Δυστυχώς όμως, δεν είναι μόνο η πολιτική της κυβέρνησης που αφήνει για άλλη μια φορά το λαό στην τύχη του. Είναι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στις δύο ομοσπονδίες, που ούτε θέλουν ούτε μπορούν να οργανώσουν τους αγώνες που απαιτούνται ούτως ώστε να ανατραπεί αυτό το νέο μέτρο, που τσακίζει το δικαίωμα του λαού στη δωρεάν περίθαλψη. Από πέρσι που ψηφίστηκε ο νόμος Γκάγκα καλλιεργούσαν αυταπάτες ότι κι αυτός ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά (ποιος άλλος αλήθεια έμεινε;). Κι όταν ξεκίνησαν τα πρώτα χειρουργεία τελευταία στιγμή καλούσαν σε κινητοποιήσεις -κάθε μέρα σε άλλο νοσοκομείο- που δεν είχαν κόσμο, όχι γιατί οι εργαζόμενοι συμφωνούν, αλλά γιατί κανείς δεν τους καλεί σε έναν αγώνα με προοπτική νίκης.
Μπορούμε να πετύχουμε νίκες ενάντια στα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που διαδέχονται το ένα το άλλο, αρκεί να οργανωθούμε και να παλέψουμε μαζικά. Ξεπερνώντας όσους καλλιεργούν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία κι όσους βαφτίζουν νίκες τις ήττες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου