Αντίσταση και αγώνας η μόνη απάντηση του κινήματος!
Το νέο γύρο επίθεσης ενάντια σε εργαζόμενους, λαό και νεολαία έχει ξεκινήσει το σύστημα, με τη ΝΔ στην κυβέρνηση. Κάθε εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα πρέπει να θυσιαστεί στο βωμό της «ανάπτυξης» πλέον –όπως παλιότερα της κρίσης– προκειμένου να προσελκυθούν οι «επενδυτές-σωτήρες». Μιας «ανάπτυξης» που μόνο σίγουρη δεν είναι μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό ύφεσης, έντασης των ανταγωνισμών και συγκρούσεων όλων των ειδών. Μιας «ανάπτυξης» από την οποία μπορεί να επωφεληθεί μόνο το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, που απολαμβάνει νέες φοροαπαλλαγές, διευκολύνσεις και πλήρη ασυδοσία για την υλοποίηση κάθε καταστροφικού του σχεδίου.
Παράλληλα, το έδαφος, οι θάλασσες και ο αέρας της χώρας διατίθενται στους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και ΕΕ για κάθε χρήση στους πολεμικούς τους σχεδιασμούς για την ευρύτερη περιοχή. Οι χειρότεροι κίνδυνοι για το λαό και τη νεολαία της χώρας μας, όπως και των γύρω χωρών, μεγαλώνουν.
Η πλήρης σύμπλευση κυβέρνησης-ΣΕΒ και άλλων εργοδοτικών ενώσεων φάνηκε ήδη από τις αυγουστιάτικες τροπολογίες Βρούτση. Με αυτές, η κυβέρνηση κατάργησε τη συνευθύνη αναθέτοντος ενός έργου και εργολάβου για τους εργαζόμενους του δεύτερου, την υποχρέωση για καταγραφή «βάσιμου λόγου» στις απολύσεις και το «πάγωμα» των προθεσμιών κατάθεσης αγωγής κατά απόλυσης και διεκδίκησης αποζημίωσης κατά τη διάρκεια συμφιλιωτικής διαδικασίας. Κατάργησε αυτές τις διατάξεις όχι γιατί πρόσφεραν κάποια ουσιαστική προστασία στους εργαζόμενους, αλλά για να στείλει μήνυμα μηδενικής ανοχής σε εργασιακά δικαιώματα. Και οι αποδέκτες το έλαβαν, όπως καταγράφηκε –σαν την κορυφή του παγόβουνου– στα αυξημένα περιστατικά εργοδοτικής τρομοκρατίας των τελευταίων μηνών.
Καλούμαστε να υποταχτούμε στη συνέχιση αυτής της πολιτικής μέσα στο εκβιαστικό πλαίσιο της γενικευμένης φτώχειας, της τεράστιας ανεργίας, των μισθών πείνας, που ετοίμασαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Για να φυλαχτεί όμως ενόψει της άγριας επίθεσής του, το σύστημα χρειάζεται και τον απόλυτο έλεγχο σε σωματεία και συνδικάτα, με σκοπό να εμποδίσει κάθε δυνατότητα αξιοποίησής τους από τους εργαζόμενους ως πραγματικά δικά τους όπλα οργάνωσης και αγώνα. Σε συνέχεια του νόμου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που απαιτεί την παρουσία του 50% των μελών ενός πρωτοβάθμιου σωματείου για να θεωρηθεί έγκυρη μια απόφαση για απεργία, η ΝΔ εξαγγέλλει νέο συνδικαλιστικό νόμο. Κάνει λόγο για ηλεκτρονικό μητρώο μελών σωματείων και ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για κήρυξη απεργίας ή αρχαιρεσίες.
Προωθεί ακόμα πιο σφιχτό έλεγχο, ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή των κρατικών μηχανισμών στη λειτουργία των συνδικαλιστικών οργάνων και γενικευμένο φακέλωμα των εργαζόμενων από την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Χτυπούν την οργανωμένη πάλη με ψευτο-δικαιολογία τη «δημοκρατικότητα», οι ίδιοι που βγάζουν «παράνομες» τις εργατικές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις. Στην πραγματικότητα, αξιοποιούν την κατάσταση αποδιοργάνωσης στην οποία έχουν φέρει τα συνδικάτα οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που κυριαρχούν (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ αλλά και ΠΑΜΕ), αφού οδήγησαν τον κόσμο της δουλειάς μακριά και έξω από αυτά. Βούτυρο στο ψωμί του συστήματος ήταν οι πρόσφατες εξελίξεις σε Εργατικά Κέντρα και στη ΓΣΕΕ, με τις δυνάμεις αυτές να απευθύνονται και να αναγνωρίζουν τα δικαστήρια ως αρμόδιους για να «αντιμετωπιστούν» δήθεν τα συνδικαλιστικά προβλήματα, οι νοθείες και οι αυθαιρεσίες.
Οι εργαζόμενοι έχουμε ανάγκη από μαζικούς αγώνες για να αντιμετωπίσουμε αυτή την επίθεση. Ο λαός και η νεολαία χρειάζεται ξεσηκωμούς αντίστασης στην πολιτική ισοπέδωσης κάθε εργασιακού και κοινωνικού δικαιώματος. Για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας, πρέπει να βαδίσουμε το δρόμο της οργάνωσης στα σωματεία, της συγκρότησης επιτροπών αγώνα, της δημιουργίας εστιών αντίστασης. Να παλέψουμε για την ενίσχυση μέσα σε αυτά της κατεύθυνσης της ανυποχώρητης πάλης με το σύστημα και την πολιτική του. Για την ενίσχυση του αντιπολεμικού και αντιιμπεριαλιστικού αγώνα ως αναπόσπαστο κομμάτι της πάλης του λαού. Για τη συγκρότηση των δικών μας δυνάμεων.
Οι εργαζόμενοι είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να υπερασπιστούμε το δικαίωμα σε ελεύθερο συνδικαλισμό, ανεξάρτητο από κράτος και εργοδοσία, προϋπόθεση για να υπηρετούν τα σωματεία όχι την εργοδοσία και την κυβερνητική πολιτική ανακυκλώνοντας την ηττοπάθεια και την παραίτηση, αλλά την ανάγκη μαζικής αντίστασης και διεκδίκησης.
Το νέο γύρο επίθεσης ενάντια σε εργαζόμενους, λαό και νεολαία έχει ξεκινήσει το σύστημα, με τη ΝΔ στην κυβέρνηση. Κάθε εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα πρέπει να θυσιαστεί στο βωμό της «ανάπτυξης» πλέον –όπως παλιότερα της κρίσης– προκειμένου να προσελκυθούν οι «επενδυτές-σωτήρες». Μιας «ανάπτυξης» που μόνο σίγουρη δεν είναι μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό ύφεσης, έντασης των ανταγωνισμών και συγκρούσεων όλων των ειδών. Μιας «ανάπτυξης» από την οποία μπορεί να επωφεληθεί μόνο το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, που απολαμβάνει νέες φοροαπαλλαγές, διευκολύνσεις και πλήρη ασυδοσία για την υλοποίηση κάθε καταστροφικού του σχεδίου.
Παράλληλα, το έδαφος, οι θάλασσες και ο αέρας της χώρας διατίθενται στους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και ΕΕ για κάθε χρήση στους πολεμικούς τους σχεδιασμούς για την ευρύτερη περιοχή. Οι χειρότεροι κίνδυνοι για το λαό και τη νεολαία της χώρας μας, όπως και των γύρω χωρών, μεγαλώνουν.
Η πλήρης σύμπλευση κυβέρνησης-ΣΕΒ και άλλων εργοδοτικών ενώσεων φάνηκε ήδη από τις αυγουστιάτικες τροπολογίες Βρούτση. Με αυτές, η κυβέρνηση κατάργησε τη συνευθύνη αναθέτοντος ενός έργου και εργολάβου για τους εργαζόμενους του δεύτερου, την υποχρέωση για καταγραφή «βάσιμου λόγου» στις απολύσεις και το «πάγωμα» των προθεσμιών κατάθεσης αγωγής κατά απόλυσης και διεκδίκησης αποζημίωσης κατά τη διάρκεια συμφιλιωτικής διαδικασίας. Κατάργησε αυτές τις διατάξεις όχι γιατί πρόσφεραν κάποια ουσιαστική προστασία στους εργαζόμενους, αλλά για να στείλει μήνυμα μηδενικής ανοχής σε εργασιακά δικαιώματα. Και οι αποδέκτες το έλαβαν, όπως καταγράφηκε –σαν την κορυφή του παγόβουνου– στα αυξημένα περιστατικά εργοδοτικής τρομοκρατίας των τελευταίων μηνών.
Καλούμαστε να υποταχτούμε στη συνέχιση αυτής της πολιτικής μέσα στο εκβιαστικό πλαίσιο της γενικευμένης φτώχειας, της τεράστιας ανεργίας, των μισθών πείνας, που ετοίμασαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Για να φυλαχτεί όμως ενόψει της άγριας επίθεσής του, το σύστημα χρειάζεται και τον απόλυτο έλεγχο σε σωματεία και συνδικάτα, με σκοπό να εμποδίσει κάθε δυνατότητα αξιοποίησής τους από τους εργαζόμενους ως πραγματικά δικά τους όπλα οργάνωσης και αγώνα. Σε συνέχεια του νόμου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που απαιτεί την παρουσία του 50% των μελών ενός πρωτοβάθμιου σωματείου για να θεωρηθεί έγκυρη μια απόφαση για απεργία, η ΝΔ εξαγγέλλει νέο συνδικαλιστικό νόμο. Κάνει λόγο για ηλεκτρονικό μητρώο μελών σωματείων και ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για κήρυξη απεργίας ή αρχαιρεσίες.
Προωθεί ακόμα πιο σφιχτό έλεγχο, ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή των κρατικών μηχανισμών στη λειτουργία των συνδικαλιστικών οργάνων και γενικευμένο φακέλωμα των εργαζόμενων από την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Χτυπούν την οργανωμένη πάλη με ψευτο-δικαιολογία τη «δημοκρατικότητα», οι ίδιοι που βγάζουν «παράνομες» τις εργατικές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις. Στην πραγματικότητα, αξιοποιούν την κατάσταση αποδιοργάνωσης στην οποία έχουν φέρει τα συνδικάτα οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που κυριαρχούν (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ αλλά και ΠΑΜΕ), αφού οδήγησαν τον κόσμο της δουλειάς μακριά και έξω από αυτά. Βούτυρο στο ψωμί του συστήματος ήταν οι πρόσφατες εξελίξεις σε Εργατικά Κέντρα και στη ΓΣΕΕ, με τις δυνάμεις αυτές να απευθύνονται και να αναγνωρίζουν τα δικαστήρια ως αρμόδιους για να «αντιμετωπιστούν» δήθεν τα συνδικαλιστικά προβλήματα, οι νοθείες και οι αυθαιρεσίες.
Οι εργαζόμενοι έχουμε ανάγκη από μαζικούς αγώνες για να αντιμετωπίσουμε αυτή την επίθεση. Ο λαός και η νεολαία χρειάζεται ξεσηκωμούς αντίστασης στην πολιτική ισοπέδωσης κάθε εργασιακού και κοινωνικού δικαιώματος. Για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας, πρέπει να βαδίσουμε το δρόμο της οργάνωσης στα σωματεία, της συγκρότησης επιτροπών αγώνα, της δημιουργίας εστιών αντίστασης. Να παλέψουμε για την ενίσχυση μέσα σε αυτά της κατεύθυνσης της ανυποχώρητης πάλης με το σύστημα και την πολιτική του. Για την ενίσχυση του αντιπολεμικού και αντιιμπεριαλιστικού αγώνα ως αναπόσπαστο κομμάτι της πάλης του λαού. Για τη συγκρότηση των δικών μας δυνάμεων.
Οι εργαζόμενοι είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να υπερασπιστούμε το δικαίωμα σε ελεύθερο συνδικαλισμό, ανεξάρτητο από κράτος και εργοδοσία, προϋπόθεση για να υπηρετούν τα σωματεία όχι την εργοδοσία και την κυβερνητική πολιτική ανακυκλώνοντας την ηττοπάθεια και την παραίτηση, αλλά την ανάγκη μαζικής αντίστασης και διεκδίκησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου