Από τη μια, η αποφασισμένη κεντρική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να προχωρήσει την επίθεση με αλματώδεις ρυθμούς, δεν της αφήνει περιθώρια να παζαρέψει ψίχουλα ελευθεριών και δικαιωμάτων. Από την άλλη, η οργή του λαού και της νεολαίας που βλέπουν το σύστημα της εκμετάλλευσης να αρπάζει βίαια την υγεία, τη δουλειά, τη ζωή και το μέλλον τους και αρχίζουν να αντιδρούν, είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.
Επικίνδυνη για το απρόσκοπτο προχώρημα της επίθεσης. Επικίνδυνη γιατί όταν οι φωνές των αδύναμων και των καταπιεσμένων ενώνονται στους δρόμους του αγώνα, μπορούν να γίνουν ποτάμι ορμητικό και να ανατρέψουν τις βαθιές αντιδραστικές τομές που φέρνουν τα νομοσχέδια τους. Επικίνδυνη γιατί φαίνεται ότι όλα τα εκατομμύρια που ξοδεύτηκαν σε ΜΜΕ, προσλήψεις και εξοπλισμούς καταστολής δεν άμβλυναν το δίκιο στις συνειδήσεις του λαού και της νεολαίας. Επικίνδυνη γιατί κάθε εβδομάδα οι κινητοποιήσεις αποκτούν σημαντική μαζικότητα.
Προσπαθούν να κρατήσουν δεμένους χειροπόδαρα, στο σπίτι, φοιτητές, εργαζόμενους και ανέργους, μακριά από τις συλλογικές τους διαδικασίες. Στοιβάζουν παραδειγματικά και εκδικητικά όσους ακόμα πηγαίνουν στη δουλειά. Χτυπούν και συλλαμβάνουν όποιον διεκδικεί. Απαγορεύουν χουντικά και φωτογραφικά τις συναθροίσεις που αφορούν κινητοποιήσεις. Συκοφαντούν και λοιδορούν τους αγώνες και το κίνημα. Επικαλούνται τον υγειονομικό κίνδυνο τη στιγμή που θυσιάζουν καθημερινά τον καθένα από μας, χωρίς δεύτερη σκέψη. Κανιβαλίζουν τις ανάγκες μας. Τρομοκρατούν γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι αν η νεολαία και ο λαός αντιληφθούν τη δύναμή τους, ο μονόδρομος της κυριαρχίας τους, της υποταγής και της εκμετάλλευσης κινδυνεύουν.
Η μεγάλη αύξηση της μαζικότητας από κινητοποίηση σε κινητοποίηση δε μπορεί να μη ληφθεί υπόψιν από τα αστικά επιτελεία. Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της Πέμπτης, η έκφραση των νεολαιίστικων και λαϊκών αντιστάσεων έδειξαν ότι μόνο το κίνημα μπορεί να βάλει φραγμό στους αδηφάγους σχεδιασμούς τους. Μαζικά και αποφασισμένα, με ενότητα στη δράση, με μόνο όπλο το δίκιο και τη φωνή του είναι ο αντίπαλος που το σύστημα τρέμει.
Η αντεργατική επέλαση συνεχίζεται. Ετοιμάζουν νομοσχέδια που συντρίβουν το δικαίωμα στη δουλειά και την ασφάλιση. Ετοιμάζουν τη δουλειά χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράριο, με μισθό χαρτζιλίκι και με την εργοδοτική ασυδοσία ανεξέλεγκτη, χωρίς κανένα περιθώριο στη συλλογική διεκδίκηση και πάλη. Ο μόνος δρόμος για να ανατραπεί το σύγχρονο εργασιακό κάτεργο που διαμορφώνουν είναι ο μαζικός εργατικός ξεσηκωμός. Σε όλους τους χώρους δουλειάς, οι εργαζόμενοι να πάρουν πρωτοβουλίες, να γίνουν συνελεύσεις για μαζικούς εργατικούς αγώνες. Στη βία της φτώχιας, της ανεργίας, της υποταγής και της καταστολής να υπερασπιστούμε τη δουλειά, τη ζωή, τις δημοκρατικές ελευθερίες μας. Στο μαύρο μέλλον που ονειρεύονται, να γίνουμε ο εφιάλτης τους.