Την
Κυριακή 11-12 πραγματοποιήθηκε νέα γενική συνέλευση του ΣΜΤ με συμμετοχή πολλών
δεκάδων μελών του σωματείου. Κύριο επίδικο την συνέλευσης ήταν για ακόμη μια
φορά η κατάληξη του περιεχομένου της Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Εντύπωση
προκαλεί ότι και σε αυτή τη ΓΣ απουσίασαν από τις
τοποθετήσεις των δυνάμεων που παρεμβαίνουν ο τρόπος και τα
απαραίτητα βήματα με το οποία θα διεκδικηθεί-απαιτηθεί η ΣΣΕ
από τους εργοδοτικούς φορείς του κλάδου. Η συζήτηση κινήθηκε για ακόμη μια φορά
γύρω από ένα περιεχόμενο μακριά από την πραγματικές ανάγκες του κλάδου. Αναδείχθηκαν
ξανά σαν κυρίαρχες οι στημένες αντιπαραθέσεις για το "μπετονάρισμα"
του δυναμικού της κάθε δύναμης. Συνολικά θα λέγαμε πως παρακολουθήσαμε μια
διαδικασία μακριά από τα ζητήματα της περιόδου και τον προβληματισμό για το πως
οι ελπιδοφόρες κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν θα συνεχίσουν και θα κλιμακωθούν. Mακριά από τον προβληματισμό για το πως ο κλάδος θα μπει στη μάχη της
διεκδίκησης αυξήσεων στου μισθούς με ΣΣΕ. Μια διαδικασία που δύσκολα μπορεί να
"κρατήσει" την ανένταχτη πλατιά βάση του κλάδου και αυτό συνεχίζει
να είναι ένα από τα βασικότερα ζητήματα.
Είναι σημαντικό να γίνεται ξεκάθαρο ότι
ο αγώνας για την υπογραφή της ΣΣΕ δεν είναι εύκολος και στρωμένος, αλλά
απαιτεί μια σειρά από βήματα που προϋποθέτουν καταρχάς την άμεση, αποφασιστική
και συνειδητή συμμετοχή της βάσης του κλάδου. Είναι γεγονός ότι οι αντιλήψεις
που κυριαρχούν εντός του σωματείου δεν βοηθούν στη κατανόηση των
χαρακτηριστικών του αγώνα για διεκδίκηση ΣΣΕ. Αντιθέτως δημιουργούν
αυταπάτες για το δρόμο που πρέπει να διανυθεί, για το χαρακτήρα του αντιπάλου,
για τις δυνατότητες του κλάδου και του σωματείου. Αγώνας για υπογραφή ΣΣΕ
μακριά και έξω από τη προσπάθεια συσσώρευσης όρων στους μαζικούς εργασιακούς
χώρους και σε αντιπαράθεση με την μικρή και μεγάλη εργοδοσία δεν μπορεί να πάει
μακριά.
Για την
συγκέντρωση διαμαρτυρίας του ΣΜΤ στον ΣΤΕΑΤ την Τρίτη 20/12
Αυτή
εξάλλου ήταν και η κατεύθυνση που έθετε η Ταξική Πορεία στις τελευταίες
συνελεύσεις του σωματείου πέρα από τους βερμπαλισμούς των αιτημάτων των υπολοίπων δυνάμεων. Ότι
δηλαδή η συζήτηση για τη συλλογική σύμβαση για να έχει βάση πρέπει πρώτα να
τεθεί στους συναδέλφους του κλάδου. Να παλευτεί
η διεύρυνση της διεκδικητική δύναμης του κλάδου και όχι να συζητάμε τα
αιτήματα της κάθε δύναμης τα οποία αρκετές φορές ήταν και εκτός πραγματικότητας
(βλέπε συζήτηση για 7ωρο ενώ οι εργαζόμενοι του κλάδου δεν ξέρουν τι θα πει
8ωρο και πληρωμένη υπερωρία).
Σε
αυτή την κατεύθυνση, της δημιουργίας όρων για να υπογραφεί συλλογική σύμβαση
πρέπει τώρα να μπει το σωματείο και αυτός είναι ο μόνος τρόπος να γίνει
πραγματικότητα μια ουσιαστική διεκδίκηση ΣΣΕ προς όφελος των εργαζομένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου