Έχουμε τοποθετηθεί αρκετές φορές, σε σχέση με το πώς βλέπουμε το ζήτημα της κοινής δράσης. Τόσο όσον αφορά την αναγκαιότητα προώθησης της, με στόχο την όσο το δυνατόν πιο μαζική και δυναμική απεύθυνση στο λαό και τους εργαζόμενους, όσο και για τις σχέσεις που πρέπει να υπάρχουν μεταξύ των δυνάμεων που συμμετέχουν σε αυτήν. Έχοντας βρεθεί σε πολλές προσπάθειες κοινής δράσης με άλλες δυνάμεις, σε πρωτοβουλίες, επιτροπές και σχήματα και έχοντας απευθύνει κι εμείς αντίστοιχα καλέσματα αρκετές φορές, επιμένουμε πως ιδιαίτερα στη σημερινή φάση του αρνητικού ταξικού συσχετισμού που βαραίνει την εργατική τάξη και τον κόσμο της δουλειάς, η κοινή δράση μεταξύ των δυνάμεων που μιλάνε από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων, είναι ιδιαίτερα αναγκαία.
Με αυτό το σκεπτικό και αναγνωρίζοντας αυτή την ανάγκη, αποφασίσαμε να συμμετέχουμε και στην «Επιτροπή Ταξικής Αλληλεγγύης στους 2 απολυμένους εργάτες στο πράσινο», στηρίζοντας τον αγώνα τους για επαναπρόσληψη. Θεωρούμε πολύ σημαντική την ανάδειξη τέτοιων αγώνων, κόντρα στην εργασιακή βαρβαρότητα και το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης που προωθείται από τις δυνάμεις του κεφαλαίου, όπως θεωρούμε πολύ σημαντική και τη νικηφόρα κατάληξη του, αφού οι δύο εργάτες έχουν πλέον επιστρέψει στη δουλειά τους. Μια νίκη που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην πίεση που άσκησε η επιτροπή προς την εργοδοσία, μέσα από τη δράση και την κίνηση της, όλο το προηγούμενο διάστημα. Η πλατιά έκφραση της ταξικής αλληλεγγύης από τον κόσμο του κινήματος έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και αναδεικνύει, όπως έγινε και στην περίπτωση των δύο απολυμένων, τη δύναμη της συλλογικής πάλης, μέσω της προώθησης της κοινής δράσης.
Παρόλα αυτά, έχουμε επισημάνει στα πλαίσια της επιτροπής, το τελευταίο διάστημα, ορισμένες πρακτικές που θεωρούμε πως δεν προωθούν την υπόθεση της κοινής δράσης και θέτουν σε λαθεμένες βάσεις τις σχέσεις ανάμεσα στις δυνάμεις που συμμετέχουν σε αυτή. Πρακτικές με τις οποίες είμαστε αντίθετοι και στις οποίες κάνουμε αντιπαράθεση, ακριβώς γιατί πιστεύουμε πως προϋπόθεση για το προχώρημα της κοινής δράσης είναι ο αμοιβαίος σεβασμός μεταξύ των δυνάμεων και όταν αυτός δεν υπάρχει, υπονομεύεται η ίδια η προσπάθεια του κοινού αγώνα.
Το τελευταίο διάστημα λοιπόν, βρεθήκαμε σε ορισμένες περιπτώσεις μπροστά σε προειλημμένες, ουσιαστικά, αποφάσεις, οι οποίες ποτέ δε συζητήθηκαν μεταξύ των συμμετεχόντων στην επιτροπή, αλλά πάρθηκαν στο όνομα αυτής. Αναβολές- ουσιαστικά ματαιώσεις- προγραμματισμένων εκδηλώσεων, οι οποίες είχαν αποφασιστεί σε προηγούμενες συναντήσεις της επιτροπής και για τις οποίες δεν συνέτρεχε ουσιαστικός λόγος ματαίωσης. Πρώτη περίπτωση ήταν η ματαίωση του γλεντιού οικονομικής ενίσχυσης που ήταν προγραμματισμένο για τις 24 Μαρτίου. Παραμονές του γλεντιού, μας μεταφέρθηκε τηλεφωνικά πως συνέτρεχαν σοβαροί, αντικειμενικοί λόγοι που επέβαλαν την αναβολή του γλεντιού, έτσι και συμφωνήσαμε για τη μεταφορά του. Τελικά όμως, διαπιστώσαμε πως το γλέντι της επιτροπής «αντικαταστάθηκε» ουσιαστικά από γλέντι του πολιτικού χώρου «Ηλέκτρα Αποστόλου», για το ίδιο θέμα, το οποίο έγινε στις 24 Μαρτίου. Οι «αντικειμενικοί λόγοι» που επέβαλλαν την αναβολή του γλεντιού, επέτρεπαν την κανονική διεξαγωγή του, με άλλη όμως υπογραφή!
Η επόμενη περίπτωση αφορά την εκδήλωση που είχε προγραμματίσει η επιτροπή για τις 7 Απρίλη, η οποία επίσης αναβλήθηκε την τελευταία στιγμή, κάτι για το οποίο κι εμείς ενημερωθήκαμε μερικές ώρες πριν την ώρα για την οποία είχε προγραμματιστεί. Έχουμε εκφράσει την αντίρρηση μας για την απόφαση αυτή, μιας και θεωρούμε ότι τα πολιτικά δεδομένα επέβαλλαν την κανονική πραγματοποίηση της, αλλά και γιατί θεωρούσαμε προβληματικές τις απανωτές ματαιώσεις των προγραμματισμένων εκδηλώσεων της επιτροπής. Κυρίως όμως, θεωρούμε προβληματικό τον τρόπο με τον οποίο πάρθηκε η απόφαση αυτή, αφού και σε αυτή την περίπτωση, παρακάμφθηκε η λειτουργία της επιτροπής και δε μας δόθηκε η δυνατότητα να εκφράσουμε την αντίρρηση μας σε μία απόφαση που πολιτικά θεωρούσαμε λανθασμένη. Μια επιτροπή δε μπορεί να λειτουργεί υπό προϋποθέσεις, τις οποίες καθορίζει ένας από τους συμμετέχοντες.
Επιμένουμε πως η διαδικασία της κοινής δράσης δε μπορεί να προχωράει αν δεν υπάρχει σεβασμός μεταξύ όσων συμμετέχουν σε αυτήν. Κανένας και καμία δύναμη δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει στο όνομα μιας ολόκληρης επιτροπής, παρακάμπτοντας όλους τους υπόλοιπους, αξιοποιώντας το γεγονός ότι οι δύο απολυμένοι ανήκαν σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Τέτοιου είδους ιδιοκτησιακές και μικροπολιτικές αντιλήψεις σε καμία περίπτωση δεν υπηρετούν το σκοπό της κοινής δράσης και της κοινής προσπάθειας ανάμεσα στις δυνάμεις του κινήματος, αντίθετα, τραυματίζουν τις μεταξύ τους σχέσεις και την υπονομεύουν. Είναι ξένες προς τα συμφέροντα των εργαζομένων και βάζουν τροχοπέδη στο προχώρημα των κοινών αγώνων που καλούμαστε να δώσουμε απέναντι στην επίθεση που προωθείται και εντείνεται από την πλευρά του κεφαλαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου