Καθημερινά βλέπουμε κι ακούμε διάφορα από κυβερνητικά στελέχη για την αντιμετώπιση της πανδημίας... Το ρεζουμέ είναι ότι η κυβέρνηση με τη βοήθεια των ειδικών «έκανε το ανθρωπίνως δυνατόν» κι αν η κατάσταση ξέφυγε «υπαίτιοι είναι άλλοι». Στην αρχή οι νέοι, μετά οι Θεσσαλονικείς, μετά οι διαδηλωτές, μετά όσοι δε μένανε σπίτια τους, μετά δε θυμάμαι ποιοι και τώρα φταίνε όσοι δεν εμβολιάζονται.
Τι έκανε λοιπόν η κυβέρνηση, με βάση τα στελέχη της, τους 19 τελευταίους μήνες;
Προσέλαβε λένε 12.000 εργαζόμενους. Μέγα ψέμα. Στην καλύτερη περίπτωση, ανανέωσε τη σύμβαση σε εργαζόμενους που ήδη εργάζονταν ή προκήρυξε θέσεις επικουρικών στις οποίες πολλοί επιτυχόντες ήταν ήδη συμβασιούχοι. Δεν έχω ακριβώς τα στοιχεία, πάντως το Μάιο του '20 οι εργαζόμενοι ήταν λιγότεροι κατά περίπου 3.000 από το Μάιο του '19. Εκτός αυτού, αν πάρουμε υπόψη μας όσους βγήκαν σε σύνταξη, όσους μετακινήθηκαν στα εμβολιαστικά κέντρα και κυρίως τους 7.000 συναδέρφους που είναι σε αναστολή, καταλαβαίνουμε πως σε πολλά τμήματα για να βγει η δουλειά, όχι άδεια δεν παίρνουν οι εργαζόμενοι, αλλά δουλεύουν και με ένα ρεπό. Όσο για την πρωτοβάθμια περίθαλψη είχε που είχε τα χάλια της, τώρα που μετακινούνται και εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, το κακό παράγινε.
Πολύς λόγος γίνεται και για το διπλασιασμό τάχα των κρεβατιών ΜΕΘ. Η αλήθεια είναι ότι μετράνε όλα τα κρεβάτια δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ακόμη κι αυτά που αναφέρονται σαν ΜΑΦ. Ο εξοπλισμός τους οφείλεται κυρίως σε δωρεές, ενώ από προσωπικό ελάχιστα ενισχύθηκαν (οι ειδικευόμενοι νοσηλευτές κάνανε το ντεμπούτο τους σ' αυτές). Οι τελευταίες δικαιολογίες των (ει)δικών στο γιατί δεν στελέχωσαν με προσωπικό τα όποια κρεβάτια ΜΕΘ δωρίστηκαν ή γιατί δεν το κάνουν τώρα, είναι γιατί για να γίνει κανείς εντατικολόγος θέλει τουλάχιστον δυο χρόνια εκπαίδευση και κάτι ανάλογο όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι, οπότε λένε δεν έχουμε καιρό... Η αλήθεια όμως είναι πως, αν αυτό το κάνανε από την αρχή της πανδημίας, τώρα θα ήμασταν έτοιμοι. Αλλά και τώρα να το κάνουν, οι ανάγκες θα συνεχίσουν να υπάρχουν κι όσο κρατάει η πανδημία και μετά. Ακόμα και σήμερα λοιπόν που οι διασωληνωμένοι έχουν ξεπεράσει τους 500, πολλοί πεθαίνουν περιμένοντας κρεβάτι εντατικής, ενώ πέρσι στη Θεσσαλονίκη το 80% των θανάτων ήταν εκτός ΜΕΘ.
Πολλοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο, γιατί οι θάνατοι σε σχέση με τα κρούσματα είναι λιγότεροι από πέρσι το χειμώνα. Η αλήθεια είναι πως ο δείκτης θετικότητας, ο αριθμός των διασωληνωμένων, ο αριθμός των νεκρών, με δεδομένο ότι πλέον υπάρχει το εμβόλιο, δείχνουν ότι τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Ως το τέλος του Οκτώβρη πέρσι είχαμε περίπου 680 νεκρούς. Αν μέσα σε ένα χρόνο και με το εμβόλιο διαθέσιμο για το μεγαλύτερο διάστημα μας πεθάνανε 16.000 άνθρωποι μόνο από το συγκεκριμένο ιό, γιατί και με την υπόλοιπη νοσηρότητα τα πράγματα δεν πάνε καλά, τότε κάποιος θυσιάζει τις ζωές μας...
Γιατί; Επειδή έτσι βολεύει το μεγάλο κεφάλαιο. Δισεκατομύρια δώθηκαν με απ' ευθείας αναθέσεις για κάθε είδους λόγο.
Μόνο για να προστατευτεί η υγεία του λαού «δεν υπάρχουν λεφτά»..
Από την πρώτη στιγμή που βγήκαν τα εμβόλια, η κυβέρνηση ξεκαθάρισε σε όλους τους τόνους πως δεν πρόκειται να πάρει κανένα άλλο μέτρο, όσο απαραίτητο κι αν ήταν.
Επειδή όμως για να αντιμετωπιστεί η πανδημία χρειάζονται νοσοκομεία με προσωπικό και κατάλληλο εξοπλισμό, ΜΜΜ χωρίς συνωστισμό, σχολικές τάξεις και αμφιθέατρα με λιγότερους μαθητές και φοιτητές, σωστή ιχνηλάτηση των κρουσμάτων και τόσα άλλα, θα πρέπει να καταλάβουμε πως αν δεν οργανωθούμε και δεν πιέσουμε, η κυβέρνηση θα μας αφήσει στο έλεος της ατυχίας μας και θα μας κατηγορεί και από πάνω.
ΜΟΝΟ ΜΕ ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.
Ο ΙΟΣ ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΕΙ. ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΘΥΣΙΑΣΟΥΝ.
Α.Λ. - νοσηλεύτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου