Νοσοκομείο «Χατζηκώστα»: Καταγγελία για τον τραυματισμό συναδέλφου

Καταγγέλουμε το εργατικό ατύχημα που υπέστη συνάδελφος στην αποστείρωση την Παρασκευή 25 Μαρτίου. Η συνάδελφος κατά τον χειρισμό διακόπτη κλιβάνου υπέστη ηλεκτροπληξία. Νοσηλεύτηκε στην καρδιολογική κλινική ευτυχώς άνευ σοβαρών συνεπειών για την υγεία της.

Καταγγέλουμε τις προσπάθειες της διοίκησης να συγκαλύψει το γεγονός αλλά και τις ευθύνες που τη βαραίνουν.

Ο κλίβανος και λοιπά μηχανήματα είναι απαρχαιωμένα και όφειλαν να έχουν αντικατασταθεί εδώ και χρόνια (υπήρξε απόπειρα προ τριετίας που δεν τελεσφόρησε). 

Εν γνώσει της διοίκησης και της τεχνικής υπηρεσίας, ο κλίβανος, λόγω βλάβης του κεντρικού συστήματος παροχής ατμού, δούλευε τα τελευταία 24ωρα με τη δική του γεννήτρια ενώ η χρήση της είναι μόνο για έκτακτη ολιγόωρη ανάγκη.

Υπήρξε γενική διακοπή ρεύματος που έθεσε εκτός λειτουργίας τον κλίβανο και οδήγησε την υπάλληλο στη χρήση του διακόπτη.

Απέναντι σε όλα αυτά η διοίκηση αναζήτησε την «ατομική ευθύνη» στους χειρισμούς της υπαλλήλου ενώ αρνείται δημοσίως το ατύχημα!

 

Το συμβάν δεν είναι τυχαίο, ούτε θα είναι το τελευταίο. Είναι η φυσική συνέπεια της αντεργατικής πολιτικής που ακολουθείται στο χώρο μας όλα τα προηγούμενα χρόνια και από όλες τις κυβερνήσεις. Εκείνης της πολιτικής που χτυπάει τα εργασιακά δικαιώματα των υγειονομικών και συνάμμα το δικαίωμα του λαού σε ίση, πλήρη και δωρεάν περίθαλψη. Εκείνης της πολιτικής που εντατικοποιεί την εργασία καθημερινά μέσω της υποστελέχωσης και της υποχρέωσης σε εργασία σε αλλότρια καθήκοντα. Που έχει βάλει στο στόχαστρο το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά αντιμετωπίζοντας τους εργαζόμενους ως αναλώσιμους με ΣΟΧ, πρακτικές, εργολαβίες και απολύσεις. Εκείνης της πολιτικής που μέσω των ιδιωτικοποιήσεων παραδίδεται η δυνατότητα κέρδους στον κάθε εργοδότη και εγκαταλείπονται οι συνέπειες στον εργαζόμενο μέσω της «ατομικής ευθύνης».

Ίδια είναι η πολιτική του συστήματος και στα Τέμπη και στα Νοσοκομεία. Αυτή την πολιτική εφάρμοσαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας με οδυνηρές συνέπειες για το λαό, αυτή την πολιτική συνεχίζουν διαμορφώνοντας το «ΝΕΟ ΕΣΥ».

Στον εργασιακό μεσαίωνα που διαμορφώνουν, οι ζωές μας είναι αναλώσιμες μπροστά στα κέρδη τους.

Μόνο με μαζικούς οργανωμένους αγώνες μπορούμε να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας, να υπερασπίσουμε τις ζωές μας.

Για να ζήσουμε πρέπει να αγωνιστούμε.