ΞΑΝΘΗ | Ανακοίνωση της Ταξικής Πορείας Υγειονομικών

 

ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΝ

ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΙΣΗ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΛΑΟ.

ΓΕΓΟΝΟΣ 1^ο: Οι δύο σημαντικότερες κλινικές του Νοσοκομείου Ξάνθης, Παθολογική και Χειρουργική δεν διαθέτουν το ιατρικό προσωπικό για να καλυφθούν εφημερίες μηνός εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα. ΣΧΟΛΙΟ: Εκ των ων ουκ άνευ, η λειτουργία Παθολογικής και Χειρουργικής κλινικής σε δευτεροβάθμια υγειονομική δομή που ονομάζεται ΓΕΝΙΚΟ Νοσοκομείο! Ειδάλλως παύει να υφίσταται ως τέτοιο…

ΓΕΓΟΝΟΣ 2^ο: Παγιώθηκε εδώ και χρόνια η εφημέρευση της Ουρολογικής κλινικής σε 14 μέρες το μήνα. ΣΧΟΛΙΟ: Σύσταση προς τους ουρολογικούς ασθενείς να συντονίζονται με το πρόγραμμα των εφημεριών…

ΓΕΓΟΝΟΣ 3^ο: Η εικόνα σε Καρδιολογική, Ορθοπεδική και Αναισθησιολογικό είναι εδώ και χρόνια (πριν ακόμα την πανδημία) εξαιρετικά αποκαρδιωτική, καθώς μονίμως η λειτουργία τους κουτσαίνει και οι γιατροί δεν παίρνουν ανάσα!...

ΓΕΓΟΝΟΣ 4^ο: Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και ΩΡΛ κλινική είναι με βεβαιότητα ΠΑΡΕΛΘΟΝ στο ΓΝΞ. Όσο για την Ψυχιατρική δεν αποτέλεσε ποτέ ούτε καν παρελθόν… ΣΧΟΛΙΟ: Μαιευτική, Παιδιατρική και Οφθαλμολογική, οι μόνες κλινικές με κάλυψη εφημεριών και σχετική πληρότητα (αθροιστικά εννοούμε) στις εισαγωγές ασθενών.

ΓΕΓΟΝΟΣ 5^ο: ΤΕΠ και ΤΕΙ αποτελούν τις δύο «εισόδους» ασθενών στο νοσοκομείο. Προϋπόθεση για τη λειτουργία τους η παρουσία γιατρών. Στα μεν ΤΕΠ η ιατρική κοινότητα συχνά εκπροσωπείται από υπό παράταση εξαντλημένους ειδικευόμενους. Στα δε ΤΕΙ πληθαίνουν τα ιατρεία που διέκοψαν τη λειτουργία τους…

ΓΕΓΟΝΟΣ 6^ο: Παραιτήσεις συνταξιοδότησης γίνονται ανέκαθεν νομοτελειακά. Η κακή (ή και ανύπαρκτη) διαχείριση τέτοιου τύπου παραιτήσεων ΔΕΝ οδήγησε στην εκτόνωση των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν. Αντιθέτως, πυροδότησε νέο κύμα παραιτήσεων λόγω εξουθένωσης του εναπομείναντος ιατρικού προσωπικού.

Αυτά σε τοπικό επίπεδο. Αν δούμε τον ευρύτερο υγειονομικό χάρτη και όσον αφορά στα νοσοκομεία της περιφέρειας διαπιστώνουμε σημαντικές και ανησυχητικές ομοιότητες. Σύμπτωση ή «σημεία των καιρών»;

Οι «καιροί» λοιπόν είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο: ορίζονται από την ανεμπόδιστη αμφισβήτηση, στέρηση και επίθεση από τη μεριά του συστήματος και των κυβερνήσεών του στα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τις κατακτήσεις των λαών όλου του κόσμου.

Στον τόπο μας έχουμε διαχρονικά κυβερνήσεις που δεν αμφισβήτησαν ΠΟΤΕ, ούτε θα το κάνουν, την εξάρτηση της χώρας από ΗΠΑ και ΕΕ. Στα πλαίσια της εξάρτησης και της ευθυγράμμισής τους με τα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα αμφισβητούν ωστόσο το δικαίωμα του λαού μας στην ειρήνη με την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο της Ουκρανίας και τον αιώνιο αντιδραστικό ανταγωνισμό με τη γειτονική Τουρκία, μας στερούν το δικαίωμα σε καθαρό περιβάλλον και μας καταδικάζουν να ζήσουμε χωρίς οξυγόνο με την εγκληματική διαχείριση των πυρκαγιών, νομοθετούν και εφαρμόζουν αντεργατικά μέτρα που οδηγούν σε εξόντωση των εργαζομένων και της νεολαίας, μας στερούν μια αξιοπρεπή διαβίωση με την ακρίβεια από τη μια και μισθούς πείνας από την άλλη.

Επιτίθενται στο δικαίωμά μας για ίση, πλήρη και δωρεάν περίθαλψη και το κάνουν ανεμπόδιστα ήδη εδώ και χρόνια αποτελώντας η μια κυβέρνηση παρακολούθημα της προηγούμενης. Τα 11 νοσοκομεία στα οποία μπήκε λουκέτο πριν μια δεκαετία εξακολουθούν να είναι κλειστά. Και η όρεξη άνοιξε και πάλι καθώς οι εκφρασμένες προθέσεις των κυβερνόντων – σε πλήρη ευθυγράμμιση με την εαρινή έκθεση της Κομισιόν- είναι να ακολουθήσει τσουνάμι καταργήσεων και συγχωνεύσεων σε κρατικές δομές υγείας. Πώς στρώνεται ο δρόμος για την υλοποίηση αυτών των αντιλαϊκών σχεδιασμών;

·       Με την ερημοποίηση, εγκατάλειψη νοσοκομείων, Κέντρων Υγείας, Περιφερειακών Ιατρείων.

·       Με μεταβίβαση της ευθύνης – κόστους λειτουργίας στις ίδιες τις δομές (ΝΠΙΔ) ή προς την Περιφέρεια, αποσύροντας την υποχρέωση της κρατικής χρηματοδότησης.

·       Με απόλυτη εργαλιοποίηση της Αξιολόγησης-Στοχοθεσίας Μονάδων που θα ξεκαθαρίζει το τοπίο σχετικά με τη «βιωσιμότητα» των νοσοκομείων.

·       Με την καλλιέργεια κλίματος απαξίωσης στην κοινή γνώμη της παρεχόμενης περίθαλψης, με την διαρκή υποβάθμιση της λειτουργίας των νοσοκομείων και την προβολή του ιδιωτικού τομέα ως διέξοδο.

·       Με την κατάργηση όσων δικαιωμάτων έχουν οι εργαζόμενοι υγειονομικοί, καθώς όλο και λιγοστεύουν οι μόνιμοι και αυξάνουν οι λοιπές κατηγορίες εργαζομένων με κοινό στοιχείο τη μη μονιμότητα, γεγονός που καθιστά την εργασιακή τους πορεία αβέβαιη και διαμορφώνει προφίλ εργαζόμενου φοβισμένου, υπάκουου και ευάλωτου στις πιέσεις της εργοδοσίας.

·       Με τη σταδιακή εισαγωγή (ήδη από το 2000) ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στη λειτουργία των νοσοκομείων βάσει των οποίων ορίζονται οι προτεραιότητες στη σχέση τιμής – κέρδους και όχι στην κάλυψη των υγειονομικών αναγκών των ασθενών.

Στη διπλή αυτή επίθεση τόσο προς τον λαό όσο στους υγειονομικούς που εξαπολύεται συντονισμένα, η απάντηση πρέπει να δοθεί από κοινού. Λαός και Υγειονομικοί ενωμένοι να δώσουμε τον αγώνα που οφείλουμε για να κατακτήσουμε το δικαίωμα σε Ίση, Πλήρη και Δωρεάν Περίθαλψη στον τόπο μας. Με την ενεργοποίηση των σωματείων και συλλόγων (και πρώτα απ’ όλα του δικού μας σωματείου), με τη συγκρότηση επιτροπών και πρωτοβουλιών αγώνα σε χώρους δουλειάς και στην πόλη, με κοινή δράση και συντονισμό, να προχωρήσουμε με επιμονή και προοπτική, με επίγνωση της κατάστασης, ώστε να μην κάμπτεται η μαχητικότητά μας, όχι με «πυροτεχνήματα» του ενός απογευματινού περιπάτου, τα οποία αφήνουν επίγευση απογοήτευσης. Με στόχο την αναμέτρηση και ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και όχι με προτάσεις «βελτίωσής» της. Η επίκληση στις «αρχές» του τόπου προς αναζήτηση συμμάχων, ειδικά σε προεκλογική περίοδο, μόνο σε κούφιες υποσχέσεις και αποπροσανατολισμό από τους στόχους μας θα οδηγήσει. Να διεκδικήσουμε:

Ø  ΔΩΡΕΑΝ ΙΣΗ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΛΑΟ.

Ø  ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΚΟΜΒΟΣ- ΑΚΤΙΝΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ, ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΚΛΙΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ.

Ø  ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΜΟΝΙΜΟΥ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ.

Ø  ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ.

Ø  ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ.