“Υποκείμενο νόσημα” για το λαό είναι η λειτουργία του καπιταλισμού!

Ανακοίνωση της ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ προς τους εργαζόμενους στα Δημόσια Νοσοκομεία και το λαό

Πάνω από 6.000 οι νεκροί, δεκάδες κάθε μέρα, πάνω από 300 οι διασωληνωμένοι. 

“Υποκείμενο νόσημα” για το λαό είναι η λειτουργία του καπιταλισμού!

Ο θάνατος 24 μέχρι στιγμής υγειονομικών στη μάχη με τον covid-19 δεν δείχνει μόνο την επικινδυνότητα του ιού. Είναι τρανή απόδειξη της κατάστασης που επικρατεί στο σύστημα περίθαλψης. Είναι το τίμημα και μαζί η κραυγή αγωνίας των ανθρώπων της πρώτης γραμμής. Είναι καμπανάκι για την αξία της ζωής. Κάθε ζωής… 

Η πανδημία καλπάζει. Τα μέσα και οι άνθρωποι λιγοστεύουν. Με τραγικό τρόπο φαίνονται οι ελλείψεις, την ίδια στιγμή που αποκαλύπτεται η βασική κατεύθυνση της αστικής πολιτικής: 

- Να θυσιάζει τον κόσμο, για να μη παρεκκλίνει από την πορεία εμπορευματοποίησης του κοινωνικού αγαθού της υγείας.

- Την ιδιωτικοποίηση της περίθαλψης.

- Τη συγχώνευση, κατάργηση, κλείσιμο δομών και υπηρεσιών.

- Τη μείωση του κρατικού κόστους και τις περικοπές. Την μετακύλισή του στις πλάτες των ασθενών και του λαού.

Ανεξάρτητα αν αναγκάστηκαν κυβερνητικά στελέχη να ομολογήσουν ότι “έπεσαν έξω” για το 2ο κύμα της πανδημίας, το γεγονός είναι ένα: Τα κρούσματα, οι ασθενείς και οι νεκροί θα αυξάνονται, γιατί σ' αυτό οδηγεί  η λειτουργία του συστήματος με τη λογική του κέρδους. Αυτό εξυπηρετεί ο συνωστισμός σε χώρους δουλειάς, σε μέσα μαζικής μεταφοράς, σε σχολεία - ανεξάρτητα αν οδηγήθηκαν πρόσκαιρα να τα κλείσουν, όταν λίγες μέρες πριν διαβεβαίωναν για την “ασφάλειά” τους. Γιατί ο συνωστισμός συνεχίζει να υπάρχει στα στρατόπεδα των προσφύγων-μεταναστών, στα γηροκομεία, στις φυλακές, στους στρατώνες. Γιατί κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν έχει παρθεί, επειδή εκτιμήθηκε ότι επιβαρύνει τον κρατικό κι επιχειρηματικό προϋπολογισμό. Είναι ακριβώς η ίδια συμφεροντολογική λογική που αρνείται διαχρονικά τα μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους, με αποτέλεσμα τα χιλιάδες εργατικά “ατυχήματα”-εργοδοτικά εγκλήματα.

Και όμως, όλοι οι υγειονομικοί φορείς (με εξαίρεση ανθρώπους, που ταυτίζονται με τη κυβέρνηση και την πολιτική της) επιμένουν να ζητούν άνοιγμα νέων υποδομών σε απλές κλίνες και κρεβάτια ΜΕΘ, προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού, δωρεάν μέτρα και μέσα προστασίας, δωρεάν τακτικά τεστ σε όλους. Όλα αυτά θεωρούνται περιττά από ένα σύστημα και ένα πολιτικό προσωπικό που χτίζει καριέρες με βάση την εφαρμογή αυτής της αντιλαϊκής  πολιτικής. Ακόμη ηχούν στ’ αυτιά μας οι υπηρέτες της τρόικας να λένε ότι τα νοσοκομεία και οι δομές περίθαλψης περισσεύουν, οι εργαζόμενοι σ’ αυτές πλεονάζουν και πρέπει να βγουν σε διαθεσιμότητα, ακόμη και ν’ απολυθούν! Είναι ακριβώς οι ίδιοι που σήμερα δήθεν “κόπτονται” για τη δημόσια υγεία και “πασχίζουν να ενισχύσουν” το ΕΣΥ! Όλοι αυτοί που, στις αρχές της πανδημίας, διοργάνωναν συνέδρια για το πως θα βάλει χέρι το ιδιωτικό κεφάλαιο (ΣΔΙΤ το βάφτισαν) στα νοσοκομεία, ακόμη και να μετατραπούν αυτά από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου σε Ιδιωτικού Δικαίου!

Σήμερα, “ανακαλύπτουν” κλίνες ΜΕΘ, όχι ιδρύοντας, εξοπλίζοντας και στελεχώνοντας νέες, αλλά μετατρέποντας άλλες κλίνες σε τέτοιες. Κόβουν κορδέλες με “δωρεές” - με το αζημίωτο - εφοπλιστών κι άλλων μεγαλοπαραγόντων του συστήματος. Ταυτόχρονα ματαιώνουν το 80% των χειρουργείων με μια μονοκοντυλιά, αφήνοντας στη τύχη τους χιλιάδες ασθενείς που αναγκάζονται να υποφέρουν, ακόμη και να πεθαίνουν, μέχρι να “περάσει” η πανδημία. Ομολογούν παράλληλα ότι όλοι οι χρόνιοι ασθενείς θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στη τσέπη, αν θέλουν να διατηρήσουν την κατάσταση της υγείας τους στο προ κορωνοιού επίπεδο, αφού πρωτοβάθμια υγεία δεν υπάρχει και τα νοσοκομεία δεν “αντέχουν” να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα όλες τις παθήσεις. Την ίδια στιγμή, εμμένουν να μην ανοίγουν κανένα νέο νοσοκομείο αλλά ούτε και τα πάνω από δεκαπέντε πανελλαδικά που έκλεισαν την περίοδο 2012-13. Προτιμούν ως “σχέδιο έκτακτης ανάγκης” να προετοιμάζουν τα προαύλια των νοσοκομείων, αθλητικούς, εκθεσιακούς ή συνεδριακούς-ξενοδοχειακούς χώρους, για να στείλουν το μήνυμα στο λαό να μη περιμένει κάλυψη των υγειονομικών του αναγκών όχι μόνο τώρα, αλλά για πάντα.

Βλέποντας και κάνοντας...   

Δεν θα περίμενε, σίγουρα, κανείς να λειτουργήσει το σύστημα, η κυβέρνηση και συνολικά το αστικό πολιτικό προσωπικό με “στρατηγική”. Ποιος την έχασε για να τη βρουν αυτοί όλοι! Όπως σε κάθε τομέα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, η “λύση” αναμένεται από τα μεγάλα αφεντικά του ντόπιου κρατικοδίαιτου, παρασιτικού κι εξαρτημένου μεγάλου κεφαλαίου. ΗΠΑ και ΕΕ δίνουν την κατεύθυνση, που έχει οδηγήσει σε εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους και “γονάτισμα” των συστημάτων περίθαλψης. Όλοι αυτοί κατανοούν ότι τυχόν σημερινή επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό, υποδομές κι εξοπλισμό, θα παραμείνει ως “κεκτημένο” μετά την τιθάσευση της πανδημίας, πράγμα που ξορκίζουν, αφού πασχίζουν με νύχια και με δόντια να ξεριζώσουν από τις λαϊκές συνειδήσεις κάθε έννοια δικαιώματος και κατάκτησης. 

Στο μεταξύ, τα μπαλώματα δίνουν και παίρνουν. Νοσηλεύτριες από την Κρήτη πήγαν για 10 μέρες στη Βόρεια Ελλάδα, γιατροί μετακινούνται με το ζόρι και πηγαινοέρχονται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο κι από κλινική σε κλινική, ακόμη κι από πόλη σε πόλη, ζητήθηκε η συνδρομή συνταξιούχων, ιδιωτών, εθελοντών, ακόμη και φοιτητών. Παρατάθηκαν συμβάσεις με υποσχετική κάποιας αόριστης παραμονής στο σύστημα, την ώρα που ξεδιάντροπα ο Μητσοτάκης δήλωνε ότι αναζητούνται γιατροί και νοσηλευτές, αλλά δεν υπάρχουν (!). Άσε πια το “επιχείρημα” με το λεφτόδεντρο. Άνω των 7.5 δις ζεστό χρήμα ξεκινά να εισρέει στα ταμεία των ιμπεριαλιστών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, αεροπλάνα και πλοία. 2.000 νέοι αστυνομικοί εδώ, 1.500 ειδικοί φρουροί εκεί, 1.000 στα πανεπιστήμια, 500 στις συγκοινωνίες και τράβα κορδέλα. Με όλο τον ανανεωμένο και σύγχρονο εξοπλισμό τους. Πάγια και διαρκής είναι η ανάγκη του συστήματος να καταπιέζει, τρομοκρατεί και καταστέλλει τις εργατικές και λαϊκές αντιδράσεις. Η ζωή και η υγεία του λαού δεν βρίσκεται στις προτεραιότητές του. 

Τα πάντα στο εμβόλιο...

Καθόλου παράδοξο, συνεπώς, να “επενδύουν” οι πάντες στα εμβόλια. Μόνο που αυτά είναι λίγα επί του παρόντος για να μπορέσουν να δημιουργήσουν ανοσία στον παγκόσμιο πληθυσμό. Όπως ακριβώς κρατικοί αξιωματούχοι και κεφαλαιοκράτες “παράκαμψαν τα πρωτόκολλα” και έσπευσαν πριν απ’ όλους να εμβολιαστούν, έτσι και ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος των εμβολίων. Τι κι αν στην Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική διαβιεί το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού; Τι κι αν χωρίς το μαζικό εμβολιασμό αυτού του πληθυσμού, καμία ανοσία δεν μπορεί να επιτευχθεί; 

Τα εμβόλια και οι εμβολιασμοί έχουν πολιτικοποιηθεί! Κάποιοι ανακάλυψαν τον εμβολιαστικό εθνικισμό! Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους οι απολογητές του συστήματος για τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς που οξύνονται με βάση αυτό το γεγονός. Ευρωπαϊκή Ένωση ενάντια στη Μ. Βρετανία. Όλη η Δύση ενάντια στη Ρωσία. Ασφαλώς και ενάντια στη Κίνα. Ποια παγκόσμια “συστράτευση και συνεργασία”; Στην ουσία κάθε λύκος χαίρεται αν καταφέρει να σώσει την δικιά του αγέλη, πράγμα που σημαίνει περισσότερους θανάτους των ανταγωνιστών του. Ένα φάρμακο κοινωνικό αγαθό έχει μετατραπεί σε όπλο εξουδετέρωσης του αντιπάλου. Τα παραμύθια για μικρά παιδιά περί της δήθεν συνεργασίας ολόκληρης της ανθρωπότητας για το κοινό καλό καταρρέουν για ακόμη μια φορά με πάταγο.

Υπάρχει, ωστόσο, μια εμφανέστατη πλευρά στη “διοχέτευση” της “επιχείρησης εμβολιασμοί” στη λεγόμενη κοινή γνώμη. Είναι η προσπάθεια να μετατοπισθεί η συζήτηση από την ανάγκη ενίσχυσης των συστημάτων περίθαλψης στο πεδίο αυτό.  Επιχειρείται να παρουσιαστούν ως “ανταγωνιστικά” αυτά τα δύο πεδία μεταξύ τους. Τα αστικά ΜΜΕ, αδρά αμειβόμενα για την μαζική προπαγάνδα αναπαραγωγής της αστικής αντίληψης πραγμάτων, έχουν εδώ και πολύ καιρό κάνει κυρίαρχο το εμβολιαστικό ζήτημα. Όχι ότι εκεί τα καταφέρνει καλύτερα η ΕΕ, η αστική τάξη και η κυβέρνηση, με όλες τις παλινωδίες που εμφανίστηκαν. Για τους ανθρώπους της δουλειάς και του μόχθου, μαζικοί δωρεάν εμβολιασμοί,  πρωτοβάθμια περίθαλψη και νοσοκομεία για ίση, πλήρη και δωρεάν περίθαλψη για όλο το λαό, είναι στόχοι και μέτωπα πάλης, που συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον. Τίποτε δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αφαιρέσουμε!

Καραντίνα, απαγορεύσεις, καταστολή...

Το σύστημα ακορντεόν (άνοιξε-κλείσε) υιοθετείται ανοιχτά πλέον και στη χώρα μας. Ο καπιταλισμός μας θέλει μόνο ως μισθωτούς σκλάβους και ως καταναλωτές και τίποτε περισσότερο. Γι’ αυτό, η τρίτη κατά σειρά καραντίνα επιτρέπει και “διευκολύνει” κάθε επισφαλή για την υγεία κυκλοφορία από, προς και κατά τη διάρκεια της εργασίας. Ταυτόχρονα δυσκολεύει και απαγορεύει κάθε μετακίνηση που γίνεται εκτός αυτού του πλαισίου. Πέρα από τις καθημερινές, η “αντιμετώπιση” του Σαββατοκύριακου είναι χαρακτηριστική. Είναι οι στιγμές που ο λαός θ’ αναζητήσει λίγες ώρες χαλάρωσης και ισορροπίας, κόντρα στη μαύρη καθημερινότητα που το σύστημα τον έχει οδηγήσει. Και αυτό απαγορεύεται!

Οι βόλτες του Μητσοτάκη στην Πάρνηθα και στην Ικαρία, μπορεί να γίνονται αντικείμενο ψηφοθηρικής εκμετάλλευσης από τον ΣΥΡΙΖΑ και την αστική αντιπολίτευση, αλλά θα άξιζε να μας πουν τόσο η κυβέρνηση όσο και όλοι αυτοί, με τι δικαιολογητικό μετακινούνται ανά πάσα ώρα και στιγμή σε κάθε γωνιά της επικράτειας, με ποιο κωδικό μετακίνησης φτάνουν για να ψηφίζουν και να υλοποιούν όλα αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα που πέρασαν μέσα στην καραντίνα με το λαό στο γύψο. Τους ακούμε ήδη να “επιχειρηματολογούν” για την ανάγκη “λειτουργίας της δημοκρατίας”. Μόνο που τα πράγματα αντιστρέφονται άρδην όταν πρόκειται για τη νεολαία, τους εργαζόμενους και το λαό, που αντιμετωπίζονται ως “εγκληματίες” κάθε φορά που επιχειρούν να ασκήσουν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα και τις ελευθερίες, με συνέπεια να φορτώνονται χημικά, ξύλο, δίκες, πρόστιμα. Πράγματι, πρόκειται για μια πολύ επιλεκτική επίκληση της “δημοκρατίας”. 

Να βαδίσουμε στο δρόμο που οδηγεί στο ξέφωτο…

Αυτή η κατάσταση, όπως όλα δείχνουν, θα μας ακολουθεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Τόσο το λαό και τη νεολαία, όσο και τους υγειονομικούς. Δεν είναι μόνο τα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα που σωρηδόν ψηφίζονται κι εφαρμόζονται. Δεν είναι μόνο ο κίνδυνος ζωής στον οποίο θα συνεχιστεί η έκθεσή μας από ένα σύστημα αδηφάγο κι εκμεταλλευτικό. Η επόμενη μέρα ήδη έχει διαμορφωθεί με νέα επίθεση διαρκείας, με λίγο-πολύ γνωστό και χιλιοειπωμένο τρόπο. Με την αφαίρεση δικαιωμάτων και κατακτήσεων, αν είναι δυνατόν όλων. Αν σήμερα “δεν έχει δικαίωμα” ο λαός να αντιστέκεται και να διεκδικεί “για λόγους δημόσιας υγείας”, και αύριο θα μας το απαγορεύουν, γιατί θα επιστρατευτούν τα “πρωτογενή πλεονάσματα των μνημονίων”, τα δισεκατομμύρια ευρώ που στοίχισαν τα lockdowns (γι’ αυτό τονίζουν και ξανατονίζουν ότι “κάθε μήνας κοστίζει πάνω από 3 δις”) και βέβαια η εκ νέου εκτόξευση του δημόσιου χρέους σε πάνω από 220% του ΑΕΠ. 

Η πολιτική αυτή πρέπει να ανατραπεί. Στα επί μέρους σημεία της και συνολικά. Αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα μέσα από τη μαζική κίνηση κόσμου. Λαός και υγειονομικοί δεν έχουν άλλη επιλογή!

Η συμμετοχή όλων μας στην απεργία της 23 Φλεβάρη και στις απεργιακές κινητοποιήσεις είναι απαραίτητη. Είναι και προϋπόθεση για να αντιμετωπίσουμε την επίθεση. Γιατί δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε. Ταυτόχρονα είναι και έκφραση της ανάγκης να μπουν μπροστά τα συμφέροντα της τάξης μας. Να συγκροτήσουμε τα δικά μας όργανα πάλης, τα συνδικάτα και τα σωματεία των εργαζομένων, που θα υπερασπίζονται τα δικά μας συμφέροντα και δεν θα είναι πλασιέ των κυβερνητικών επιλογών και της υποταγής στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για ένα καλύτερο αύριο, για την ελπίδα και την προοπτική. 

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ. ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟ ΛΑΟ!

17 Φλεβάρη 2021

ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ