Ξενοδοχοϋπάλληλοι: Μισθοί-δικαιώματα και συμβάσεις δεν χαρίζονται, κατακτιόνται.

Βρισκόμαστε εν μέσω “διαπραγματεύσεων” για την νέα συλλογική σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων και μαθαίνουμε πως η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων έριξε στο τραπέζι μεταξύ άλλων και την πρόταση για μείωση μισθών 20%.  

Καθόλου εντύπωση δεν μας κάνει η στάση της εργοδοσίας. Εξάλλου η κυβέρνηση έχει δώσει το πράσινο φως στα αφεντικά να μην αφήσουν όρθιο το όποιο δικαίωμα έχει μείνει. Δεν είναι κρυφές και οι προηγούμενες αντεργατικές προτάσεις που είχε καταθέσει η Π.Ο.Ξ. στα αρμόδια υπουργεία, τον περασμένο Μάιο, με αφορμή την επερχόμενη κατάρρευση του ''τουριστικού θαύματος''. 

Έτσι και τώρα η εργοδοσία ζητάει:

• Μειώσεις μισθών 20 % 

• 18 μήνες με μισθό 650 ευρώ (τουλάχιστον τρεις σεζόν) για όσους εισέρχονται πρώτη φορά στο επάγγελμα.

• Αύξηση στις κρατήσεις από το μισθό για διαμονή και φαγητό.

• Μείωση στο επίδομα τουριστικής εκπαίδευσης από 10% στο 6%. 

• Καμιά συλλογική σύμβαση για τους εργαζόμενους που δουλεύουν σε ξενοδοχεία με κάτω από 30 δωμάτια.

Με αφορμή την πανδημία κυβέρνηση- κεφάλαιο- εργοδοσία κάνουν την κρίση ευκαιρία. Πατάνε πάνω στις πλάτες των εργαζομένων για να πάρουν πίσω όλα τα δικαιώματα. Φυσικά η συνταγή  αυτή δεν είναι καινούργια. 

Με το άνοιγμα της τουριστικής σεζόν η κυβέρνηση ενίσχυσε με αρκετά εκατομμύρια τους μεγαλοξενοδόχους, ενώ τους εργαζόμενους του κλάδου στην καλύτερη περίπτωση τους περίμεναν οι αναστολές των συμβάσεων εργασίας, δηλαδή 534 ευρώ για κάποιους μήνες. Παράλληλα, όσοι δεν είχαν σύμβαση έμειναν άνεργοι. Τώρα, που έχει κλείσει η τουριστική σεζόν κάποιοι τυχεροί θα καταφέρουν να πάρουν ταμείο ανεργίας για λίγους μήνες. Για όσους δεν δούλεψαν καθόλου φέτος - και είναι αρκετοί - τους περιμένει μεγάλη πείνα μέχρι να ξανά ανοίξει η επόμενη τουριστική περίοδος. 

Όσον αφορά την ΠΟΕΕΤ  η αντιπρόταση της  ήταν να παραμείνουν οι μισθοί και οι συμβάσεις ως έχειν γιατί “αναλογίζονται” και το πρόβλημα που δημιουργεί η πανδημία. Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε την ΠΟΕΕΤ αλλά και τα αντίστοιχα τοπικά σωματεία- εργατικά κέντρα, να πασχίζουν με κάθε τρόπο να πείσουν τους εργαζόμενους του κλάδου ότι δήθεν “διαπραγματεύονται σκληρά” με την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Εξάλλου αυτό φάνηκε ξανά όταν στην τελευταία απεργία στις 26/11 δεν έβγαλε καν κάλεσμα σε απεργιακή συγκέντρωση. Αντίθετα, νιώθει πολύ άνετα με τα συμβολικά καλέσματα “λίγων”, κινούμενη πάντα στα πλαίσια τις αστικής νομιμότητας και στην λογική της αντιπροσώπευσης. Μόνο που ένα σωματείο δεν αφήνει στο έλεος τους εργαζόμενους. Αντίθετα παλεύει και διεκδικεί μαζικά μαζί τους το δικαίωμα στην δουλειά με αξιοπρέπεια. 

Είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να κάνουμε βήματα Οργάνωσης- Αντίστασης και Αγώνα. Να ΔΙΕΚΔΙΚΉΣΟΥΜΕ τα  δικαιώματα μας απέναντι στην πολιτική που επιβάλει τον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Κόντρα στον ατομικό δρόμο. Μας αφορά όλους. Να μην τους περάσει!

• Αυξήσεις στους μισθούς.

• Όχι στη κατάργηση της συλλογικής σύμβασης 

• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

• Πλήρη ασφάλεια για όλους- κανένα λιγότερο ένσημο.
• Να υπολογίζεται στα συντάξιμα χρόνια όλο το διάστημα της ανεργίας 
• Ίση, πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους.
• Επίδομα ανεργίας στο κόστος ζωής μας για όλο το διάστημα της ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις.