Ενώ το σωματείο των οδηγών τουριστικών λεωφορείων βρίσκεται σε απεργία πάνω από 70 ημέρες, διεκδικώντας εργασιακά δικαιώματα και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, δολοφονική επίθεση με λοστό δέχτηκε απεργός την ώρα που μετακινούνταν με το ποδήλατο στον χώρο συγκέντρωσης των απεργών στο Ηράκλειο Κρήτης, μετά από ενέδρα που είχε στηθεί από απεργοσπάστη.
Πρόκειται
για μια φασιστικού τύπου επίθεση, με τον απεργοσπάστη να αναλαμβάνει το ρόλο
του μπράβου της εργοδοσίας και τον ρόλο του μπάτσου για το κράτος με στόχο να
τρομοκρατήσει και να σπάσει τον δίκαιο αγώνα των απεργών.
Η
δολοφονική αυτή επίθεση εντάσσεται στο συνολικότερο πλαίσιο έντασης της φασιστικοποίησης που έχουν φέρει τόσο οι
προηγούμενες όσο και η σημερινή κυβέρνηση. Αναδεικνύεται ότι όσο οξύνεται η
αντεργατική επίθεση, χωρίς να δίνεται απάντηση από τους ίδιους τους
εργαζόμενους, τόσο περισσότερο θα κερδίζει έδαφος η κυριαρχία του συστήματος
και οι απόψεις του. Αναδεικνύεται παράλληλα, με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο, η βρώμικη δουλειά της
εργοδοσίας που διασπά και στρέφει τους
εργαζόμενους ενάντια στην απεργία του ίδιου τους του σωματείου και των
κοινών τους συμφερόντων.
Ειδικότερα,
όταν το σύστημα περνά νόμους που καθιστούν παράνομες τις απεργίες,
κατασυκοφαντεί κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα, χτυπά με χημικά τους απεργούς, τους
σέρνει στα δικαστήρια με ανυπόστατες κατηγορίες, καθιστά παράνομες τις
διαδηλώσεις και πλέον με τη βούλα του νόμου, έχει διπλό στόχο. Τόσο να
τρομοκρατήσει και να κάμψει τις αντιστάσεις του αγωνιζόμενου λαού όσο και τον
χτυπήσει σε ιδεολογικό επίπεδο, να τον πείσει ότι η απεργία είναι από μάταια
έως καταδικαστέα. Ότι δηλαδή, η οργανωμένη πάλη και η διεκδίκηση όσων μας
ανήκουν, βρίσκονται εκτός της αστικής νομιμότητας και πρέπει να χτυπηθούν με
κάθε μέσο.
Ο
απεργοσπάστης δεν επιτέθηκε, λοιπόν, τυχαία.
Τον όπλισε η εργοδοσία και η κυβέρνηση, που θέλουν τους εργαζόμενους
υποταγμένους και ανήμπορους να αντισταθούν στο τσάκισμα των δικαιωμάτων τους.
Τον όπλισε η πολιτική αυτή που κηρύσσει παράνομους αγώνες και ξυλοφορτώνει
απεργούς και διαδηλωτές. Άλλωστε, οι
νόμοι ψηφίζονται για να τηρούνται… Και για το κράτος, απεργοσπάστης θα πει
τηρητής του νόμου, ενώ δολοφόνος απεργοσπάστης θα πει τηρητής του νόμου με λίγο
παραπάνω ζήλο…
Οι
αγώνες όμως δεν τρομοκρατούνται! Κόντρα στην εργοδοσία και τα τσιράκια της,
κόντρα στην τρομοκρατία του κράτους και του παρακράτους, οι εργαζόμενοι ξέρουν
πως το δίκιο τους μπορούν να το βρουν μόνο μέσα από τον αγώνα! Και σε αυτή τη
κατεύθυνση πρέπει να συνεχίσουν μέχρι να νικήσουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου