καλύτερο η εργοδοσία να αντιμετωπίσει τα υπάρχοντα παράπονα σε μια εποικοδομητική βάση, δημιουργώντας έτσι ένα πιο αρμονικό και παραγωγικό εργασιακό περιβάλλον.

S.B.:

Είναι ακόμα ένας ελιγμός, μια απόπειρα να μας κάνουν να χάσουμε την ελπίδα μας. Είναι στενάχωρο που μια εταιρεία “αναζητά δικαιοσύνη” όταν τίποτα δεν αφορά απλώς αυτούς. Είναι σα να μην μας αντιμετωπίζουν ως ανθρώπους. Ίσως θα έπρεπε να θυμηθούν τον Σπάρτακο.

 

7. Πως βλέπετε την εξέλιξη αυτού του αγώνα προοπτικά και ποια βήματα θεωρείτε αναγκαία ούτως ώστε να είναι νικηφόρος;

Nour:

Η εξέλιξη του αγώνα μας εξαρτάται από την συνεχή μας ενότητα, αποφασιστικότητα και ανθεκτικότητα απέναντι στις αντιξοότητες. Πρέπει να παραμένουμε οργανωμένοι και επικεντρωμένοι στους στόχους μας, παρά τις προσπάθειες της εργοδοσίας να εκτροχιάσει τις προσπάθειές μας. Προχωρώντας θα πρέπει να κλιμακώσουμε τις δράσεις μας, με τη συνέχεια των απεργιών και με συλλογικές διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία. Η νίκη απαιτεί επιμονή και αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων, καθώς και μια δέσμευση η εργοδοσία να είναι υπόλογη για τις πράξεις της.

Sami:

Όσο προχωράμε σε αυτό τον αγώνα, είναι αναγκαίο να διατηρήσουμε την ορμή και την αλληλεγγύη μας αλλά και να αναγνωρίζουμε τις δυσκολίες που υπάρχουν στην αντιπαράθεση με μία μεγάλη εταιρεία. Το ξεπέρασμα του φόβου και η κατάρριψη τυχόν παρανοήσεων σε ό,τι αφορά τα εργασιακά μας δικαιώματα είναι βασικά βήματα για να πετύχουμε τους στόχους μας. Πρέπει να παραμείνουμε σταθεροί στα αιτήματά μας και να αναγνωρίσουμε ότι η ουσιαστική αλλαγή πολλές φορές απαιτεί επιμονή και θυσίες. Με το να είμαστε ενωμένοι και να διεκδικούμε τη συλλογική μας ευημερία μπορούμε να στρώσουμε το δρόμο για ένα καλύτερο και πιο δίκαιο μέλλον για όλους τους εργαζόμενους.

S.B.:

Αυτή είναι μόνο η αρχή. Είναι μια μεγάλη δοκιμασία για εμάς, αλλά είμαστε έτοιμοι και θα το πάμε μέχρι τέλους γιατί το μόνο που ζητάμε είναι δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Ό,τι και να κάνουν δε θα τσακίσουν το ηθικό μας